Παρά την αιφνιδιαστική προκήρυξη των εκλογών και τις εξελίξεις που αυτές θα πυροδοτήσουν είμαι υποχρεωμένος να θέσω προς συζήτηση και διαβούλευση έγκαιρα (ένα χρόνο πριν την διεξαγωγή τους) το ζήτημα των δημοτικών νομαρχιακών εκλογών μέσα από την οπτική της αυτενέργειας των πολιτών μιας και αυτές από την φύση τους αποτελούν ένα ζήτημα που κινητοποιεί τις τοπικές κοινωνίες στη βάση τους και όχι μόνο στις ηγετικές ομάδες των κομματικών επιτελείων.
Έτσι με την "αναγκαστική" κινητοποίηση χιλιάδων στελεχών, κοινωνικών αγωνιστών, απλών πολιτών που συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα κοινά μέσα από τοπικούς συλλόγους επιτροπές και δημοτικούς συνδυασμούς υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ξεκινήσει ένας ανοιχτός διάλογος εφ όλης της ύλης για τα τοπικά προβλήματα του περιβάλλοντος και των οξυμένων κοινωνικών ζητημάτων από τους ίδιους τους πολίτες που τα βιώνουν και όχι από τους "ειδικούς" που εν κατακλείδι ευθύνονται για τα αδιέξοδα της κεντρικής πολιτικής σκηνής που οδήγησε τους μισούς Έλληνες στις τελευταίες ευρωεκλογές να απέχουν από τις κάλπες.
Ποιά όμως είναι τα ζητήματα που ενδιαφέρουν τους πολίτες στην καθημερινότητα τους και μπορούν να τους κινητοποιήσουν;
Πρωταρχικό ζήτημα θεωρώ το περιβαλλοντολογικό ειδικά στο λεκανοπέδιο και τις άλλες μεγάλες πόλεις. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια με την συνέχιση της καταστροφής του δασικού πλούτου, την συνεχόμενη άναρχη δόμηση και με την κάθε τρόπο εκμετάλλευση των ελεύθερων χώρων με σκοπό το κέρδος, ενώ η δράση για την ανακύκλωση υλικών βρίσκεται στη χώρα μας σε εμβρυακή κατάσταση και στο επίπεδο της συνείδησης και των αναγκαίων υποδομών, ανοιχτό παραμένει μέχρι σήμερα το κομβικό ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων με την γνωστή νοοτροπία "να τα πάρει ο διπλανός δήμος". Τα πράγματα βγαίνουν εκτός έλεγχου τους θερινούς μήνες στις μεγαλουπόλεις με την υπερβολική χρίση των Ι.Χ. που επιβαρύνουν το ήδη υποβαθμισμένο περιβάλλον και λόγω των καιρικών συνθηκών απαιτείται ένα ορθολογιστικό σχέδιο συγκοινωνιακής σύνδεσης των μέσων μαζικής μεταφοράς ανάμεσα στους δήμους που να αποτρέπει τον πολίτη από το να χρησιμοποιήσει το Ι.Χ. του λόγω οικονομικού οφέλους και εξοικονόμησης χρόνου.
Το αμέσως επόμενο κρίσιμο ζήτημα που έχει να αντιμετωπίσει ο πολίτης στην καθημερινότητα του είναι το πρόβλημα της αξιοπρεπούς διαβίωσης που έχουν τα περισσότερα νοικοκυριά με τις αποδοχές μισθωτών, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων και αγροτών να είναι από τα χαμηλότερα στην Ε.Ε. των 15. Η επισφαλής εργασία, η μερική και ανασφάλιστη απασχόληση με "stage" και τέλος η διαρκώς αυξανόμενη ανεργία.
