Εισαγωγική παρατήρηση: Είναι βασικό να μην εμπιστευόμαστε το Χαζοκούτι της TV για την ενημέρωσή μας, το χαζοκούτι στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να χρησιμεύσει σαν μέσο χαλαρωτικής διασκέδασης. Να αναζητάμε την αλήθεια (ιεραρχικά) από το Διαδίκτυο, τις Εφημερίδες και Περιοδικά, και από το Ραδιόφωνο - εννοείται με κριτικό πνεύμα.

Το 1ο ψέμα : για να έχουμε ανάπτυξη θα πρέπει να μην έχουμε χρέη και ελλείμματα
Και η αλήθεια : μόνο η Ρουμανία του Τσαουσέσκου είχε μηδενισμένα χρέη και ελλείμματα, τον καιρό που έκλεινε το φως μετά τις 9 το βράδυ και έβαζε όριο στις διατροφικές μερίδες . Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν τεράστια ελλείμματα και χρέη με πρώτες τις ΗΠΑ. Επιπλέον όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν (σε απόλυτα μεγέθη ή και σε σχέση με το ΑΕΠ) χρέη υψηλότερα από την Ελλάδα. Το «κυνήγι» των χρεών και των ελλειμμάτων επινοήθηκε τα τελευταία χρόνια και είναι πρόσχημα για να επιβληθεί ο σύγχρονος Φασισμός- Νέα Τάξη (Νεοφιλελευθερισμός) σε βάρος των λαών και των εθνών – όταν τους σώθηκαν τα άλλα «επιχειρήματα». Με το πρόσχημα των «χρεών» μεθοδεύουν τον αφανισμό της μικρής ιδιοκτησίας (γη, σπίτι, οικονομίες, καταθέσεις) και την «εξαγορά» ή το κλείσιμό της μικρομεσαίας επιχείρησης.

Το 2ο ψέμα : η Ελλάδα χρωστάει περίπου 300 δις, και Στάση Πληρωμής του «χρέους» σημαίνει ότι θα σταματήσει η πληρωμή συντάξεων και μισθών.
Και η αλήθεια: η Ελλάδα δεν χρωστάει δραχμή, έχει εξοφλήσει δυόμισι φορές το «χρέος» και συνεχίζει να πληρώνει τοκογλυφικά πανωτόκια (άλλο που οι διεφθαρμένοι πολιτικοί χρωστάνε στην Ελλάδα τα κλεμμένα). Αντιθέτως το Γερμανικό Κράτος χρωστάει στην Ελλάδα τις πολεμικές αποζημιώσεις και το Κατοχικό «Δάνειο». Στάση Πληρωμής «χρέους» σημαίνει ότι θα ανασάνουμε για να κινηθεί η αγορά και να επανέλθουν όσα χάσαμε με την Σημερινή Κατοχή. Στάση πληρωμής «χρέους» έχουν κάνει 40 (σαράντα) χώρες μεταξύ των οποίων η Ισλανδία, αλλά και η Ρωσία που στην συνέχεια ορθοπόδησε...

Το 3ο ψέμα : Η προσφυγή στο ΔΝΤ(ΕΕ, ΕΚΤ) ήταν αναπότρεπτη .
Και η αλήθεια: Η προσφυγή στο ΔΝΤ μεθοδεύτηκε (δεν ήταν καν λάθος) με την δυσφήμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας με τις δηλώσεις περί «Τιτανικού», «βουλιάζουμε», «δεν υπάρχει σάλιο»... καθώς και με τη διεύρυνση του χρονικού περιθωρίου του διακανονισμού από Τ+3 σε Τ+10 (και συναφείς ρυθμίσεις) πράγμα που είχε ως επακόλουθο να εκτιναχθούν τα περιθώρια (spread) για τα ελληνικά ομόλογα. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο μια χώρα να δυσφημίζεται από εκείνους που την κυβερνούν!

Το 4ο ψέμα : το ΔΝΤ (ΕΕ, ΕΚΤ) μας δανείζουν για να πληρώσουμε συντάξεις και μισθούς.
Και η αλήθεια: Τα «δανεικά» από το ΔΝΤ απλώς αυξάνουν το «χρέος» της Ελλάδας και παράλληλα η κατοχική κυβέρνηση περικόπτει μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα και αυξάνει φόρους και τέλη - σκόπιμα για να εξαθλιωθεί ο λαός και να καταστραφεί η οικονομία. Δημιουργούν δηλαδή «αναίμακτα» τα αποτελέσματα μιας πολεμικής ήττας. Πιθανός στόχος είναι ο τεμαχισμός της Ελλάδας και η εκχώρηση του ορυκτού της πλούτου και των ιστορικών της δικαιωμάτων.

Το 5ο ψέμα: το κράτος πουλάει την Εθνική Περιουσία για να ξεχρεώσει.
Και η αλήθεια: Παλιότερα έλεγαν ότι την «ιδιωτικοποιεί» επειδή είναι «τεμπέληδες» οι εργαζόμενοι κτλ. Όλα αυτά είναι προσχήματα, το κράτος σε κάθε περίπτωση δεν εισπράττει δεκάρα! Χαρίζουν την Εθνική Περιουσία, «Πουλάνε» έναντι βραχυπρόθεσμων προσδοκώμενων κερδών δηλαδή: έχεις ένα σπίτι που αξίζει 100.000, δίνει νοίκι 500 το μήνα και το «πουλάς» 6.000 (500Χ12) - χρήματα που θα σου δώσει ο «αγοραστής» σε ένα χρόνο ή και αργότερα!

Το 6ο ψέμα : η οικονομία της Ελλάδας βρίσκεται σε αδιόρθωτα χάλια (περίπου από την δημιουργία του ελληνικού κράτους - είτε μας το έλεγαν είτε όχι).
Και η αλήθεια: η ελληνική οικονομία μέχρι το 1990 ήταν γενικώς καλή (με κάποια προβλήματα). Είχαμε το εθνικό μας νόμισμα, τη δραχμή, που εθεωρείτο «το Δολάριο των Βαλκανίων - κυρίως το κατοστάρικο», ένα ισχυρό παραγωγικό, δημόσιο τομέα (φτηνότερη ΔΕΗ, ΟΤΕ και ΕΥΔΑΠ), τα φαινόμενα της υπερχρέωσης και φτώχιας ήταν ελάχιστα και η ανεργία ήταν μικρότερη. Στο 90% είμαστε αυτάρκεις διατροφικά, εξαγάγαμε μακαρόνια στην Ιταλία, και όχι μόνο - σήμερα εισάγουμε ακόμα και τα σκόρδα! ‘Ήμασταν η πρώτη χώρα παραγωγής λογισμικού στον κόσμο! Τα προβλήματα άρχισαν το 1990 με Νέα Τάξη (Νεοφιλελευθερισμό) και οξύνθηκαν με το Ευρώ μετά το 2002.

Το 7ο ψέμα : Η «Ευρώπη» μας δώρισε ένα «σκληρό» νόμισμα (το ευρώ) για το οποίο αξίζουν οι θυσίες.
Και η αλήθεια: Το «σκληρό» Πέσο (δηλαδή το σταθερά υπερτιμημένο) κατέστρεψε την Αργεντινή και κατόπιν την αποτελείωσε το ΔΝΤ. Η Κίνα διαμαρτυρήθηκε όταν υπερτιμήθηκε το νόμισμά της. «Σκληρό» νόμισμα σημαίνει μείωση των εξαγωγών, και του τουρισμού, με παράλληλη αύξηση των εισαγωγών μιας χώρας, δηλαδή την καταστροφή της οικονομίας της προς όφελος της ισχυρής χώρας που της επιβάλλει το «σκληρό» νόμισμα. Αυτό συνέβη και στην Ελλάδα με το ευρώ. Οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις έκλεισαν μετά το «σκληρό» ευρώ, με αντίστοιχη αύξηση της ανεργίας. Εδώ οι απολογητές του εφευρίσκουν εξωοικονομικές δικαιολογίες (πάλι γύρω από τη δήθεν κακή φύση του Έλληνα), και γλυκερές για την «Ενωμένη Ευρώπη»

Το 8ο ψέμα : Ό,τι ισχύει στην Ελλάδα για το ευρώ, ισχύει σε όλη την Ευρώπη και στη Γερμανία.
Και η αλήθεια: Το ευρώ είναι ακριβώς το διπλάσιο του γερμανικού μάρκου, για να μην υπάρχουν στην Γερμανία φαινόμενα κερδοσκοπίας από τις στρογγυλοποιήσεις. Επίσης, η Γερμανία, σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης, δεν έθεσε χρονικό περιορισμό για τη μετατροπή των μάρκων σε ευρώ, μάρκα κυκλοφορούν και τώρα στη Γερμανία (κάποια δις). Επίσης στη Γερμανία κυκλοφορούν τουλάχιστον 20 (είκοσι) εναλλακτικά νομίσματα ( Μπερλίνερ, Χιμγκάουερ και άλλα) που -παράλληλα με το ευρώ και το μάρκο- δίνουν μια ακόμα ρευστότητα στην αγορά.

Το 9ο ψέμα : Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν μπει στη ζώνη του ευρώ ή βρίσκονται στην αναμονή.
Και η αλήθεια: τα έθνη της Αγγλίας, Σουηδίας, Δανίας έμειναν συνειδητά έκτος ευρώ παρά τις πιέσεις που ασκήθηκαν - ιδιαίτερα στη Σουηδία - και ούτε αναμένεται να ενταχθούν.

Το 10ο ψέμα: Η «Ευρώπη» μας δώρισε τις «επιδοτήσεις».
Και η αλήθεια: Καταρχήν «Ευρώπη» σήμερα σημαίνει τον Γερμανικό Ιμπεριαλισμό (οικονομικό και κοινωνικό) με τους συμμάχους του με την ανοχή -μέχρι τώρα- του Γαλλικού Κράτους. Οι επιδοτήσεις είναι μικρό τμήμα αυτών που χάσαμε (περίπου το 25%), επειδή αφήσαμε ανοχύρωτη την Οικονομία μας (κατάργηση της Δραχμής, των δασμών κτλ). Μας έδωσαν (από την εποχή της ΕΟΚ) αυτά τα βρώμικα λεφτά για να θάψουμε τα φρούτα μας, για να ξεριζώσουμε τις ελιές μας, να βουλιάξουμε τα καΐκια μας, να «πουλήσουμε» τις επιχειρήσεις μας, για να καταστρέψουμε την οικονομία μας. Το κύριο μέρος αυτών των χρημάτων πηγαίνει σε μη παραγωγικούς τομείς, ένα άλλο τμήμα σε «Μ»ΚΟ («Μη» Κυβερνητικές Οργανώσεις) και ένα μικρό τμήμα σε παραγωγικές επενδύσεις, όσες δεν ανταγωνίζονται τη Γερμανική Οικονομία.

Το 11ο ψέμα : ο Ελληνικός Λαός είναι διεφθαρμένος και ρατσιστής.
Και η αλήθεια: Πρόκειται για μέθοδο ψυχολογικού πολέμου για να χάνουν οι λαοί και τα έθνη την αυτοεκτίμησή τους και να μην αντιδρούν. Έτσι συκοφαντούσαν τους λαούς της Αργεντινής και της Ρωσίας πριν την εισβολή του ΔΝΤ. Τσουβαλιάζουν μια μειοψηφία διεφθαρμένων πολιτικών, (με τους οποίους συναλλάσσονται) με την πλειοψηφία των λαών. Κάνουν πώς ξεχνούν τις μίζες της Ζήμενς (τακτική που ακολουθούν από το 1917 τουλάχιστον).

Επίσης ο Γερμανικός Ιμπεριαλισμός έχει κατασκευάσει την «θεωρία» των PIGS (Portugal , Italy , Greece, Spain). Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και τα εξώφυλλα γνωστού γερμανικού περιοδικού. Κοντολογίς θεωρεί διεφθαρμένους και γουρούνια (pigs) όλους τους νότιους λαούς(Πορτογάλους, Ιταλούς, Έλληνες και Ισπανούς). Όλα αυτά θυμίζουν έντονα τη ρατσιστική «θεωρία» της «Άριας Φυλής».

Το να εγκαλεί ο Γερμανικός Ιμπεριαλισμός για Ρατσισμό και Διαφθορά τους Έλληνες θυμίζει την λαϊκή έκφραση «Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα».

Όμως, κατηγορούν τους Έλληνες για ρατσισμό και για ένα άλλο λόγο: Η χώρα μας (με τις ενδοτικές κυβερνήσεις (και τη σημερινή κατοχική) έχει αναλάβει το ρόλο του κυματοθραύστη για τους μετανάστες και πρόσφυγες που θέλουν να μετακινηθούν βόρεια (τι έχουν να ελπίζουν σήμερα στην Ελλάδα;). Αυτοί οι δυστυχισμένοι συνάνθρωποί μας υποφέρουν μαζί μας σε μια χώρα που δεν έχει τη δυνατότητα να τους φιλοξενήσει. Η λύση που μια Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει είναι: να τους δίνει ταξιδιωτικό έγγραφο και λίγα χρήματα για να μετακινηθούν όπου θέλουν - στο έδαφος του Γερμανικού Κράτους για παράδειγμα...

Οι τελευταίες εξελίξεις καθιστούν την έξοδο από τη Νέα Δομή του ΝΑΤΟ και την ανατροπή της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, επείγουσα αναγκαιότητα!

Τετελεσμένα που θα καθορίσουν την τύχη του Αιγαίου και κατ΄ επέκταση όλου του ενιαίου γεοπολιτικού χώρου Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη και τελικά το μέλλον της χώρας δημιουργούν ΗΠΑ και Τουρκία με την διευκόλυνση - ανοχή της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και την σιωπή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και του διεφθαρμένου δικομματικού καθεστώτος της τελευταίας 20/ετίας.

