ΑΡΘΡΟ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΥΖΑΝΗ

Σήμερα ο λαός μας και η χώρα μας βρίσκονται σε ένα πελώριο δίλλημα. Μένουμε στο ευρώ ή επιστρέφουμε στη Δραχμή; Δεν είναι τόσο απλό το δίλλημα, για να αποφασίσουμε αψήφιστα και «ελαφρά τη καρδία». Το θέμα αυτό έχει μεγάλο βάθος και ανάλογα με την τελική απόφαση θα εξαρτηθεί το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας.

Το ευρώ ως κοινό νόμισμα, που εφαρμόζεται σε ανόμοια οικονομικά κράτη, συμφέρει όπως αποδείχθηκε τις αγορές δηλαδή τους μεγαλοτραπεζίτες, για να ενισχύουν συνεχώς τα κέρδη τους. Συμφέρει επίσης και τα ηγεμονικά-ισχυρά και οργανωμένα κράτη της Ε.Ε., για να ενισχύουν τα κέρδη των Αγορών τους, αλλά και να αποκτούν δημοσιονομικά πλεονάσματα εις βάρος των ασθενέστερων κρατών-λαών κυρίως του νότου. Αυτό θα συμβαίνει διαρκώς με το ενιαίο νόμισμα , όπως έχει θεσμοθετηθεί και με τον τρόπο που κυκλοφορεί. Το εμπορικό ισοζύγιο του Γερμανοβορρά διαρκώς θα είναι θετικό και των χωρών του νότου, μεταξύ αυτών και της χώρας μας, διαρκώς θα είναι αρνητικό, ανοίγοντας συνεχώς η ψαλίδα. Η χώρα μας δεν θα έχει ποτέ την δυνατότητα να έχει ανταγωνιστική οικονομία, όσο δεν έχει καλή οργάνωση, όσο δεν έχει ποιότητα προϊόντων , όσο έχει γραφειοκρατία, όσο δεν έχει επενδύσεις και κυρίως όσο η ρευστότητα χρήματος είναι ακριβή , λόγω της δυσκολίας αγοράς χρήματος (ευρώ).

Η αγορά χρήματος δεν είναι το ίδιο ακριβή στις χώρες του Γερμανοβορρά και το ίδιο στις χώρες του νότου και στην χώρα μας. Τα ευρώ δηλαδή τα χρήματα, οι χώρες τα προμηθεύονται από τις ιδιωτικές τράπεζες, δηλαδή τις Αγορές και όχι από την ΕΚΤ. Αντί η ΕΚΤ δηλαδή να προμηθεύει τα κράτη ατόκως, τα προμηθεύει δια μέσω των ιδιωτικών πολυεθνικών μεγαλοτραπεζών (Αγορές) εντόκως. Το επιτόκιο όμως που αγοράζει ή δανείζεται η χώρα μας με ομόλογα, από τις ιδιωτικές τράπεζες είναι υψηλό 5-6% λόγω χαμηλής ανταγωνιστικότητας , ενώ το επιτόκιο που δανείζονται οι χώρες του Βορρά είναι 0,25-1%, λόγω  υψηλής ανταγωνιστικότητας. Η χώρα μας , για να έχει πραγματική ανάπτυξη, πρέπει να ξεπεράσει αυτό  το ποσοστό του επιτοκίου δανεισμού δηλαδή πάνω από 7-8%.Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν καταφέρουμε να οργανωθούμε και να σχεδιάσουμε παραγωγή προϊόντων με βάση τις καταναλωτικές μας ανάγκες. Τα προηγούμενα χρόνια δεν έγινε, τώρα θα γίνει από αυτές τις συμβιβασμένες κυβερνήσεις ξαφνικά;

Είναι άξιον απορίας, γιατί οι συμβιβασμένες κυβερνήσεις μας, επιμένουν σε ένα λάθος δρόμο. Δεν γνωρίζουν ότι αυτός ο δρόμος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο γκρεμό και στην πτώχευση; Υπάρχει κάποια μικρή έστω εκδοχή ανάκαμψης και ανάπτυξης; Με αυτό το δρόμο θα είμαστε όμηροι και διαρκώς θα διολισθαίνουμε προς την πτώχευση. Σήμερα έχουμε 1.500.000 ανέργους, αύριο 2.000.000, μεθαύριο 2.500.000 και συνέχεια θα αυξάνεται η ανεργία και η ανέχεια, θα μας κουρεύουν που και που, θα μας λοιδορούν, θα μας χλευάζουν και θα μας ταπεινώνουν.