Οι δημοτικές και νομαρχιακές αρχές πρέπει να έχουν πολιτικές στήριξης και κινητοποίησης αυτών των κοινωνικών στρωμάτων και όχι να είναι οι πρώτοι που εφαρμόζουν αυτές τις πολιτικές που επεξεργάζεται η κεντρική εξουσία με τις υποδείξεις του διεθνούς νομισματικού ταμείου.
Μέσα σε αυτό το δύσκολο οικολογικά και κοινωνικά περιβάλλον οι συνθήκες επιδεινώνονται με την επέκταση της χρήσης των ναρκωτικών την αύξηση της εγκληματικότητας και της ανασφάλειας στις γειτονιές τις πλατείες τους σταθμούς των υποβαθμισμένων περιοχών. Έχει γίνει πια φανερό ότι η ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών στοχεύει στη διάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και στην ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των αποδοχών των εργαζομένων αυτής της χώρας που γενιές και γενιές έχουν παλέψει για αυτές τις κατακτήσεις, ενώ συγχρόνως κανένα ανθρώπινο μέλλον δεν επιφυλάσσει για τους ίδιους τους μετανάστες που απλώς τους χρησιμοποιεί σαν υποζύγια εκμεταλλευόμενο ακριβώς την ανάγκη τους για επιβίωση. Και για το ζήτημα αυτό πρέπει να υπάρχει ψύχραιμη απάντηση πριν είναι πολύ αργά για την κοινωνία που θέλουμε να ζήσουμε.
Τέλος θα πρέπει να μπει φραγμός στην υπερφορολόγηση των πολιτών για τις επιβεβλημένες από το δημόσιο παρεχόμενες υπηρεσίες στον τομέα του πολιτισμού, αθλητισμού, παιδική φροντίδα, τοπικές συγκοινωνίες, θέσεις στάθμευσης.
Δεν είναι δυνατόν ο πολίτης να πληρώνει τους φόρους του μέσα από την φορολογική του δήλωση, να ξανά πληρώνει υπέρογκα δημοτικά τέλη μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ και στο τέλος να του ζητάνε να πληρώσει κάθε χρήση που κάνει στις παρεχόμενες υπηρεσίες, όπως δεν είναι δυνατόν με μηδενικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις να γίνονται ετήσιες ανατιμήσεις στα τιμολόγια της ΕΥΔΑΠ ΔΕΗ ΟΤΕ. Για αυτό χρειάζεται οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να μπουν κάτω από κοινωνικό έλεγχο και για να μπορεί να γίνει αυτό πρέπει να παραμείνουν υπό κρατικό έλεγχο.
Αυτές είναι κάποιες πρώτες σκέψεις ενός ανθρώπου που εδώ και αρκετά χρόνια δραστηριοποιείται στην τοπική αυτοδιοίκηση και βιώνει με τον ίδιο τρόπο τα καθημερινά προβλήματα που βιώνει ο μέσος έλληνας. Με δεδομένο ότι η επόμενη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών είναι μετά από ένα χρόνο και με δεδομένα τα πολιτικά αδιέξοδα που ανέδειξαν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και με πολλές πιθανότητες να επιβεβαιωθούν στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009, προτείνω την αυτενέργεια των πολιτών πάνω στα καθημερινά τους προβλήματα με την συμμετοχή κάθε φορέα, συλλόγου (πολιτιστικού, αθλητικού, επαγγελματικού) δημοτικών και νομαρχιακών κινήσεων ανεξάρτητα από κομματική ένταξη που θέλει να παλέψει για αυτά και όποια άλλα ζητήματα αφορούν πολιτικές που έχουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Και καλώ να συντονίσουμε τις πρωτοβουλίες μας σε τοπικό επίπεδο δήμων και νομαρχιών σαν μία απάντηση στο τέλμα και το πισωγύρισμα των τελευταίων χρόνων της κοινωνίας που ζούμε.
Ατομικές λύσεις δεν υπάρχουν. Στην συλλογικότητα βρίσκεται η ελπίδα.
Πέτρος Κονταρίνης