Σύμφωνα με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ τα οποία αναπαράχθηκαν και από τον ιστότοπο www.iskra.gr και παραθέτουν αυτούσιο έγγραφο της Α.Τ.Α. Λάρισας προς το ΓΕΑ, με εντολή του διοικητή του ΝΑΤΟ Τζέημς Σταυρίδη και με βάση την Νέα Δομή του ΝΑΤΟ που υπέγραψαν οι Παπανδρέου – Παπαντωνίου το 2003, τα Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη αναχαιτίζονται από Τουρκικά – ΝΑΤΟΪΚΑ όταν πλησιάζουν τα 6 μίλια από τις ακτές των νησιών ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ – ΛΗΜΝΟΣ – ΛΕΣΒΟΣ – ΧΙΟΣ – ΣΑΜΟΣ – ΙΚΑΡΙΑ – ΡΟΔΟΣ – ΚΩΣ – ΚΑΛΥΜΝΟΣ – ΚΑΡΠΑΘΟΣ – ΧΑΛΚΗ – ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ – ΚΑΣΟΣ - ΤΗΛΟΣ – ΝΙΣΥΡΟΣ – ΛΕΡΟΣ – ΠΑΤΜΟΣ ΛΕΙΨΟΙ – ΣΥΜΗ – ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ!

Το γεγονός ότι παρά την παρέλευση τριών ημερών από την δημοσίευση το έγγραφο της Α.Τ.Α. δεν διαψεύσθηκε από την κατά τα άλλα λαλίστατη Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και από τον ΥΠΕΞ αποδεικνύει την αυθεντικότητα και την εγκυρότητά του και κυρίως τις προθέσεις της Κυβέρνησης να ανεχθεί μια τέτοια εξέλιξη και θέτει το θέμα της υπεράσπισης του Αιγαίου από τη Νέα Δομή του ΝΑΤΟ και την Τουρκία σε απόλυτη προτεραιότητα.

Υπενθυμίζουμε ότι με βάση τη Νέα Δομή του ΝΑΤΟ, την εφαρμογή της οποίας οι ως τώρα Ελληνικές κυβερνήσεις - εν΄ μέρει – καθυστερούσαν, η Τουρκία αναλαμβάνει τον απόλυτο αεροπορικό έλεγχο της νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας! ενώ η χώρα μας αναλαμβάνει τον έλεγχο… περιοχών της Βαλκανικής όπως η Αλβανία και η Βουλγαρία! Η όλη εξέλιξη επιβεβαιώνεται και από πρόσφατο έγγραφο του Διοικητή του ΝΑΤΟ Τζέημς Σταυρίδη (Απρίλιος 2010) σύμφωνα με το οποίο η προηγούμενη «διαρρύθμιση» της Νέας Δομής του ΝΑΤΟ επιχειρείται να ενεργοποιηθεί για όλη τη χώρα και θεωρείται δεδομένη. Σε κάθε περίπτωση και άσχετα από πιέσεις που ασκούνται για τη λειτουργία του υποστρατηγίου της Λάρισας με τους όρους της Τουρκίας (τοποθέτηση Τούρκου διοικητή κ.λ.) η διχοτόμηση του Αιγαίου στον 25ο Μεσημβρινό και ο κίνδυνος για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου βρίσκεται πλέον προ των πυλών.

Παράλληλα η Τουρκία διαφημίζει σε όλους τους τόνους ότι σε ένα μήνα τελειώνει την σεισμογραφική χαρτογράφηση περιοχών που ανήκουν στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Α.Ο.Ζ.) στο Αιγαίο και διαρρέει ότι ως το τέλος του 2011 θα έχει ολοκληρώσει όλες τις σχετικές διαδικασίες, χωρίς από την χώρα μας να έχουν ληφθεί τα στοιχειώδη διπλωματικά-πολιτικά μέτρα μπλοκαρίσματος αυτής της εξέλιξης.

Αντίθετα μάλιστα το Υπουργείο Εξωτερικών μπλοκάρει επί μήνες την διαδικασία ενεργοποίησης δημόσιου Ελληνικού φορέα για την ανάληψη σχετικών ερευνών στο Αιγαίο και γενικά στην Ελληνική επικράτεια.
Είναι προφανές ότι με την στάση της η Κυβέρνηση βοηθάει «κάτω από το τραπέζι» τους στρατοκράτες της ʼγκυρας να δημιουργήσουν τετελεσμένα σε βάρος της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθώς και να «δεσμεύσουν», προτού να ενεργοποιηθεί το νέο δίκαιο της Θάλασσας (ΑΟΖ), την περιοχή Ν. – Νοτιοανατολικά του Καστελόριζου που ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ και δε μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε και «νομικά» από την Τουρκία! Πρόκειται για περιοχή η οποία τελευταία συγκεντρώνεται το διεθνές ενδιαφέρον για την ανεύρεση μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου.

Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δεν παραδίδει μόνο την Οικονομία και τον ιδρώτα του λαού στους ξένους προστάτες της Μέρκελ και της Ε. Ένωσης, παραδίδει και το Αιγαίο στη Νέα Δομή του ΝΑΤΟ και την Τουρκία.

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!

-Εκτός από την οικονομική… και νέα Εθνική κρίση με απροσδιόριστες - μη αντιστρεπτές συνέπειες προετοιμάζει η κυβέρνηση της ξένης κατοχής.

-Το ταξίδι Παπανδρέου στο Εζουρούμ και η αναβάθμιση του λεγόμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου γίνονται για να νομιμοποιήσουν απαράδεκτες Τουρκικές απαιτήσεις σε εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ορυκτό πλούτο στο Αιγαίο.

-Ο Γ. Παπανδρέου σπεύδει να αξιοποιήσει την «ευκαιρία» της οικονομικής κρίσης για να ικανοποιήσει πάγιες βλέψεις της Άγκυρας στο Αιγαίο. Με όχημα την «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου» εκκολάπτεται μια νέα εθνική τραγωδία.

-Το τέχνασμα της «συνεκμετάλλευσης» υποκρύπτει όχι μόνο την αρπαγή του συνόλου του Ελληνικού ορυκτού πλούτου, αλλά και τη διάρρηξη και τη διχοτόμηση έως τον 25^ο μεσημβρινό όλου του ενιαίου χώρου Κύπρος - Αιγαίο – Θράκη.
Ο κ. Παπανδρέου και το παρασιτικό δικομματικό καθεστώς, αγωνιούν και θέτουν την προτεραιότητα της ενίσχυσης της νέας, made in USA εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας. Της πολιτικής της ηγέτιδας δύναμης όλου του Αραβο-μουσουλμανικού κόσμου ή οποία θα «αδειάσει» τον σημερινό μεγάλο αντίπαλο των ΗΠΑ – που είναι το Ιράν. Μπροστά σε αυτά τα γεωπολιτικά σχέδια και στην επιμονή του «μεγάλου αδελφού» η εδαφική μας ακεραιότητα, η διασφάλιση της σταθερότητας στην περιοχή και ο ορυκτός μας πλούτος έρχονται σε δεύτερη μοίρα, το Αμερικανοκρατούμενο πολιτικό καθεστώς της χώρας μας οφείλει να ευθυγραμμισθεί. ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ «ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ» ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ! Οι επαίσχυντες συμφωνίες της Μαδρίτης του 1997 και του Ελσίνκι το 2009, δεν πρέπει τώρα με το πρόσχημα της κρίσης να ολοκληρωθούν. Άλλωστε μόνο συγκρούσεις και μόνιμη απειλή της ειρήνης μπορούν να προσφέρουν στην περιοχή!

-Κανένας Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα το Τουρκικό στρατιωτικό καθεστώς δεν άρει το την «απειλή πολέμου» που έχει επίσημα διατυπώσει για την περίπτωση που η χώρα μας ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.

-Κανένας Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα το Τουρκικό στρατιωτικό καθεστώς δεν αναγνωρίσει την διεθνή συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 και ό,τι αυτή συνεπάγεται για την υφαλοκρηπίδα και την Α.Ο.Ζ. (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη)

-Κανένας Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα το Τουρκικό στρατιωτικό καθεστώς δεν διακηρύξει τον σεβασμό του στις συνθήκες της Λοζάννης του 1923 και των Παρισίων του 1949 που καθορίζουν τα σημερινά σύνορα, αν δεν αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής και το διεθνές έγκλημα του εποικισμού στην Κύπρο.

-Η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει με μονομερή δήλωσή της στον ΟΗΕ στην ανακήρυξη της δικής της Α.Ο.Ζ. όπως έκανε με επιτυχία η Κύπρος το 2004 και πολλά άλλα κράτη για να επιλυθεί έτσι και το μόνο υπαρκτό πρόβλημα, το πρόβλημα καθορισμού των ορίων της υφαλοκρηπίδας. Οφείλει επίσης να αποχωρήσει από τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που διχοτομεί «ντε φάκτο» τον εναέριο χώρο του Αιγαίου.

Η κατάληψη από το εισαγόμενο, μέσω του ανεξέλεγκτου μεταναστευτικού ρεύματος, οργανωμένο έγκλημα και την παραβατικότητα και η πλήρης υποβάθμιση του κέντρου και μεγάλων λαϊκών περιοχών της Αθήνας (160 θάνατοι από εγκληματικές ενέργειες το 2010) έρχεται να προστεθεί στη μηχανή της μαζικά εισαγόμενης «μαύρης εργασίας» και τον μεθοδευμένο εκμηδενισμό της αξίας της εργατικής δύναμης από την παρασιτική οικονομική ελίτ και το διεφθαρμένο πολιτικό καθεστώς της χώρας.

Έρχεται, στο όνομα της δήθεν της εργατικής αλληλεγγύης και των made in USA «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», να αποτελειώσει και να καταστήσει αφόρητη τη ζωή της Ελληνικής εργατικής τάξης, να ολοκληρώσει την εικόνα της Ελλάδας των 2.000.000 ανέργων και του μεροκάματου των 15 ΕΥΡΩ και συγχρόνως να θέσει τα θεμέλια της επίσης made in USA πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Έρχεται να θέσει τα θεμέλια μιας χώρας - αθροίσματος γκέτο, για την εκπροσώπηση της οποίας θα ερίζουν στα διεθνή φόρα οι διάφοροι φασίστες εκπρόσωποι του Σόρος και των hedge funds τύπου Γκρούεφσκι, Θάτσι, Ερντογάν, Νταβούτογλου και όλοι όσοι, μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και τη Νέα Τάξη πραγμάτων, απεργάζονται την διάλυση των εθνικών κρατών και την πολτοποίηση της χώρας μας και της Βαλκανικής. Αυτή είναι η άλλη όψη του Μνημονίου και της ξένης κατοχής της χώρας.

Αυτοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους γύρω από το Μεταναστευτικό διαμορφώνεται από καιρό ένα κλίμα ιδεολογικής τρομοκράτησης από τις δυνάμεις του Ευρωατλαντισμού και της παρασιτικής οικονομικής ελίτ. Ένα κλίμα σύμφωνα με το οποίο όποιος τολμά να αμφισβητεί την μηχανή της εισαγόμενης μαύρης εργασίας, την βίαιη αλλαγή του εργασιακού χάρτη και της δημογραφικής - πολιτισμικής ταυτότητας του τόπου, όποιος τολμά να υπερασπιστεί την δουλειά, την αξιοπρέπεια και το βιος του, απειλείται να καταγγελθεί από τους κάθε λογής Καμίνηδες, Σωμερίτηδες, Δαμανάκηδες, Ανδριανόπουλους, Μπίστηδες, Κοψίδηδες και λοιπούς ιδεολογικούς γκουρού του κοινωνικού Μεσαίωνα του Νεοφιλελευθερισμού και της Παγκοσμιοποίησης, ως... ρατσιστής! εθνικιστής! κ.ο.κ.

Σήμερα εκτός από τον μεθοδευμένο πλήρη αποκλεισμό του Ελληνικού εργατικού δυναμικού από τη καθαυτό παραγωγή και το ξήλωμα του εργασιακου - κοινωνικού της ιστού, το οποίο αποτελειώνει τις πιο δυναμικές συνιστώσες του Ελληνικού εργατικού κινήματος (οικοδομή, ναυτεργάτες, μέταλλο κ.λ.π.), η χώρα, μέσω του μεταναστευτικού ρεύματος, έχει κατακλυστεί και από ένα μεγάλο αριθμό εγκληματικών στοιχείων τα οποία αξιοποιούν το καθεστώς ανεξέλεγκτης εισόδου και διαμονής για να τη χρησιμοποιήσουν ως παράδεισο και βάση ανάπτυξης του οργανωμένου εγκλήματος στις πλάτες του Έλληνα πολίτη. Είναι αρκετά διαφωτιστικά τα δημοσιεύματα του Τουρκικού τύπου για την εμπλοκή της Τουρκικής μαφίας στην υπόθεση αυτή. Σε καμία περίπτωση δεν συγχέουμε τον μετανάστη με την εμφανή πολιτική σκευωρία που εξυφαίνεται γύρω από το Μεταναστευτικό και πολύ περισσότερο με το οργανωμένο έγκλημα που διακινείται αξιοποιώντας το άναρχο μεταναστευτικό ρεύμα, ούτε υποβαθμίζουμε τις πρωταρχικές, κατεξοχήν ταξικές, αιτίες της μεγάλης κρίσης. Αντιθέτως, θεωρούμε ότι το μεταναστευτικό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πολιτικά ουδέτερο, ανθρωπιστικό πρόβλημα, αποσπασμένο από την ταξική φύση της Ελληνικής κοινωνίας και της κρίσης και από τα ισχυρά συμφέροντα του ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης πραγμάτων στην περιοχή.

Ο μετανάστης μεταφέρεται στην Ελλάδα έχοντας ήδη καταληστευτεί και καταστεί θύμα απατηλών-ψεύτικων υποσχέσεων. Μεταφέρεται για να ξεκοπεί και να μην αγωνιστεί για την ανοικοδόμηση της χώρας του, για να εγκλωβιστεί εδώ ως όμηρος και εφεδρική απεργοσπαστική δεξαμενή του δόγματος του σοκ του Γερμανικού ιμπεριαλισμού και του Ευρωπαϊκού Βορρά, και ως αναλώσιμη πρώτη ύλη για υπερπλουτισμό της Ελληνικής άρχουσας τάξης (βλέπε κατασκευή Αεροδρομίου, Αττικής οδού κ.λ.) και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που επιχειρούν οι ΗΠΑ και η Άγκυρα σε βάρος της χώρας μας και των λαών περιοχής.

