-Εκτός από την οικονομική… και νέα Εθνική κρίση με απροσδιόριστες - μη αντιστρεπτές συνέπειες προετοιμάζει η κυβέρνηση της ξένης κατοχής.
-Το ταξίδι Παπανδρέου στο Εζουρούμ και η αναβάθμιση του λεγόμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου γίνονται για να νομιμοποιήσουν απαράδεκτες Τουρκικές απαιτήσεις σε εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ορυκτό πλούτο στο Αιγαίο.
-Ο Γ. Παπανδρέου σπεύδει να αξιοποιήσει την «ευκαιρία» της οικονομικής κρίσης για να ικανοποιήσει πάγιες βλέψεις της Άγκυρας στο Αιγαίο. Με όχημα την «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου» εκκολάπτεται μια νέα εθνική τραγωδία.
-Το τέχνασμα της «συνεκμετάλλευσης» υποκρύπτει όχι μόνο την αρπαγή του συνόλου του Ελληνικού ορυκτού πλούτου, αλλά και τη διάρρηξη και τη διχοτόμηση έως τον 25ο μεσημβρινό όλου του ενιαίου χώρου Κύπρος - Αιγαίο – Θράκη.
Ο κ. Παπανδρέου και το παρασιτικό δικομματικό καθεστώς, αγωνιούν και θέτουν την προτεραιότητα της ενίσχυσης της νέας, made in USA εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας. Της πολιτικής της ηγέτιδας δύναμης όλου του Αραβο-μουσουλμανικού κόσμου ή οποία θα «αδειάσει» τον σημερινό μεγάλο αντίπαλο των ΗΠΑ – που είναι το Ιράν. Μπροστά σε αυτά τα γεωπολιτικά σχέδια και στην επιμονή του «μεγάλου αδελφού» η εδαφική μας ακεραιότητα, η διασφάλιση της σταθερότητας στην περιοχή και ο ορυκτός μας πλούτος έρχονται σε δεύτερη μοίρα, το Αμερικανοκρατούμενο πολιτικό καθεστώς της χώρας μας οφείλει να ευθυγραμμισθεί. ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ «ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ» ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ! Οι επαίσχυντες συμφωνίες της Μαδρίτης του 1997 και του Ελσίνκι το 2009, δεν πρέπει τώρα με το πρόσχημα της κρίσης να ολοκληρωθούν. Άλλωστε μόνο συγκρούσεις και μόνιμη απειλή της ειρήνης μπορούν να προσφέρουν στην περιοχή!
-Κανένας Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα το Τουρκικό στρατιωτικό καθεστώς δεν άρει το την «απειλή πολέμου» που έχει επίσημα διατυπώσει για την περίπτωση που η χώρα μας ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
-Κανένας Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα το Τουρκικό στρατιωτικό καθεστώς δεν αναγνωρίσει την διεθνή συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 και ό,τι αυτή συνεπάγεται για την υφαλοκρηπίδα και την Α.Ο.Ζ. (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη)
-Κανένας Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα το Τουρκικό στρατιωτικό καθεστώς δεν διακηρύξει τον σεβασμό του στις συνθήκες της Λοζάννης του 1923 και των Παρισίων του 1949 που καθορίζουν τα σημερινά σύνορα, αν δεν αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής και το διεθνές έγκλημα του εποικισμού στην Κύπρο.
-Η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει με μονομερή δήλωσή της στον ΟΗΕ στην ανακήρυξη της δικής της Α.Ο.Ζ. όπως έκανε με επιτυχία η Κύπρος το 2004 και πολλά άλλα κράτη για να επιλυθεί έτσι και το μόνο υπαρκτό πρόβλημα, το πρόβλημα καθορισμού των ορίων της υφαλοκρηπίδας. Οφείλει επίσης να αποχωρήσει από τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που διχοτομεί «ντε φάκτο» τον εναέριο χώρο του Αιγαίου.