Είναι όμως επόμενο, όταν μια χώρα - κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα - μετατρέπεται ως ξέφραγο αμπέλι, σε κύρια πύλη εισόδου και εστία λίμνανσης-αποθήκευσης του μεγαλύτερου διεθνούς ρεύματος μετακίνησης εξαθλιωμένων πληθυσμών και όταν το πραγματικό (με πολύ μέτριους υπολογισμούς) ποσοστό μεταναστών της ξεπερνά ακόμα και αυτό χωρών του G-7, και δη χωρών με αποικιοκρατική παράδοση όπως η Αγγλία! να μετατρέπεται ταχύτατα ακόμη και σε ένα είδος Μπρονξ και να κινδυνεύει η ίδια η υπόσταση και ύπαρξη του κοινωνικού και εργασιακού της ιστού.

Γιατί είναι αδιανόητο μια χώρα που έχει καταστεί το παγκόσμιο πειραματόζωο της «διεθνούς των τραπεζών» και οδηγείται σε 2.000.000 ανέργων, να πρέπει μαζί να σηκώσει μόνη της το βάρος 1.500.000-2.000.000 ενός μεταναστευτικού ρεύματος που έρχεται ταγμένο να εργασθεί με μεροκάματα των 15-20 ΕΥΡΩ. Πόση σχέση μπορεί να έχει η υπόθεση αυτή με την ταξική αλληλεγγύη ή με τα μεταναστευτικά ρεύματα προηγούμενων ιστορικών περιόδων τα οποία κινούνταν αποκλειστικά στην βάση της «έλλειψης εργατικών χειρών» στις μητροπόλεις της Δύσης; και - σε αντίθεση με ότι ζούμε σήμερα - καλλιεργούσαν κυρίως θέμα αμφισβήτησης των αντιδραστικών ή ακόμη και θεοκρατικών-φονταμενταλιστικών καθεστώτων των χωρών προέλευσης;

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ υπέγραψαν και εξακολουθούν να στηρίζουν το Δουβλίνο 2 το οποίο μετατρέπει τη χώρα μας σε «ζώνη εγκλωβισμού» και Ευρωπαϊκή αποθήκη μεταναστών εμπαίζουν ξεδιάντροπα τον Ελληνικό λαό με τo... συρματόπλεγμα στον Έβρο. Το ΔΗΚΚΙ επανειλημμένα έχει καταγγείλει ότι πίσω από τα δήθεν μέτρα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για τον περιορισμό του μεταναστευτικού πληθυσμού, ζούμε μια συνεχή, άοκνη προσπάθειά τους για έναν συγκαλυμμένο μαζικό εποικισμό της χώρας.

Εποικισμό ο οποίος απειλεί σταδιακά να ανατρέψει τον εθνικό προσδιορισμό που κατακτήθηκε από τον 19ο Αιώνα, για να ανατρέψει έμμεσα και την έννοια του κυρίαρχου κράτους, να ανατρέψει την βάση της εθνικής κυριαρχίας, επομένως και τις κατακτήσεις και κάθε δυνατότητα λαϊκής κυριαρχίας, και να μας παραδώσει εξ΄ ολοκλήρου στους «υπερεθνικούς», στην ουσία ιμπεριαλιστικούς, οργανισμούς, της Παγκοσμιοποίησης και του νέου ολοκληρωτισμού.

Πρόκειται για ένα δεύτερο ιμπεριαλιστικό πείραμα, μετά το Μνημόνιο, σε βάρος της χώρας μας. Πρόκειται για επιχείρηση διάλυσης και υποκατάστασής της από μια κοινότητα τύπου σχεδίου Ανάν, υπό την αρμοστεία του ΟΗΕ, από ένα διεθνές προτεκτοράτο και «ζώνη εμπορικών συναλλαγών» τύπου Κοσσυφοπεδίου, του οποίου οι υπήκοοι όταν δεν θα συγκρούονται για την επιβίωση θα επικοινωνούν με την «γλώσσα των αεροδρομίων» και μετά την δύση του ηλίου θα κλείνονται στα σπίτια τους να προστατευθούν. Άλλωστε ο εκ΄ των επιτελών του Στεητντηπαρτμεντ κ. Χαντιγκτον, ιδρυτής της θεωρίας της «σύγκρουσης των πολιτισμών», έχει προ πολλού περιγράψει, επακριβώς, για την χώρα μας, αυτήν την εκδοχή.

Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι το στρατιωτικό κράτος της Τουρκίας, γνωστό διεθνώς λόγω των σχέσεών του με το οργανωμένο έγκλημα και ως «κράτος του Σουσουρλούκ» διοργανώνει διαμέσου της Τουρκικής μαφίας την μεταφορά των μεταναστών, ενώ αρνείται – παρά τις διεθνείς συνθήκες – την επαναεισδοχή τους στο έδαφός του. Δεν είναι τέλος τυχαίο ότι ο στενός συνεργάτης του κ. Χάντιγκτον, στυλοβάτης ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ΥΠΕΞ της Άγκυρας, ο γνωστός φασίστας Νταβούτογλου, επιμένει ότι «η Τουρκία εκφράζει ως κράτος όχι μόνο τους Τούρκους αλλά όλους τους μουσουλμάνους της Βαλκανικής» και διαφημίζει αυτήν την αρχή ως το επίσημο δόγμα της νέας Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Διερωτόμαστε: τι εξυπηρετούσε και που τελικά στόχευε η υπόθεση της Υπατίας που εκτυλίχθηκε μάλιστα όταν η χώρα άρχισε να διαφημίζεται διεθνώς και ως κύριος αποδέκτης του νέου μεταναστευτικού κύματος του 1.000.000-1.500.000 από την Β. Αφρική; Γενικότερα:

-Γιατί δεν καταγγέλλεται από την χώρα μας το Δουβλίνο 2 ώστε ένα πολύ μεγάλο μέρος του μεταναστών να πάρει τα αναγκαία ταξιδιωτικά έγγραφα και να προωθηθεί στις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά όπως διακαώς επιθυμεί; Και γιατί δε καταγγέλλεται ταυτόχρονα με βέτο στην Ε. Ένωση η υποψήφια για ένταξη Τουρκία για το ότι αρνείται την επαναπροώθηση μεταναστών;

-Τι εξυπηρετεί η μη επαναπροώθηση στις χώρες προέλευσης όσων μεταναστών βρίσκονται εδώ χωρίς αναγκαία νομιμοποιητικά έγγραφα και με δυνατότητα για εργασία μόνο σε τομείς και κλάδους που είναι ήδη υπερκορεσμένοι; Θέλουν να πιστέψουμε πως τάχα η κυβέρνηση μπορεί να κυκλώνει κυριολεκτικά με δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς τις πορείες για το Μνημόνιο αλλά δεν μπορεί μέσα σε λίγες εβδομάδες να επιτύχει - πολύ ομαλά - το προηγούμενο;

-Τι εξυπηρετεί η διατήρηση ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ; Γιατί δεν εφαρμόζεται ο έλεγχος στα σύνορα της χώρας και η είσοδος μόνο όσων προβλέπονται από διακρατική συμφωνία με τη χώρα καταγωγής όπως γινόταν έως το 1990 και την Παγκοσμιοποίηση, όταν, (χωρίς να χρειαστεί καμία απολύτως ένταση) δεν περνούσε ούτε κουνούπι; Ποιόν εξαπατούν με το αφελές επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο δεν είναι τεχνικά εφικτό;

Ο Προϋπολογισμός του 2006 αποτελεί ένα βαθιά αντιλαϊκό, ταξικό και αντιαναπτυξιακό προϋπολογισμό.
Μεγαλώνει τις κοινωνικές ανισότητες, ρίχνει τα οικονομικά βάρη αποκλειστικά στους αδυνάτους, και ευνοεί προκλητικά το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας μας, το οποίο κατά βάση είναι και αντιπαραγωγικό. Παράλληλα η φοροδιαφυγή αφήνετε να οργιάζει και η διαπλοκή αλλά και η κλοπή του χρήματος των φορολογουμένων μέσω του Κράτους (Κρατικές Προμήθειες, προμήθειες ΔΕΚΟ και ευρύτερου δημόσιου Τομέα), μεγεθύνονται και βαθαίνουν.
Μόνο οι βαίνουσες προς παραγραφή φορολογικές απαιτήσεις του Δημοσίου ανέρχονται σε αρκετά δισεκατομμύρια δραχμών. Τι άραγε έγινε το περίφημο TAXIS, που θριαμβευτικά ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ισχυρίζοντο ότι "οι φοροφυγάδες θα χάσουν τον ύπνο τους"!!!
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιδίδεται σε κάθε δυνατή προσπάθεια για να φανεί αντάξιος συνεχιστής του Νεοφιλελεύθερου προγράμματος των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σύμφωνα με τις επιταγές του παρασιτικού οικονομικού κατεστημένου και του διευθυντηρίου της Ε. Ένωσης.

Επιγραμματικά ο Προϋπολογισμός του 2006 προβλέπει:

• Παράταση της σκληρής λιτότητας του ΠΑΣΟΚ.
• Νέες ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
• Συρρίκνωση των Κοινωνικών Δαπανών.
• Εκποίηση της Δημόσιας Περιουσίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων των εθνικών επιχειρήσεων(πρώην ΔΕΚΟ)
• Αύξηση έμμεσων φόρων(κεφαλικός φόρος).
• Μείωση των Δημοσίων Επενδύσεων σε υποδομές και έργα(λιμάνια, δρόμους, κλπ.), για πρώτη φορά από την Μεταπολίτευση.
• Πλήρη εγκατάλειψη της ενίσχυσης της απασχόλησης και ουσιαστικά ενίσχυση της ανεργίας.

Η εισοδηματική πολιτική(αυξήσεις) θα κινηθεί στο ύψος(ίσως και χαμηλότερα ) του πληθωρισμού, που χωρίς τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας οδηγεί στην ακόμη περαιτέρω μείωση των πραγματικών εισοδημάτων.
Για τους χαμηλοσυνταξιούχους προβλέπεται "αύξηση" μισού ευρώ την ημέρα.
Τα έσοδα από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων θα αυξηθούν κατά 9.3%, ενώ το αντίστοιχο των Εταιρειών κατά 3% περίπου.
Συνεχίζονται από την μια οι ιδιωτικοποιήσεις με αρχή το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την ΚΕΔ(Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου), τον Δ.Α.Α.(Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών), τα Ολυμπιακά Ακίνητα, κλπ και από την άλλη οι περικοπές στο ΙΚΑ και στα Λοιπά Ταμεία στο Π.Δ.Ε.(Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων), με αποτέλεσμα Δήμοι, Νομαρχίες, και Οργανισμοί να σπρώχνονται , λόγω οικονομικής ασφυξίας, σε άκρως ασύμφορες Συμπράξεις Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα (ΣΔΙΤ), που τελικά θα πληρωθούν από τον λαό πολλαπλάσια.

Η Ν.Δ. προεκλογικά είχε υποσχεθεί ότι το ΕΚΑΣ θα αυξανόταν από 140 σε 230 ευρώ στο τέλος του 2008, και οι συντάξεις του ΟΓΑ από 200 σε 330 ευρώ στο ίδιο διάστημα. Τούτο σημαίνει ότι κατά μέσο θα γίνονταν αυξήσεις 22.50 ευρώ στο ΕΚΑΣ και 32.50 ευρώ στις συντάξεις του ΟΓΑ κάθε χρόνο... Γιά το έτος 2005 το φιλοδώρημα για το ΕΚΑΣ κυμαινόταν από 2 έως 8.50 ευρώ τον μήνα!!!

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας της χώρας μας, οι 2 στους 3 συνταξιούχους(περίπου το 65% του συνόλου) παίρνουν σύνταξη κάτω από τα 500 ευρώ (ή σε δραχμές 170.375), με το μεγαλύτερο ποσοστό εξ αυτών να παίρνει κάτω από 150.000 δραχμές.

Οι συνέπειες για το ΙΚΑ αλλά και τα λοιπά Ταμεία είναι βαριές. Για το ΙΚΑ οι επιχορηγήσεις θα είναι μειωμένες κατά 200 εκατομμύρια ευρώ από το ποσό πού απαιτείται για τη κάλυψη του 1% του Α.Ε.Π., το οποίο αποτελεί νομοθετικά κατοχυρωμένη δέσμευση του Δημοσίου. Όσον αφορά τα Λοιπά Ταμεία, η επιχορήγηση περιορίζεται κατά 650 εκ. ευρώ.
Παράλληλα, ο Προϋπολογισμός προβλέπει πάγωμα ή ελάττωση των επιχορηγήσεων σε Ιδρύματα πού στην πλειονότητά τους τελούν σε κατάσταση ασφυξίας.
Τονίζεται ότι οι Δαπάνες για την Υγεία και Κοινωνική Αλληλεγγύη στη χώρα μας (οι χαμηλότερες σε όλη την ΕΕ) αυξάνονται μόνο κατά 4.8%.

Αποτελεί πρόκληση και βάναυση υποτίμηση της νοημοσύνης μας, όταν ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης ισχυρίζεται ότι «τα βάρη του Προϋπολογισμού δεν θα τα σηκώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι ,αλλά η όλη προσπάθεια θα γίνει με τον περιορισμό της σπατάλης και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής»!!!

Πέρα από τα παραπάνω, η χρήση της Δημιουργικής Λογιστικής, όπως επί ΠΑΣΟΚ, έτσι και επί Ν.Δ., συνεχίζεται...

Έτσι, η περιβόητη τιτλοποίηση των Εσόδων υποκαταστάθηκε από Έκτακτα Έσοδα η κατάρρευση των Εσόδων το έτος 2005 αντιστρέφεται το 2006 και οδηγεί σε αύξηση εισπράξεων κατά 9.2 %. Μάλλον, ο Προϋπολογισμός του 2006 αποτελεί άσκηση επί χάρτου.

Το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου κατηγορεί τη Ν.Δ. για "αναξιοπιστία" και "έλλειμμα διακυβέρνησης". Ξεχνά όμως, τις δικές του πολιτικές για μηδενικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αντιασφαλιστικά μέτρα Γιαννίτση, κλοπή ΛΑΦΚΑ, κλπ.). Κατηγορεί επίσης τη Ν.Δ. για επίδειξη εύνοιας υπέρ των υψηλών εισοδημάτων. Ξεχνά, όμως, και πάλι, τις πρόσφατες έρευνες της EUROSTAT, που διαπιστώνουν ότι στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, το 20% των πλουσιότερων στρωμάτων της αύξησε κατά 10 φορές τα εισοδήματά του, σε σχέση με το 20% των πιο φτωχών κοινωνικών στρωμάτων, φαινόμενο πρωτοφανές στα Ελληνικά δεδομένα. Για ποιά οικονομική και κοινωνική πολιτική μιλάει, τάχα, το ΠΑΣΟΚ, απλά η ΝΔ συνεχίζει και εντείνει, μέσα στα πλαίσια της Ευρωενωσιακής μυλόπετρας, τις αδιέξοδες και αντιλαϊκές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ.

Κοντά στα άλλα, το ΕΒΕΑ (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθήνας) σε ανακοίνωσή του διαπιστώνει ότι "τα μέτρα του Προϋπολογισμού δεν είναι αρκετά σκληρά". Προτείνει δε την αύξηση της έμμεσης φορολογίας προκειμένου να μειωθεί ταχύτερα το Δημοσιονομικό Έλλειμμα για να ενισχυθούν τα Δημόσια Έσοδα. Θα περιμέναμε από τους αυτόκλητους συνηγόρους της κυβέρνησης να πρότειναν πιο δύσκολους αλλά δικαιότερους τρόπους αύξησης των Κρατικών Εσόδων, γιατί γνωρίζουν άριστα ότι η έμμεση φορολογία αποτελεί την πιο άδικη και αναποτελεσματική φορολόγηση, πού οδηγεί σε μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες και σε βαθύτερη ύφεση την οικονομία. Τίποτε όμως δεν αναφέρουν οι κύριοι του ΕΒΕΑ, για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, την διαφάνεια στις κρατικές προμήθειες, τη διαφθορά και διαπλοκή στον Δημόσιο Τομέα, και στα μεγάλα έργα, κλπ, κλπ.
Ξεχνούν, βέβαια, ότι η περιβόητη ανταγωνιστικότητα για την οποία, δήθεν, κόπτονται, δεν αποκτάται με βαριά ετεροβαρείς θυσίες των κοινωνικά αδυνάτων, αλλά με πραγματικό εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεών τους, με ποιοτική αναβάθμιση των προϊόντων και υπηρεσιών τους, με σύγχρονη και καταρτισμένη διοίκηση, με επενδύσεις στην Έρευνα και Τεχνολογία, με διεθνές μάρκετινγκ, κλπ.
Τι από αυτά έχουν πράξει... Δυστυχώς πολύ λίγα.... Αντίθετα, με το μέγα έγκλημα του Χρηματιστηρίου, την περίοδο 1999-2000, όπου ληστεύθηκαν τόσα κεφάλαια, όσα και τα τρία πακέτα από την ΕΕ, οι κύριοι του ΕΒΕΑ ποιούν την νήσσα.....Τώρα, λοιπόν θρασύτατα, προσπαθούν, ανεπιτυχώς, να μας κάνουν μαθήματα. Τα περί εντιμότητας και εταιρικής ευθύνης για αυτούς φυσικά και δεν ισχύουν. Και κάτι ακόμη. Οι Ελληνικές επιχειρήσεις πανευρωπαϊκά έρχονται πρώτες σε κερδοφορία, σχεδόν, όμως, τελευταίες σε αμοιβές προσωπικού!!!
Τέλος, μία άλλη σοβαρή εξέλιξη, είναι αυτή του ΕΥΡΩ...
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ( Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) κ. Τρισέ τόνισε πρόσφατα σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ότι η Τράπεζα θα προχωρήσει σε αύξηση των επιτοκίων προκειμένου να περιορίσει τον κίνδυνο ενίσχυσης των πληθωριστικών πιέσεων μεσοπρόθεσμα, με στόχο την διασφάλιση των συνθηκών σταθερότητας των τιμών.

Εδώ καταρρίπτεται ένας ακόμη μύθος για τα οφέλη εισαγωγής του ΕΥΡΩ στη χώρα μας, σαν εγγύηση, δήθεν, σταθερότητας των τιμών... Για την Ελληνική κοινωνία αλλά και τις κρατικές υποχρεώσεις σε Τοκοχρεωλύσια, (πού τα συνολικά χρέη τους ξεπερνούν το 35% του ΑΕΠ), αυτό σημαίνει αύξηση των επιτοκίων σε στεγαστικά δάνεια, καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες, δάνεια του κράτους αλλά και των επιχειρήσεων, και αναπότρεπτα θα οδηγήσει σε οικονομική ασφυξία στην αγορά, αλλά ακόμη και σε σοβαρότερη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας.
Η υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής δεν θα ήταν δυνατή εάν δεν υπήρχε η ανοιχτή ιδεολογική και πολιτική στήριξη σύσσωμης της ηγεσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στήριξη η οποία μάλιστα διανθίζεται με διαδικαστικού χαρακτήρα αντιπολιτευτικές κορώνες ώστε να εγκλωβίζεται επιπλέον ο λαός στην δικομματική διελκυνστίδα και να διαιωνίζεται έτσι η επιβολή του Νεοφιλελευθερισμού. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη βουλή ο οποίος ανέβασε τους τόνους διαφωνώντας για την... μέθοδο και τους... ρυθμούς του ξεπουλήματος! των εθνικών επιχειρήσεων(πρώην ΔΕΚΟ).

Το ΔΗ.Κ.ΚΙ. καλεί σε αντίσταση και λαϊκή αντεπίθεση για την ανατροπή της Νεοφιλελεύθερης, αντιλαϊκής και αντιαναπτυξιακής πολιτικής που μεταφέρει στη χώρα μας το τραγικό παράδειγμα της Αργεντινής. Η υπεράσπιση του δικαιώματος ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου και η υπεράσπιση της οικονομικής παραγωγικής βάσης της χώρας με την ανάπτυξη μαζικών λαϊκών αγώνων και την προώθηση ενός νικηφόρου προοδευτικού πατριωτικού Μετώπου αποτελεί σήμερα επείγουσα αναγκαιότητα.
Η χώρα μας διαθέτει τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις να ακολουθήσει μιαν άλλη, αναπτυξιακή και φιλολαϊκή πολιτική. Και αυτή η πολιτική στο τέλος θα επικρατήσει γιατί στις σημερινές συνθήκες της Νεοκαπιταλιστικής ψευδοπαγκοσμιοποίησης είναι όρος για την ίδια την επιβίωσή της. ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Κεντρική Επιτροπή του ΔΗ.Κ.ΚΙ. εξέλεξε Επιτροπή Εκλογικού Αγώνα με αρμοδιότητα να οργανώσει την εκλογική δραστηριότητα και να διαμορφώσει τις ειδικότερες προτάσεις του κόμματος για τα ψηφοδέλτια των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών. Η Επιτροπή Εκλογικού Αγώνα αποτελείται από τους εξής:

1. Αράπη-Καραγιάννη Β. δημοτική σύμβουλο Βούλας πρώην βουλευτή
2. Γιαταγάνα Χ. δημοτική σύμβουλο Θεσσαλονίκης πρώην Εισαγγελέα
3. Βασιλειάδη Δ. συγγραφέα-αντιστασιακό Γραμματέα Π.Α.Κ. Γερμανίας
4. Δεληνταδάκη Μ. μέλος του Δ.Σ. του ΙΝ.ΚΑ.
5. Καρούμπα Γ. δημοτικό σύμβουλο Ν. Σμύρνης
6. Λυμπερόπουλο Δ. Δ/ντα Σύμβουλο Επιχειρήσεων
7. Κουβαρά Γ. Οικονομολόγο
8. Νικολόπουλο Η. καθηγητή Συνταγματικου Δικαίου νομαρχιακό σύμβουλο Αθήνας
9. Ξυδά Ά. Πανεπιστημιακό Γραμματέα Νεολαίας ΔΗ.Κ.ΚΙ.
10. Μαντά Π. Γιατρό Ε.Σ.Υ.
11. Μπακούλα Μ. Γεωπόνο νομαρχιακό σύμβουλο Λάρισας
12. Μπουζάνη Ν. Οικονομολόγο
13. Μποτρότσο Γ. Γεωπόνο νομαρχιακό σύμβουλο Αν. Μακεδονίας-Θράκης
14. Πελάη Σ. νομαρχιακό σύμβουλο Κέρκυρας
15. Πέππα Θ. υπάλληλο νομαρχείας Πειραιά
16. Λεχουρίτη Α. Εργοδηγό
17. Τσίρκα Π. μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ
18. Σκεπεταρη Χ. μέλος της Διοίκησης της ΓΣΣΕ
19. Σάμπαλη Α. αντιπρόεδρο της Παν. Ετ. Λογοτεχνών
20. Τριανταφύλλου Τ. Εκπαιδευτικό
21. Πάντζα Γ. Ηθοποιό νομαρχιακό σύμβουλο Αν. Αττικής
22. Τριφιάτη Δ. Εκπαιδευτικό
23. Τσιρίδη Κ. Δικηγόρο Αθηνών
24. Φαρμάκη Χ. Φαρμακοποιό
25. Χατζηαθανασίου Γ. Δικηγόρο Θεσσαλονίκης
26. Χίντζογλου Θεοδόση πρόεδρο των Οικολόγων Χωρίς Σύνορα

Η Επιτροπή Εκλογικού Αγώνα στην πρώτη συνεδρίασή της στις 15/1/2006 κατέληξε στα εξής:

1. Είναι δεδομένο πως οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, λόγω της πλήρους ενσωμάτωσης του θεσμού στο κεντρικό κράτος, θα προσλάβουν σαφή πολιτικό χαρακτήρα. Ταυτόχρονα όμως, λόγω του γενικευμένου αδιεξόδου στο οποίο πλέον οδηγεί το πολιτικό κατεστημένο τη χώρα, οι εκλογές αυτές μπορούν να αποτελέσουν ένα εφαλτήριο ανασύνταξης των δυνάμεων του Σοσιαλιστικού-Πατριωτικού χώρου και της προοπτικής του ριζοσπαστικού Μετώπου.
   Μια ουσιαστική ενίσχυση ριζοσπαστικών ενωτικών ψηφοδελτίων μπορεί να "κλέψει την παράσταση" και να δώσει τον τόνο για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Η κινητικότητα του εκλογικού σώματος σε χώρες μάλιστα "μητροπολιτικές" όπως η Γερμανία και η Γαλλία, κόντρα στην εικονική πραγματικότητα των media και των γκάλοπ της Παγκοσμιοποίησης, είναι ενδεικτική.
2. Το ΔΗ.Κ.ΚΙ. θα είναι δυναμικά παρόν στις εκλογές του Οκτωβρίου σε όλους τους μεγάλους Δήμους και σε όλους τους νομούς της χώρας, είτε με στελέχη του επικεφαλής ψηφοδελτίων είτε συνεργαζόμενο με δυνάμεις και προσωπικότητες αριστερής και γενικότερης ριζοσπαστικής τοποθέτησης.. Συγχρόνως αποκλείει την συνεργασία με ΠΑΣΟΚ- Ν.Δημοκρατία και κάθε δορυφορικό σχήμα του πολιτικού κατεστημένου.
3. Οι ενωτικές πρωτοβουλίες που ανέλαβε το Κίνημα για την συγκρότηση ριζοσπαστικών ψηφοδελτίων, τόσο προς τις ηγεσίες των κομμάτων που συνεργάστηκε το 2002 όσο και προς ανένταχτες προσωπικότητες, έχουν επιβεβαιωθεί και χρειάζεται τολμηρά να προχωρήσουν περαιτέρω, ώστε σε αυτές τις εκλογές να ενισχυθεί αποφασιστικά η υπόθεση του ριζοσπαστικού Μετώπου.

Η Εκλογική Επιτροπή Αγώνα καλεί όλους τους αγωνιστές του ΔΗ.Κ.ΚΙ. και του Σοσιαλιστικού-Πατριωτικού χώρου, όλους όσους έμπρακτα αντιστέκονται στο πολιτικό κατεστημένο της Νέας Τάξης και του Νεοφιλελευθερισμύ και τους ενώνει η προοπτική και η ελπίδα του ριζοσπαστικού Μετώπου, να πλαισιώσουν ενεργά την δράση της.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το πρόβλημα της δραχμής από την προ-ΟΝΕ στην μετα-ΟΝΕ εποχή επανέρχεται οξύτερο.
Παρά την ονομαστική νομισματική σταθερότητα, η κάθε χώρα της Ευρωζώνη δεν προστατεύεται με το Ευρώ. Εξ αιτίας του γεγονότος ότι υφίσταται ένα νόμισμα(ΕΥΡΩ) που καμία χώρα δεν ελέγχει, τούτο σημαίνει ότι όλες οι χώρες της Ευρωζώνης παραμένουν εκτεθειμένες στις αρνητικές επιπτώσεις, που προέρχονται από την ραγδαία διαφοροποίηση των πραγματικών νομισματικών ισοτιμιών, δηλαδή, από την αύξουσα απόκλιση της αγοραστικής δύναμης του Ευρώ από χώρα σε χώρα. Οι αρνητικές συνέπειες εκδηλώνονται τόσο στο εξωτερικό εμπόριο (με τις αυξανόμενες εισαγωγές εις βάρος των εξαγωγών μας),όσο και στο πραγματικό κόστος του χρήματος,(κόστος κεφαλαίου, κόστος επενδύσεων, και των χρηματικών ροών από το εξωτερικό(Κ.Π.Σ.).

Στην προ-ΟΝΕ εποχή (μέχρι 31/12/2001) το βασικό πρόβλημα της Ελληνικής Οικονομίας ήταν η άρνηση της Τράπεζας της Ελλάδας για διορθωτική διολίσθηση της δραχμής. Παρά τα μεγάλα εξωτερικά ελλείμματα και τον υψηλό πληθωρισμό, η πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στην ΟΝΕ, αποσκοπούσε στην κάθε μέσο διατήρηση της ισοτιμίας της δραχμής, με αποτέλεσμα την διαρκή υπερτίμησή της. Μοιραία, η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό διαρκώς εμειούτο, αλλά και το κόστος εξωτερικής δανειοδότησης της χώρας όσο και το κόστος των ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα, αυξανόταν σημαντικά.

Στην μετά-ΟΝΕ εποχή(από 1/1/2002),επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό, εκμηδενίζοντας έτσι τα οφέλη που θα προέκυπταν από μια νομισματική σταθερότητα.

Σε συνθήκες σταθερού νομίσματος, όσο ο Ελληνικός πληθωρισμός αποκλίνει από τον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό, η χώρα μας και πάλι, θα υφίσταται συρρίκνωση της ανταγωνιστικότητάς της στο εξωτερικό, και αυξανόμενο κόστος χρήματος. Το όλο σκηνικό μοιραία θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη απόκλιση από τις λοιπές χώρες του κλαμπ της ΟΝΕ.

Το Σύμφωνο σταθερότητας και οι δρακόντειοι Κανονισμοί της Κεντρικής Τράπεζας απαγορεύουν κάθε διαφορετική εθνική διαχείριση τόσο στο νομισματικό όσο και στο δημοσιονομικό τομέα. Το μόνο ,λοιπόν, που απομένει να κάνει κάθε χώρα μέσα στα ασφυκτικά αυτά πλαίσια για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του πληθωρισμού και ανταγωνιστικότητας, είναι η προσφυγή σε πρακτικές ύφεσης(πάγωμα μισθών και συντάξεων, δραστική μείωση των Δημοσίων Επενδύσεων, με αποτέλεσμα τον στασιμοπληθωρισμό, αύξηση της ανεργίας, μείωση της κατανάλωσης, διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, κλπ). Έτσι όσο μεγαλύτερες είναι οι δαπάνες των πλουσιοτέρων στρωμάτων τόσο λιγότερες πρέπει να είναι οι αντίστοιχες δαπάνες των πιο φτωχών στρωμάτων, ούτως ώστε η συνολική ζήτηση να εξουδετερώνεται ως αιτία πληθωριστικής αναζωπύρωσης των τιμών.

Με το καθεστώς του ΕΥΡΩ ,η σταθερότητα των ονομαστικών τιμών συνδέεται περισσότερο με την εκ του άνωθεν καταστολή της οικονομίας και της εσωτερικής ζήτησης, παρά με την εξισορρόπηση των δυνάμεων της αγοράς, με τελικό αποτέλεσμα την εξάπλωση της οικονομικής ύφεσης στις χώρες της ΟΝΕ. Αντί, λοιπόν, η Κεντρική Τράπεζα να βοηθήσει τις προβληματικές οικονομίες(μέλη της ΟΝΕ),μέσω της ενθάρρυνσης ανόδου της πραγματικής οικονομίας, αυτό που κάνει είναι η επιβολή κατασταλτικών πολιτικών σε κάθε χώρα, με συνέπεια η οικονομική ύφεση να βαθαίνει.

Πρόσφατα η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) ανακοίνωσε την αύξηση των επιτοκίων ,προκειμένου ,όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση να αποφευχθούν πληθωριστικές τάσεις.

Φαίνεται ότι ήδη οι πιέσεις για δημοσιονομική πειθαρχία γίνονται πιο ασφυκτικές, αφού, μεταξύ των άλλων, το κόστος χρήματος θα αυξηθεί, με άμεση επίπτωση στην ακόμη μεγαλύτερη υπερχρέωση των νοικοκυριών, και μεγαλύτερη οικονομική ύφεση.

Περί ανάπτυξης

Επειδή δεν υπάρχει πραγματική ανάπτυξη, η χώρα μας βυθίζεται στην υπερχρέωση. Η έλλειψη πραγματικής αύξησης της παραγωγής, εμφανίζεται ο πληθωρισμός, η ανεργία, η φτώχεια, και οι κοινωνικές ανισότητες.
Όσο η ανάπτυξη περιορίζεται στους ονομαστικούς δείκτες τόσο περισσότερο θα αυξάνεται η εξάρτησή της από «μεταγγίσεις» χρηματικού και χρηματιστικού κεφαλαίου, που και αυτά με τη σειρά τους θα αφαιρούν όλο και μεγαλύτερα εισοδήματα από τον παραγωγικό σε όφελος του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Η απόρριψη της ΟΝΕ από την Σουηδία

Επιφυλακτικότητα των Σουηδών να προσυπογράψουν την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, και την μεταφορά του κέντρου αποφάσεων για την οικονομία τους από το δικό τους Κοινοβούλιο στις έδρες των τραπεζιτών στις Βρυξέλλες και την Φραγκφούρτη. Το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος στην Σουηδία για την ένταξή της που έγινε το 1994,ήταν οριακό, όπως άλλωστε αναμενόταν. Το αποτέλεσμα του πρόσφατου δημοψηφίσματος για την ένταξη της Σουηδίας στην ΟΝΕ ήταν δυσανάλογα αρνητικό σε σχέση με τις προσδοκίες των ισχυρών υποστηρικτών της και τις έντονες, πολλές φορές εκβιαστικές, πιέσεις που άσκησαν στους Σουηδούς πολίτες κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Μετά το αρνητικό δημοψήφισμα για την ΟΝΕ, η Σουηδική Κεντρική Τράπεζα, απερίσπαστη εφάρμοσε μια επιτυχημένη νομισματική πολιτική, που παρά την οικονομική κρίση, κατάφερε να διατηρήσει τον πληθωρισμό σε ελεγχόμενα επίπεδα, να κρατήσει το ποσοστό ανεργίας στο 5.4%(μέσος όρος των χωρών της ΟΝΕ 9%),να εξασφαλίσει αρκετά υψηλό επίπεδο ανάπτυξης(2.3% το έτος 2004 έναντι 1.8% στις χώρες της ΟΝΕ, αντίστοιχα),και να διατηρήσει το κράτος πρόνοιας και το σύστημα υψηλών παροχών και συντάξεων.

Οι Σουηδοί πιστεύουν ότι:

1. Η Ευρώπη παραμένει επικίνδυνα στάσιμη, εν μέσω της μαζικής ανεργίας που πλήττει τις χώρες-μέλη της.
2. Οι μικρότερες χώρες υποχρεώνονται(βλέπε Ελλάδα) να συμμορφωθούν στους περιορισμούς που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας στον προϋπολογισμό τους, ενώ μεγάλες χώρες(Γερμανία,Αγγλία, Γαλλία) επιδεικνύουν συχνά αλαζονική περιφρόνηση προς τις ντιρεκτίβες της ΟΝΕ.

Αποτελέσματα του ΟΧΙ στην ΟΝΕ

Η Αξία της Σουηδικής Κορώνας έχει ανέβει εντυπωσιακά. Αυτό οδήγησε στη μείωση του εξωτερικού χρέους της Σουηδίας, στη δυνατότητα να αποταμιεύσει από τούς πόρους που θα διετίθεντο στην ΕΕ, για εγχώρια κοινωνική ανακατανομή, και την μείωση των τιμών των εισαγόμενων προϊόντων.
Επίσης, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, αν και η Σουηδία απειλήθηκε από τον Ρομάνο Πρόντι για την απώλεια επιρροής πού θα είχε σε περίπτωση μη ένταξής της στην ΟΝΕ.
Όμως πρόσφατη διεθνής έρευνα έδειξε ότι Ευρωπαίοι διπλωμάτες την θεωρούν ως την «τέταρτη χώρα με την μεγαλύτερη επιρροή στην ΕΕ».
Αυτό αποτελεί παταγώδη διάψευση εκείνων που υποστηρίζουν ότι η αποχή από την ΟΝΕ οδηγεί στην πολιτική απομόνωση και την οικονομική παρακμή.

Αποχώρηση από την ΟΝΕ

Η ΣΥΝΘΗΚΗ για την ΕΕ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (ΟΝΕ).ΤΟΥΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 6.2.1. ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΝΘΗΚΗΣ.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η Συνθήκη της ΟΝΕ είναι ένας υποχρεωτικός μονόδρόμος, αφού δεν προβλέπει καμία διαδικασία αποχώρησης μιας χώρας από την ΟΝΕ.

Για τη χώρα μας, πού μπήκε στο κλαμπ της ΟΝΕ χωρίς στοιχειώδη ενημέρωση του λαού μας και με εκβιαστικά διλήμματα, η πρόκληση και η ευκαιρία είναι εδώ. Χρειάζεται όμως λεπτομερής ανάλυση όλων των παραγόντων μιας τέτοιας απόφασης, πλήρη ενημέρωση της κοινωνίας, γιατί η πρόταση του ΔΗΚΚΙ μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη ανατροπής της παρούσας αδιέξοδης κατάστασης πού όλοι βιώνουμε.

Τέλος, για τον «παράδεισο»της ΟΝΕ, είναι χαρακτηριστικά δύο πρόσφατα δημοσιεύματα.
Το πρώτο, στους Financial Times όπου αναφέρεται ότι το ΕΥΡΩ μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο από τις ισχυρές οικονομικά χώρες της Ευρώπης, ενώ το δεύτερο που δημοσιεύτηκε στην Wall Street Journal συνιστά στις φτωχές υπό ένταξη στην ΟΝΕ χώρες (Λετονία, Λιθουανία, κλπ) να μη το τολμήσουν γιατί το βιοτικό επίπεδο των λαών τους θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο. Η δε αγοραστική δύναμη του ΕΥΡΩ στις χώρες όπου χρησιμοποιείται συνεχώς εξασθενίζει, αναγκάζοντας την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα να αυξήσει τα επιτόκια, διαψεύδοντας στην πράξη τα περί μηδενικών επιτοκίων και σταθερότητας των τιμών.

ΚΟΙΝΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική αποτελεί το εργαλείο με το οποίο προωθείται η πολιτική της ΕΕ στον Αγροτικό Τομέα.
Από την στιγμή που ένα κράτος εντάσσεται στην ΕΕ δεν μπορεί να ασκήσει Εθνική Αγροτική Πολιτική. Μέσω της ΚΑΠ υπαγορεύονται στη χώρα μας οι πολιτικές για τον αγροτικό τομέα.
Η διαμόρφωση της ΚΑΠ γινόταν και θα γίνεται με βάση τις ανάγκες και τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών της ΕΕ. Τα τελευταία χρόνια η ΚΑΠ βαδίζει από τη μια αναθεώρηση στην άλλη.

Οι συνέπειες για τη χώρα μας είναι βαριές:

1. Νέοι περιορισμοί(πλαφόν)στην παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων
2. Μείωση των επιδοτήσεων
3. Αυξήσεις στα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, κ.λ.π.

Η κρίση και τα αδιέξοδα των ισχυρών κρατών της ΕΕ στην Αγροτική Οικονομία «εξάγονται» μέσω της ΚΑΠ και στη χώρα μας.
Για την Ελλάδα οι επιδοτήσεις από την ΕΕ χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της αγροτικής οικονομίας, για την συρρίκνωση-καταστροφή της αγροτικής παραγωγής και την εξάρτηση της Ελλάδας από τις εισαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων (κυριότατα από τις βόρειες χώρες της ΕΕ).
Έτσι το 80% ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΠΙΔΟΤΉΣΕΩΝ ΤΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΤΟ 20% ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΤΗΣ (ΜΕΓΑΛΟΑΓΡΟΤΩΝ).

Για τη χώρα μας οι επιδοτήσεις που εισπράττονται, το 46% από αυτές «αξιοποιείται» από το 8% των αγροτών(στοιχεία ΟΠΕΚΕΠΕ για τα προϊόντα- αροτραία, βόειο, αιγοπρόβειο, καπνός, ελαιόλαδο, σταφίδα).Στην ουσία η επιδότηση της αγροτικής παραγωγής είναι έμμεση επιδότηση του βιομηχανικού κεφαλαίου, που έτσι του εξασφαλίζουν φτηνή πρώτη ύλη για τη μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων.

Αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την παραγωγή

Στους μεγαλοαγρότες της Δυτικής Ευρώπης η αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την παραγωγή διασφαλίζει μια μεγάλη και σταθερή εισοδηματική βάση. Αυτό σε συνδυασμό με τις μεγάλες εκτάσεις που διαθέτουν, και άρα μπορούν και επιτυγχάνουν σημαντικές οικονομίες κλίμακας, η παραπάνω αποσύνδεση τους καθιστά πιο ανταγωνιστικούς συγκριτικά με τούς εκτός ΕΕ ανταγωνιστές τους(ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, κλπ),αλλά και με τις Μεσογειακές χώρες της ΕΕ(π.χ. Ελλάδα)

Για τους Έλληνες αγρότες(στη πλειοψηφία τους με μικρό γεωργικό κλήρο),οι επιδοτήσεις αποτελούν στην ουσία «κοινωνικό επίδομα». Συνέπεια της αποσύνδεσης θα είναι η μείωση και η εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής, χειροτέρευση του αγροτικού ισοζυγίου(αύξηση εισαγωγών και μείωση εξαγωγών),εγκατάλειψη της ήδη προβληματικής υπαίθρου, μείωση του αγροτικού πληθυσμού, κ.λ.π.

Πεμπτουσία της ΚΑΠ

Να παράγεται τόση ποσότητα και τέτοια προϊόντα που θέλουν τα μονοπώλια για τις ανάγκες τους προς μεγιστοποίηση των κερδών τους.
Αγώνας να μην αφαιρεθεί από τον αγρότη το δικαίωμα να παράγει τα αγροτικά προϊόντα που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία, με τα μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας.
Τέλος, υπό συνθήκες ανοικτής σύρραξης μεταξύ των ισχυρών και των αδύνατων χωρών της ΕΕ. πρόκειται να γίνει η Σύνοδος Κορυφής σε μερικές ημέρες. Επίκεντρο της σύρραξης είναι το ακριβές ύψος και η διάρθρωση του Κοινοτικού Προϋπολογισμού της περιόδου 2007-2013.
Η Βρετανία απαιτεί, σαν αντάλλαγμα, προκειμένου να μη λάβει τη διαβόητη ετήσια επιστροφή των πέντε(5)ΔΙΣ Ευρώ, την ισοδύναμη μείωση των αγροτικών επιδοτήσεων από τη Γαλλία αλλά και τα περισσότερα κράτη-μέλη. Αναμφίβολα, η Βρετανία παίζει και εδώ το ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.

ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Ο «ΛΕΒΕΝΤΗΣ» ΙΔΙΩΤΗΣ

Το σύνολο των εργαζομένων, έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των νεοταξικών σχεδίων για τις Εθνικές Επιχειρήσεις (ΔΕΚΟ, Τράπεζες του Δημοσίου κτλ). Όμως παρά τις κινητοποιήσεις, θα ήταν έλλειψη ρεαλισμού αν δεν βλέπαμε ότι η Νέα Τάξη έχει επιτύχει ένα ελάχιστο κοινωνικής συναίνεσης με ιδεολογήματα και ανακρίβειες. Και αυτό γιατί, οι εργαζόμενοι στις Εθνικές Επιχειρήσεις έχουν κατακτήσει, ανθρωπινότερες συλλογικές συμβάσεις που αποτελούν θετικό προηγούμενο και για τους υπολοίπους εργαζόμενους. Τέτοιο προηγούμενο η Νέα Τάξη δεν μπορεί να ανεχθεί, γι’ αυτό συκοφαντεί τις Εθνικές Επιχειρήσεις:

1. Οι «τεμπέληδες» εργαζόμενοι σε αυτές απολαμβάνουν μονιμότητα χωρίς να εργάζονται, και χωρίς να προσφέρουν. Είναι δηλαδή ένα είδος χρυσοκάνθαρων εργαζομένων.
2. Οι Εθνικές Επιχειρήσεις είναι αντιπαραγωγικές και θα πρέπει να λειτουργήσουν με τους κανόνες της «ελεύθερης» αγοράς για να αποδώσουν.
3. Από αυτή την κατάσταση θα μας σώσει ο «λεβέντης» ιδιώτης που θα αποσπάσει τις Εθνικές Επιχειρήσεις από το κράτος, θα στρώσει τους «τεμπέληδες» εργαζόμενους στη δουλειά και θα τις κάνει να κερδοφορήσουν.
   Τίποτα από τα παραπάνω δεν αντέχει στον έλεγχο των στοιχείων, των γεγονότων και τις κοινής λογικής.
4. Δεν υπάρχει, και δεν υπήρξε, κανενός είδους μονιμότητα σε οποιαδήποτε από τις Εθνικές Επιχειρήσεις : ούτε στη ΔΕΗ ούτε στον ΟΤΕ ούτε στην Εθνική Τράπεζα ούτε στην Αγροτική ούτε πουθενά αλλού. Όποιος απλός εργαζόμενος άπλωσε το χέρι του να αγγίξει έστω και μία δραχμή εκτός από το μισθό του απολύθηκε και αντιμετώπισε τη Δικαιοσύνη. Όποιος εργαζόμενος δεν συμπλήρωσε την «παραγωγική νόρμα» του απολύθηκε ή είχε σοβαρές επιπτώσεις στη σταδιοδρομία του (στερήσεις βαθμού πειθαρχικά, κτλ). Πλήθος επαγγελματικών ασθενειών μαστίζουν τους «τεμπέληδες» εργαζόμενους στις Εθνικές Επιχειρήσεις που προέρχονται από τις συνθήκες εργασίας (ακτινοβολίες, στρες, μολυσμένο περιβάλλον) όπως δερματικά, καρδιοαγγειακά, καρκίνος...
5. Οι Εθνικές Επιχειρήσεις είναι παραγωγικότατες και κερδοφόρες, μπορούν μάλιστα να αποτελέσουν πιλοτικές επιχειρήσεις και για τον ιδιωτικό τομέα. Για παράδειγμα η Ολυμπιακή ως εθνικός αερομεταφορέας ήταν ασφαλέστατη, και όχι επί Ωνάση που είχε χάσει τρία αεροσκάφη με πάνω από διακόσιους νεκρούς ! Αυτές, με τους «τεμπέληδες» εργαζόμενους δημιούργησαν την ανάπτυξη στην πατρίδα μας από τη λήξη του Εμφυλίου μέχρι σήμερα, και όχι οι «θεσμικοί επενδυτές».Ο ΟΤΕ το 2001 ήταν η πιο κερδοφόρα ελληνική επιχείρηση με κέρδη το αστρονομικό ποσό των 811 εκατομμυρίων ευρώ ! Έχει υπολογιστεί ότι οι απώλειες από μερίσματα των ΔΕΚΟ που ξεπουλήθηκαν ανέρχονται στο ποσό του 1 δις ευρώ! Οι Εθνικές Επιχειρήσεις αντέχουν παρά το ξεπούλημα, τον τεμαχισμό και τα άλλα πλήγματα που δέχονται όπως οι εθελούσιες που έχουν τεράστιο κόστος (μόνο στον ΟΤΕ η τελευταία υπολογίζεται σε 1 δις ευρώ).
6. Κανείς, από τη λήξη του Εμφυλίου μέχρι σήμερα, δεν εμποδίζει τον «λεβέντη» ιδιώτη να φτιάξει την δική του ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ, όχι μόνο δεν το κάνει αλλά αντίθετα «πατάει» πάνω στις Εθνικές Επιχειρήσεις και στο υπόλοιπο κράτος για να κερδίσει: Οι εταιρείες της κινητής τηλεφωνίας, όταν πρωτοήλθαν χρησιμοποίησαν την υποδομή του ΟΤΕ και απαγόρευσαν αρχικά στον ΟΤΕ να δημιουργήσει την δική του κινητή τηλεφωνία! Η Πεσινέ πλήρωνε στη ΔΕΗ ελάχιστα τον ηλεκτρισμό που κατανάλωνε. Η ιδιωτική Ολυμπιακή του Ωνάση είχε εξασφαλίσει (και αυτά αναφέρονται στην μελέτη του καθηγητή Ιωάννη Λαϊνου) (14) δεκατέσσερα προνόμια φοροαπαλλαγών, δωρεών, και επιδοτήσεων, μεταξύ των οποίων απαλλαγή από την καταβολή ενοικίου χώρων των ελληνικών αεροδρομίων ! Και κάλυψη από το Ελληνικό Δημόσιο των οικονομικών απωλειών σε περίπτωση απεργίας !

Ο «λεβέντης» ιδιώτης θέλει εύκολο κέρδος χωρίς ρίσκο και αντίτιμο, είναι κρατιστής, σοσιαλιστής και κομμουνιστής … όταν πρόκειται για την πάρτη του.

Μπορούμε τώρα να περάσουμε στο χειρότερο: Το ξεπούλημα των Εθνικών Επιχειρήσεων δεν αποβλέπει μόνο στο εύκολο κέρδος του «λεβέντη» ιδιώτη, ταυτόχρονα εξυπηρετεί τους μακροπρόθεσμούς στόχους της Νέας Τάξης για τη διάλυση του Έθνους – Κράτους και την απάλειψη του πρώτου συνθετικού δηλαδή του Έθνους, γιατί το Έθνος ως φορέας δικαιωμάτων, πολιτισμού και μνήμης δεν είναι ανεκτό από τη Νέα Τάξη . Ένα Έθνος χωρίς την υλική του υπόσταση (νόμισμα και επιχειρήσεις ) είναι ευκολότερο να διαλυθεί. Το δίλημμα ιδιώτης ή κράτος είναι ανύπαρκτο στην περίπτωση των Εθνικών Επιχειρήσεων. Το ξεπούλημά τους είναι ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί από τις αριστερές και πατριωτικές πολιτικές δυνάμεις.

Σήμερα και τα δύο κυρίαρχα κόμματα μελετούν και επεξεργάζονται το πώς θα περάσουν επικοινωνιακά τις παραγγελίες του ονομαζόμενου Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, του ΙΟΒΕ και των άλλων οργάνων του. Αλλά ποιοι είναι σήμερα αυτοί που κυρίως αποτελούν τον κατ' ευφημισμό Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών; Μεγαλοεργολάβοι των ΜΜΕ και ανάδοχοι δημόσιων έργων. Μεγαλοπρομηθευτές του Δημοσίου και αντιπρόσωποι ξένων εμπορικών οίκων. Υποψήφιοι αγοραστές των υπό εκποίηση ΔΕΚΟ. Επιχειρηματίες που αρπάζουν τις κρατικές επιχορηγήσεις για να μεταφέρουν, στη συνέχεια, τις επιχειρήσεις τους αλλού.Αυτοί είναι οι μεταρρυθμιστές του κ. Καραμανλή, ο οποίος έχει βρεθεί τώρα να πασχίζει για τη διόγκωση των νέων τζακιών του κατεστημένου που ανέδειξε και εδραίωσε επί μία εικοσαετία η νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΠΑΣΟΚ; Γι' αυτούς θέλουν να καταργήσουν τα ιερά δικαιώματα στην Ασφάλιση, στις Εργασιακές Σχέσεις, στην Παιδεία, στην Υγεία και στο Κοινωνικό Κράτος; Γι' αυτούς θέλουν να καταργήσουν το μικρό και μεσαίο μέγεθος της παραγωγής και της αγροτικής οικονομίας, δηλαδή, τις πραγματικές παραγωγικές δυνάμεις του τόπου; Και πώς μπορεί ο κ. Παπανδρέου να κάνει τώρα αντιπολίτευση στα τζάκια και τα μεγάλα αφεντικά που αποτελούν "σάρκα εκ της σαρκός" του κόμματος που ηγείται, χωρίς τον κίνδυνο να εκτίθεται κάθε φορά, ανεπανόρθωτα; Πως μπορεί να παίξει το ρόλο του αντιπολιτευόμενου, π.χ. στην τελευταία τροπολογία της κυβέρνησης για την κλοπή των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στην Εμπορική προς όφελος των τραπεζιτών, όταν ο ίδιος - για να εξυπηρετήσει ίδια συμφέροντα - είχε πρόσφατα απαιτήσει την κατάργηση της Ασφάλισης στους νέους; Υπάρχει σήμερα διέξοδος για τις ριζοσπαστικές κοινωνικές δυνάμεις, για τους προοδευτικούς πολίτες που βλέπουν τα κόμματά τους να εμπορεύονται την ιστορία τους, να μετατρέπονται ανοιχτά σε δήμιους των δικαιωμάτων και των συμφερόντων τους.Το πολιτικό μάρκετινγκ της παλιάς και της νέας δεξιάς δεν μπορεί να ξεγελά επ' αόριστον αγωνιστές που έχουν άλλες προσδοκίες, ανθρώπους που επιτέλους έχουν άλλες καταβολές.

Φτάνει πια! Υπάρχουν μεταξύ μας διαφορές και μάλιστα σημαντικές διαφορές, υπάρχει όμως και η λύση. Είναι η λύση της συνεργασίας για την καθολική Αντίσταση και την Αντεπίθεση στο νεοταξικό καθεστώς και αυτός ο δρόμος ανοίγει με την πρωτοβουλία των κοινών ψηφοδελτίων ΚΚΕ, ΔΗΚΚΙ, Κομμουνιστικής Ανανέωσης, Παρέμβασης Αριστερών Πολιτών και ανένταχτων στελεχών στις τοπικές εκλογές.

Τα ψηφοδέλτια συνεργασίας είναι ένα πολιτικό κάλεσμα. Κάλεσμα αντινεοταξικής προοδευτικής ενότητας στους δήμους, στους νομούς και τη χώρα. Η Συνεργασία αποτελεί για όλους τους ριζοσπάστες και ανένταχτους αγωνιστές, για όλους όσοι έμπρακτα ανταγωνίζονται τη δικομματική συγκυβέρνηση, το δικό τους σπίτι και γνωρίζουμε καλά πως η συμμετοχή τους είναι απαραίτητη για να στεριώσει και να υπάρξουν αύριο οι προϋποθέσεις του κοινωνικού και πολιτικού Μετώπου, της τελικής Αντεπίθεσης και της νίκης!

Νίκος ΜΠΟΥΖΑΝΗΣ
Γραμματέας του Πολιτικού Συμβουλίου του ΔΗΚΚΙ

Αποσπάσματα από την τοποθέτηση του εκπροσώπου της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗ.Κ.ΚΙ. Π. Μαντά στην Συνέντευξη Κ.Κ.Ε. ΔΗ.Κ.ΚΙ. Κ.ΑΝ. Αριστερής Παρέμβασης Πολιτών για τα ψηφοδέλτια των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών.

Οι επικεφαλής και άλλοι υποψήφιοι του ΔΗ.Κ.ΚΙ. στις νομαρχίες και τους δήμους που ανακοινώθηκαν στην Συνέντευξη

Ξενοδοχείο PARK 20/2/2006

Ασφαλώς, η αποφασιστική ενίσχυση των ψηφοδελτίων μιας ριζοσπαστικής λαϊκής συμμαχίας δεν μπορεί από μόνη της να ανατρέψει την επέλαση σε βάρος των στοιχειωδών οικονομικών, εργασιακών και δημοκρατικών κατακτήσεων και την εγκατάσταση ενός Νεοφιλελεύθερου Μεσαίωνα υπανάπτυξης και κρίσης.

Η ενίσχυση των παραπάνω ψηφοδελτίων δεν μπορεί επίσης από μόνη της να ανακόψει την συμμετοχή της στα σχέδια της Νέας Τάξης, και στην πορεία φαλκίδευσης του δικαιώματος της εθνικής ανεξαρτησίας και υποθήκευσης του μέλλοντος της χώρας.

Ωστόσο, μια αποφασιστική ενίσχυση των ψηφοδελτίων της ριζοσπαστικής λαϊκής συμμαχίας μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην ανόρθωση του θεσμού της Τ. Αυτοδιοίκησης, ενός θεσμού που παρά τα εγγενή αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά και την προοδευτική του παράδοση, κινδυνεύει σήμερα να ενσωματωθεί και να μετατραπεί από τον δικομματισμό σε προέκταση και άλλοθι του συγκεντρωτικού και αλλοτριωμένου κρατικού μηχανισμού, των ισχυρών τοπικών οικονομικών παραγόντων, και της επαγγελματικής καθεστωτικής πολιτικής. Εμείς θεωρούμε σπουδαίο το γεγονός πως π.χ. ο δήμος της Νίκαιας, χωρίς φορομπηξία, χωρίς σπόνσορες και φτιασιδώματα, κατέκτησε πόρους και δημιούργησε έργο με έναν άλλο πολιτισμό. Δεν ξεχνάμε πως στην μεταπολεμική περίοδο, όταν επικρατούσε και πάλι η καταχνιά της «μοναδικής σκέψης», πολλοί δήμοι της Αθήνας ανέτρεπαν το πρότυπο του συμβιβασμού και της ιδιώτευσης, αναδεικνύοντας τοπικές ηγεσίες που έμειναν την ιστορία σαν κάστρα δημοκρατικής άμυνας και απόρριψης της μοίρας της ψωροκώσταινας στην οποία τους είχαν δρομολογήσει οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις.

Κυρίως όμως, η Κεντρική Επιτροπή του ΔΗ.Κ.ΚΙ., μένει στην εκτίμηση πως η αποφασιστική ενίσχυση των ψηφοδελτίων της ριζοσπαστικής λαϊκής συμμαχίας μπορεί να «κλέψει την παράσταση» και να δώσει τον τόνο για την επόμενη ημέρα.

Να σηματοδοτήσει και να διεγείρει διεργασίες αγωνιστικής συσπείρωσης και περαιτέρω ωρίμανσης των προϋποθέσεων της συγκρότησης του ριζοσπαστικού πόλου των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων ανατροπής της νεοταξικής βαρβαρότητας.

Δεν ξεκινάμε την συνεργασία από το μηδέν, υπήρξε η συμμετοχή μας στα ψηφοδέλτια του 2002 η οποία λειτούργησε εποικοδομητικά όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και η συμμετοχή μας στο Π.Α.ΜΕ. του οποίου είμαστε συνιδρυτικά μέλη.

Γνωρίζουμε πως με το Κ.Κ.Ε. αλλά και με τη Κ.ΑΝ. την Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών και με πολλούς ανένταχτους αγωνιστές και συλλογικότητες που συμμετέχουν, όπως και με ακόμη περισσότερους που αναμένουμε να συναντηθούμε, δεν έχουμε την ίδια στρατηγική και γι΄αυτό άλλωστε διατηρούμε στο ακέραιο την πολιτική, και οργανωτική μας αυτοτέλεια. Επιλέγουμε όμως να προτάξουμε τα σημεία που μπορούν να μας ενώσουν, όχι απλά επειδή τα σημεία αυτά έχουν πράγματι έναν στρατηγικό χαρακτήρα, αλλά κυρίως επειδή μπορούν να αποτελέσουν μια βάση για την αυριανή επεξεργασία ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ριζοσπαστικού προοδευτικού Μετώπου, που θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο της Νέας Τάξης και του Νεοφιλελευθερισμού.

Σαν τέτοια σημεία το ΔΗ.Κ.ΚΙ. προτείνει τα εννέα σημεία τα οποία επεξεργάσθηκε το 2ο τακτικό Συνέδριό του. Αυτά αποτελούν άλλωστε και το πολιτικό πλαίσιο το οποίο καθορίζει τις ειδικότερες θέσεις για τα μεγάλα προβλήματα της Τ. Αυτοδιοίκησης, ανάμεσα σε αυτά:
Η ριζική αλλαγή στην ακολουθούμενη οικονομική πολιτική και την πολιτική του Χρηματοπιστωτικού συστήματος, με κριτήριο την άμεση αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος, την αυτόματη αύξηση των κατώτερων αποδοχών, και του επιδόματος ανεργίας. Έμφαση στην ανάπτυξη Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας και Υγείας, και στην καταπολέμηση της Ανεργίας.
Η επανατοποθέτηση της χώρας απέναντι στο ΕΥΡΩ, και ο Δημόσιος – Κοινωνικός χαρακτήρας των εθνικών επιχειρήσεων (πρώην ΔΕΚΟ) και των μεγάλων – στρατηγικών τομέων και μονάδων της Οικονομίας.
Η επανατοποθέτηση της χώρας απέναντι στις δεσμεύσεις της Κ.Α.Π. και στην προώθηση των μεταλλαγμένων προϊόντων, ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις επαναχάραξης της Αγροτικής Πολιτικής σε εθνική βάση.
Η κατάργηση όλων των αντιεργασιακών, αντιασφαλιστικών νόμων και δεσμεύσεων. Η υιοθέτηση δημοκρατικού Αμυντικού Δόγματος, με ταυτόχρονη πλήρη απαλλαγή από συμφωνίες υπονόμευσης της εθνικής κυριαρχίας, όπως η νέα δομή και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και ο απεγκλωβισμός από πολιτικές και συμφωνίες υπονόμευσης της εθνικής κυριαρχίας, όπως ο διάλογος με το στρατιωτικό καθεστώς της 'Αγκυρας, η συμφωνίες του Ελσίνκι, και η επαναφορά του σχεδίου Ανάν.
Η κατάργηση του πλέγματος των αντιδημοκρατικών νόμων και θεσμών και κάθε μορφής παραβίασης των προσωπικών δεδομένων, και ο πλήρης λαϊκός και κοινωνικός έλεγχος στα μεγάλα Μ.Μ.Ε. και τους θεσμούς του πολιτισμού.

Οι υποψήφιοι του ΔΗ.Κ.ΚΙ. στις νομαρχίες και τους δήμους που ανακοινώθηκαν στην Συνέντευξη

Μέσα από αυτό τον προβληματισμό η Κεντρική Επιτροπή του ΔΗ.Κ.ΚΙ. ανεπιφύλακτα στηρίζει τα ψηφοδέλτια που αναγγέλθηκαν από την Γ .Γραμματέα του Κ.Κ.Ε. και συμμετέχει στην Νομαρχία της Αθήνας με υποψήφιο νομάρχη τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Η. Νικολόπουλο, και στην νομαρχία Ανατολικής Αττικής με υποψήφιο νομάρχη τον καταξιωμένο καλλιτέχνη και αγωνιστή Γ. Πάντζα. Συμμετέχει επίσης στο ψηφοδέλτιο για τον δήμο της Αθήνας με τον επικεφαλής της δημοτικής του παράταξης Ν. Μπουζάνη και την πρώην βουλευτή του στην Α΄Αθήνας Βίκυ Αράπη Καραγιάννη, στο ψηφοδέλτιο για το δήμο Θεσσαλονίκης με την νυν δημοτική σύμβουλο και πρώην εισαγγελέα Θεσσαλονίκης Χ. Γιαταγάνα, καθώς και με πολλούς άλλους υποψηφίους σε όλα τα ψηφοδέλτια που αναγγέλθηκαν.
Η συνεργασία θα επεκταθεί με το ΔΗ.Κ.ΚΙ. να είναι παρόν σε όλους τους μεγάλους δήμους και τους νομούς ολόκληρης της χώρας

Συνοδεύοντας μια ομάδα ξένων τουριστών στην Πελοπόννησο με ρώτησε ένα μέλος της ομάδας κάποια στιγμή από που κατάγομαι. Του απάντησα ότι είμαι μακεδόνας από τη Φλώρινα. Παραξενεμένος που μιλούσα με άνεση τα ελληνικά με τους συμπατριώτες μου με ρώτησε: Μα πως μιλάς, όπως φαίνεται, τόσο καλά τα ελληνικά! Του απάντησα, χωρίς να υποψιαστώ τι εννοούσε, ότι είμαι Έλληνας και είναι φυσικό να μιλάω τα ελληνικά. Οπότε έμεινα εμβρόντητος και ως στήλη άλατος, όταν τον άκουσα να λέει: Μα οι Μακεδόνες μιλάνε σλαβικά.

Από τότε συνειδητοποίησα το μέγεθος του προβλήματος κι ας λέει ο πρόεδρος του Σύριζα Αλέκος Αλαβάνος ότι «δεν πρέπει να κάνουμε το μακεδονικό κεντρικό πρόβλημα».

Δυστυχώς το πρόβλημα της Μακεδονίας είναι πρόβλημα κεντρικό, γιατί είναι πρόβλημα εθνικής επιβίωσης.

Θα προσπαθήσω να επιβεβαιώσω του λόγου το αληθές.
Δεν πιστεύω πρωταρχικά ότι οι Σκοπιανοί και οι «άσπονδοι φίλοι μας ατλαντιστές και υπερατλαντιστές» που τους στηρίζουν το κάνουν απλώς από κάποιο βίτσιο ή γιατί τους αρέσει να μας πειράζουν για λόγους διασκέδασης.

Οι χάρτες που κυκλοφορούν από τους Σκοπιανούς με τη Μακεδονία του Αιγαίου ήδη από την εποχή της χούντας «και που τους είδα με τα ίδια μου τα μάτια» και ακόμη νωρίτερα, η αλυτρωτική προπαγάνδα από την εποχή του Τίτο, δηλαδή ήδη από το 1943, που δημιουργήθηκε σκόπιμα και τεχνητά το έθνος των Σκοπίων, για να μην ανατρέξω και νωρίτερα στην αμαρτωλή πολιτική του ΚΚΕ απέναντι στο ζήτημα αυτό, η χρησιμοποίηση κάθε θεμιτού και αθέμιτου μέσου στο εσωτερικό και εξωτερικό του τεχνητού αυτού κατασκευάσματος, για να αποδείξει ότι οι Σκοπιανοί είναι οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ότι οι θεοί του Ολύμπου, (η κατοικία των ολυμπίων θεών που βρίσκεται στη Μακεδονία για όσους αγεωγράφητους δεν το γνωρίζουν) αποτελούν τους μυθικούς προγόνους των Σκοπιανών, η μετονομασία εν μια νυκτί του αεροδρομίου των Σκοπίων σε «Μέγας Αλέξανδρος» και πολλά άλλα ακατονόμαστα, δεν εμπεριέχουν για την Ελλάδα κανένα σοβαρό κίνδυνο.

Και πραγματικά δεν εμπεριέχουν σοβαρό κίνδυνο, αν δεν συνέτρεχαν ορισμένοι παράγοντες που καθιστούν το πρόβλημα άκρως ανησυχητικό.

1. Η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων με την συνεχή υποχωρητικότητά τους και συγχρόνως ανικανότητά τους απέναντι στα εθνικά θέματα και όχι μόνο. Στο θέμα αυτό είναι άπειρα τα παραδείγματα και δεν χρειάζεται να κάνω μνεία.
   Η Ελλάδα είναι χώρα προτεκτοράτο ΥΠΟ ΌΡΟΥΣ. Απλώς οι «άσπονδοι φίλοι μας», όπως προανάφερα, την θέλουν προτεκτοράτο ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ, δηλαδή τελείως υποταγμένη στα γεωστρατηγικά σχέδια της υπερατλαντικής δύναμης και των συμμάχων της. Θέλουν να τσακίσουν κάθε αντίσταση στα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια. Και δυστυχώς βρίσκουν πρόθυμους συμμάχους από όλο το πολιτικό φάσμα είτε λόγω προσωπικού συμφέροντος είτε λόγω ιδεολογικής σύγχυσης. Και ο νοών νοήτω!
2. Η στάση των Ελλήνων πολιτών, που άλλοι ταλαιπωρημένοι αφάνταστα από το καθημερινό μεροκάματο, δεν είναι σε θέση να αντιδράσουν, γιατί έχουν την καθημερινή απειλή της επιβίωσης, άλλοι γιατί έχουν αποχαυνωθεί από τον ευδαιμονισμό της καταναλωτικής κοινωνίας, που συνθλίβει αξίες και ιδανικά και μεταβάλει τον άνθρωπο σε ένα καταναλωτικό «ζώο», με κύριο και κυριαρχικό ιδανικό το χρήμα, άλλοι λόγω εκσυγχρονιστικής αντίληψης είναι εκ προοιμίου υπέρ της Δύσης (Βλ. σχέδιο Ανάν) και τέλος άλλοι που λόγω εσφαλμένου και καταστροφικού διεθνισμού και πολυπολιτισμού δεν αντιλαμβάνονται ότι εξυπηρετούν χωρίς να το θέλουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της νέας τάξης και της παγκοσμιοκρατίας. Οι τελευταίοι δεν έχουν συναίσθηση ότι πίσω από τα Σκόπια κρύβεται ο ιμπεριαλισμός και όχι η εργατική τάξη αυτού του μορφώματος που θέλει να λέγεται «Μακεδονία».Το όνομα είναι το όχημα. Σε μερικά χρόνια, στο άμεσο και απώτερο μέλλον, αν εμείς δεν αντιδράσουμε πατριωτικά - και το τονίζω πατριωτικά - τότε μας περιμένει συμφορά ανείπωτη. Γιατί αν η Μακεδονία γίνει Μακεδονία των Σκοπιανών και ο στόχος ανέκαθεν είναι και ήταν η Θεσσαλονίκη, ως λιμάνι και πρόσβαση στη θάλασσα,(βλέπε και την τοποθέτηση της κ. Ρεπούση και των ομοϊδεατών της στο βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού που μιλάει για «προσάρτηση» της Θεσσαλονίκης και γενικότερα της Μακεδονίας) τότε θα πρέπει να ξεχάσουμε και τη Θράκη, την «Τσαμουριά», δηλαδή την Ήπειρο που διεκδικεί ήδη ο μεγαλοϊδεατισμός της Αλβανίας και φυσικά η ύπαρξη της Ελλάδας δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς την Μακεδονία. Εκτός αν θέλουμε να γυρίσουμε στα σύνορα του 1828, δηλαδή μιας Ελλάδας που περιορίζεται στην Πελοπόννησο και τα πέριξ.
   Θα μου πείτε ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα μιας νοσηρής φαντασίας. Για μας ίσως φαίνονται τέτοια, για όσους μας επιβουλεύονται όχι.
3. Υπάρχει και η αντίληψη. Μα τι να κάνει η άμοιρη Ελλάδα. Δεν έχει τι δυνατότητα να αντιδράσει. Και όμως πάντοτε είχε τη δυνατότητα, αλλά δεν είχε το ΦΡΟΝΗΜΑ. Υποχωρούσε και η υποχωρητικότητα δημιουργούσε αδυναμία και η αδυναμία υποχωρητικότητα.
   Τώρα είναι οφθαλμοφανές ότι έχουμε τι δυνατότητα να πούμε επιτέλους ένα βροντερό όχι, να πούμε ξεκάθαρα ότι θα πούμε το νατοϊκό και ευρωπαϊκό βέτο. Τι θα μας κάνουν οι Αμερικανοί περισσότερο από ό,τι μέχρι σήμερα μας έχουν κάνει; Να μας σεβαστούν απεναντίας, γιατί για μια φορά σηκώσαμε επιτέλους σαν Έλληνες το ανάστημα μας σαν άξιοι απόγονοι των προγόνων μας.
   Αν όμως μας προδώσουν οι πολιτικές ηγεσίες και φανούν ανάξιες της ιστορικής αναγκαιότητας και του ιστορικού καθήκοντος ο ΛΑΟΣ θα πρέπει να τους στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Αλλιώς είναι άξιος της μοίρας του.
   Για να γίνει με την πατριωτική αυτή πράξη δίδαγμα στους επίδοξους εφιάλτες!

* Υποσημείωση: Στα ποντιακά «Τραντέλλενας» είναι ο τριάντα φορές Έλληνας. Για τους εκσυγχρονιστές και πολυπολιτισμικούς σημαίνει Ελληναράς, υπερεθνικόφρων κ.λ.π. και κ.λ.π.

Πολλά έχουν γραφτεί ως τώρα για τις πυρκαγιές στα Ελληνικά Δάση και λίγα για τις πραγματικές αιτίες που τις προκαλούν. Ποτέ όμως δεν έχει αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των πυρκαγιών με συστηματική έρευνα που θα αφορά πρώτα τις αιτίες και κατόπι τα απαραίτητα μέτρα για την καταπολέμηση και άρση των αιτίων αυτών. Μέχρι τώρα οι φωτιές αντιμετωπίζονται εποχιακά και ευκαιριακά σαν ένα φυσικό φαινόμενο που θα εμφανιστεί τους θερινούς μήνες, θα φέρει την όποια καταστροφή για να ξεχαστεί αργότερα και να εμφανιστεί την επόμενη χρονιά με τους καύσωνες και τους δυνατούς ανέμους. Οπότε τα ίδια θα γραφτούν, και οι ίδιες και χειρότερες εικόνες θα παρουσιαστούν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα ίδια λόγια θα ειπωθούν από υπευθύνους και μη, ώσπου η σκληρή καθημερινότητα να τα αφήσει να περάσουν στη λήθη, σαν να μη συνέβη απολύτως τίποτε. Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει και σ' όλους τους άλλους τομείς της κοινωνικής μας ζωής; Γιατί τα δάση να αποτελούν εξαίρεση; Απλώς οι Έλληνες ανακάλυψαν τα δάση τις τελευταίες δεκαετίες. Παντού εκφυλισμός και σήψη.

Χρόνο με το χρόνο χάνουμε τα δάση, χάνουμε τον κύριο πνεύμονα ζωής.
Η ασυδοσία, η αδιαφορία, η παραλυσία απέναντι στο τραγικό αυτό φαινόμενο, δίνει την εντύπωση ότι η καταπολέμησή του δεν έχει νόημα, γιατί ό,τι και να κάνει κανείς το φαινόμενο θα επαναληφθεί σαν αδήριτος φυσικός νόμος.

Ωστόσο δεν πρέπει να αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη τους. Βέβαια το κράτος έχει αυταπόδεικτα την μεγαλύτερη ευθύνη, γιατί αντικειμενικά θα είχε τη δυνατότητα να προλάβει το κακό. Όμως ποιο κράτος, ποια πολιτεία. Το κράτος της διαπλοκής και των εργολάβων; Γι' αυτό αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους ή τα χειροτερεύει. Αλλά και ο πολίτης έχει από την άλλη μεριά εξίσου μεγάλη ευθύνη.

Βαθιά μου πεποίθηση είναι ότι οι πυρκαγιές στην ουσία τους είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο της εποχής που μόνο η σωστή αντιμετώπισή του ως τέτοιου μπορεί να δώσει προοπτική για τη σωστή μελέτη και την αποτελεσματική αντιμετώπισή του . Οι φωτιές στα δάση, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, έχουν να κάνουν με την ηθική, οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ζωή του Έλληνα.

Προσωπικά ως φυσιολάτρης, ορειβάτης και ασχολούμενος επαγγελματικά με την ορεινή φύση, γνωρίζω από άμεση εμπειρία και στη λεπτομέρειά του ολόκληρο τον ορεινό όγκο της πατρίδας μας και μπορώ να πω με βεβαιότητα και να αποδείξω ότι
η Ελλάδα είναι ένας απέραντος, εύφλεκτος σκουπιδότοπος, μια απέραντη χωματερή, για την οποία υπεύθυνο είναι τόσο το κράτος, όσο και ο Έλληνας πολίτης. Αυτή είναι η αλήθεια όσο σκληρή κι αν ακούγεται.

Κι όταν λέμε για σκουπίδια, φυσικά εννοούμε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Οπωσδήποτε όμως ανάμεσα στα σκουπίδια είναι γυαλιά, γκαζάκια, φιάλες υγραερίου, αλλά κοντά σ' αυτά και πολλά άλλα επικίνδυνα υλικά όπως μπουκάλια, σπασμένα τζάμια κ.τλ, που στην περίπτωση του καύσωνα και του δυνατού ανέμου επενεργούν ως σπίρτα.

Πριν από αρκετά χρόνια τα σκουπίδια περιορίζονταν στα παραθαλάσσια μέρη και τα δάση έμεναν καθαρά από την παρουσία του ανθρώπου. Τα τελευταία χρόνια το κακό έχει επεκταθεί και στην υπόλοιπη φύση και τα βουνά. Αν αφαιρέσουμε τους εμπρηστές και οικοπεδοφάγους, που κατά τη γνώμη μου ευθύνονται για το 30 - 40 % το υπόλοιπο ποσοστό οφείλεται στην παγερή αδιαφορία των Ελλήνων πολιτών.

Ο Έλληνας, με την παντελή έλλειψη οικολογικής συνείδησης που τον διακρίνει και την εγωκεντρική και άκρως εγωιστική καταναλωτική νοοτροπία που τον διακατέχει αποτελεί τον κύριο και βασικό παράγοντα για τις φωτιές. Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες η οικονομική άνοδος μεγάλων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας έδωσε τη δυνατότητα από τη μια να φυτρώνουν τα αυθαίρετα - φυσικά με την ανοχή ή συνενοχή του κράτους - σαν μανιτάρια μέσα στα δάση κι από την άλλη η πρόσβαση σ' αυτά - ιδίως με το αυτοκίνητο- να είναι εύκολη. ΄Έτσι δίπλα σε κάθε αυθαίρετο ή μη, μια ανεξέλεγκτη χωματερή. Τα δάση μας πλέον βρίθουν από σκουπίδια παντός τύπου, που αποτελούν δυνητικές εστίες φωτιάς. Οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων, αλλά και οι υπόλοιποι Έλληνες στα χωριά και την εξοχή βρίσκουν πιο άνετο και εύκολο να πετάξουν τα σκουπίδια τους στο δάσος, παρά να τα πετάξουν στις νόμιμες χωματερές, που ένας θεός να τις κάνει χωματερές. Έτσι το δάσος έχει γεμίσει πια από εύφλεκτα υλικά. Κοντά σ' αυτό έχουν αυξηθεί οι εκδρομείς και τουρίστες στην ορεινή φύση, γιατί έχει γίνει πια μόδα το βουνό και γενικότερα η φύση. Δεξιά κι αριστερά από τους δασικούς δρόμους, κάτω από τις γέφυρες και τα ωραιότερα σημεία της υπαίθρου - πηγές, τόποι αναψυχής, στάθμευσης κ.λπ - βρίθουν τα σκουπίδια με εύφλεκτα υλικά. Ο Έλληνας έχει συνηθίσει να πετάει τα σκουπίδια του οπουδήποτε μέσα στα δάση, αρκεί να μην είναι μέσα στο σπίτι του, στην αυλή του ή στο οικόπεδό του, λες και η φωτιά θα κάνει εξαίρεση τη δική του ιδιοκτησία. Από την άλλη δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι το ίδιο να πετάς γυαλιά στην πόλη απ' ότι στην ύπαιθρο, ούτε το ίδιο να πετάς το τσιγάρο σου περπατώντας ή οδηγώντας στην πόλη απ' ότι στο δάσος μέσα ή στους δρόμους ή στα μονοπάτια με πυκνή βλάστηση.

ΠΑσφαλώς υπάρχουν και οι εμπρηστές και οι οικοπεδοφάγοι για να αγοράσουν και να χτίσουν. Δεν είναι όμως Έλληνες πολίτες αυτοί που τα αγοράζουν;
Ασφαλώς και το κράτος έχει την πρώτη και oυσιαστική ευθύνη να βάλει μια τάξη σ' όλη αυτή την αυθαιρεσία. Όμως το κράτος δεν είναι αυτό που φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι κατ' εικόνα και ομοίωσή μας;

Σ' αυτό ρόλο παίζει φυσικά και ο χαρακτήρας του Έλληνα, δηλ. ο ατομικισμός και η ιδιοτέλεια. Η εγωκεντρική και αντικοινωνική του στάση με τη ρήση «εγώ να είμαι καλά και τσιμέντο να γίνουν οι άλλοι» είναι ένα από τα εκφυλιστικά φαινόμενα που σε συνδυασμό με την έλλειψη σχετικής παιδείας και οικολογικής συνείδησης τον κάνει αυτοκαταστροφικό.

Ως συνήθως ο καθένας απωθεί την ευθύνη από πάνω του και θεωρεί υπεύθυνους για ότι γίνεται τους άλλους και ποτέ τον εαυτό του. Ποτέ όμως δεν φταίμε εμείς. Πάντα οι άλλοι. Έτσι δημιουργούνται τα άλλοθι και η απραξία ως κράτος και ως πολίτες. Όμως στην πραγματικότητα εμείς είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι. Εμείς ως κράτος και ως πολίτες.

Όσο δεν θα υπάρχει κτηματολόγιο και δασολόγιο για να γλιτώσει το δάσος από τους εμπρηστές και καταπατητές και όσο οι Έλληνες πολίτες θα μεταχειρίζονται το δάσος ως χωματερή, η φωτιές ποτέ δε θα σταματήσουν, εφόσον οι κλιματικές συνθήκες ευνοούν πια την εύκολη πυρπόληση ή ανάφλεξη των δασών.
Χωρίς τη θέληση για πρόληψη δεν πρόκειται να γίνει τίποτε Η προστασία των δασών βασίζεται σε δύο παράγοντες: Στο κτηματολόγιο και δασολόγιο και στην καθαριότητα των δασών από τα σκουπίδια. Όλα τα άλλα μέτρα είναι βοηθητικά. Όσο αυτά τα δύο δεν υπάρχουν ή δεν εφαρμόζονται από την πολιτεία και τους πολίτες τα δάση θα συνεχίζουν λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη να καίγονται, έως την τελική τους εξαφάνιση. Έτσι η Ελλάδα θα μεταβληθεί σε κρανίου τόπο.
Η ποιότητα ζωής φυσικά προϋποθέτει πολιτισμό, προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας από το εγώ στο εμείς, από τον ατομικισμό στην κοινωνική ευθύνη κι αλληλεγγύη, έτσι ώστε ο Έλληνας να μην σκέφτεται κοντόφθαλμα μόνο τον εαυτό του, αλλά και το κοινωνικό σύνολο στο οποίο ζει και είναι αναπόσπαστο μέρος του και σε τελευταία ανάλυση απ' αυτό εξαρτάται και η δική του ζωή και ευμάρεια.
Ο εκφυλισμός των ηθικών, κοινωνικών και πνευματικών αξιών και η υποκατάστασή τους από τον άκρατο καταναλωτισμό, είναι ο κύριος συντελεστής μύριων κακών και φυσικά και των πυρκαγιών. Οι φωτιές, όπως και τα άλλα αρνητικά φαινόμενα στην πατρίδα μας, αν δεν αντιμετωπιστούν σαν κοινωνικό φαινόμενο μιας κοινωνίας που την διακατέχει ο ατομικισμός, η ιδιοτέλεια, η έλλειψη ευθύνης για το σύνολο θα συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο σε μεγαλύτερη έκταση. Έτσι θα βλέπουμε κάθε χρόνο να λιγοστεύουν τα δάση και να φτωχαίνει αυτή η χώρα απελπιστικά από έναν φυσικό πλούτο που η φύση χάρισε πλουσιοπάροχα στην Ελλάδα.

του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτή ορεινής πεζοπορίας