΄Ηρθε η κα Μέρκελ και μας ευχήθηκε να παραμείνουμε στο δρόμο του ευρώ, δηλαδή στην φυλακή, για να κερδίζουν περισσότερα οι Αγορές που υπηρετεί και να αυξάνει τα  πλεονάσματα  του εμπορικού της ισοζυγίου εις βάρος μας. Μέχρι που θέλει η εσωτερική κυβερνητική τρόικα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) να συμβιβασθεί και τι θέλει να παραχωρήσει στους επικυρίαρχους; Γιατί παρέδωσαν την χώρα μας για πειραματόζωο φθηνής εργασίας με ειδικές οικονομικές ζώνες (ΕΟΖ) , εξαθλιώνοντας και ταπεινώνοντας τον Ελληνικό λαό; Ποιοι είναι οι λόγοι και τι θέλουν να κερδίσουν από τη χώρα μας φτωχαίνοντάς την; Η χώρα μας σε 2-3 χρόνια θα είναι η πρώτη στην Ευρώπη  σε εξόρυξη χρυσού. Θα έχει φυσικό αέριο, που θα καλύπτει τις ανάγκες της Ε.Ε. για τα επόμενα 25-30 χρόνια. Το ίδιο σχεδόν και σε πετρέλαιο. ΄Εχει άριστη αιολική και ηλιακή δυνατότητα παραγωγής ενέργειας. Αυτά, το Ευρωπαϊκό και διεθνές Καπιταλιστικό Σύστημα, γιατί να τα αγοράσει ακριβά; Aφού έχει την δυνατότητα να τα αγοράσει φθηνά, με σύμμαχο τις κυβερνήσεις μας και εξαθλιώνοντας το λαό μας; Θα είμαστε Σαουδική Αραβία με πλούσια ενεργειακά αποθέματα, αλλά ο λαός θα φυτοζωεί, προσφέροντας δουλοπρεπή εργασία. Οι Αγορές και η επίλεκτη Αρία ΒορειοΕυρωπαϊκή φυλή θα απομυζούν τον ιδρώτα και το αίμα μας, ενώ έχουμε τη δυνατότητα να ζήσουμε αξιοπρεπώς χρησιμοποιώντας το φυσικό  πλούτο της χώρας μας και να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια ισχυρή Ελλάδα .

Ως πότε…..θα ζούμε στα…. ραγιάδες…, αριστεροί αγωνιστές; Πότε θα αποτινάξουμε τον ζυγό  και θα φέρουμε τη λευτεριά στην πατρίδα μας και στο λαό μας; Ποιοι είναι αυτοί (ντόπιοι ή ξένοι) που μας «κάθισαν στο σβέρκο» για μια ολόκληρη ζωή; ΄Ηλθε η ώρα να αποτινάξουμε την ταφόπλακα από πάνω μας και να αναπνεύσουμε ελεύθεροι. Να αποτινάξουμε τον Ευρωζυγό και να ξεκινήσουμε από την αρχή για μια νέα αναπτυξιακή και ανθρώπινη πορεία. Να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες εξόδου από την ευρωθηλιά με όρους και προϋποθέσεις , αλλά και με μια περίοδο προσαρμογής, πριν μας πιάσουν στον «ύπνο». Μας εκβιάζουν διαρκώς για έξοδο από το ΕΥΡΩ ξαφνικά και ατάκτως , για να μας φέρουν σε πιο μεγάλη πτώχευση. Αν όμως εμείς συνεννοηθούμε μεταξύ μας, προσχεδιάσουμε τις ανάλογες ενέργειες και βγούμε μόνοι μας από το ΕΥΡΩ, δεν θα έχουμε επί πλέον προβλήματα και θα κάνουμε ένα νέο θετικό ξεκίνημα με προοπτική ανάπτυξης. Αρκεί να βασισθούμε στις δικές μας λαϊκές δυνάμεις και όχι στις επικυρίαρχες αδηφάγες δυνάμεις των Αγορών, είτε είναι εγχώριες είτε είναι ξένες.

Η Ε.Ε. έχει κλειδώσει σε μια νεοφιλελεύθερη-μονεταριστική κατεύθυνση, προσφέροντας στον λαό μας λιτότητα, φτώχεια και πείνα. Δεν υπάρχουν περιθώρια αγώνων για αλλαγή κατεύθυνσης. ΄Αρα εμείς πρέπει να την αποσυνδέσουμε από τις επιλογές μας , τουλάχιστον όσον αφορά το ΕΥΡΩ. Η εμπορική και  η τελωνειακή ένωση ας παραμείνει και βλέπουμε στο μέλλον. Το πρώτο και το επείγον είναι η απαλλαγή μας από την φυλακή του ΕΥΡΩ. Η απαλλαγή όμως από το ΕΥΡΩ και η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, πρέπει να συνοδεύονται και από άλλες παράλληλες ενέργειες όπως: η διαγραφή του χρέους, η ακύρωση των μνημονιακών και των συναφών δανειακών και εργασιακών συμβάσεων, η εθνικοποίηση των τραπεζών των ΔΕΚΟ και των μεγάλων στρατηγικής σημασίας εταιρειών, ο έλεγχος διακίνησης κεφαλαίων, η φορολογία του μεγάλου συσσωρευμένου πλούτου κλπ.

Ας μην ξεγελιόμαστε όμως. ΄Ολη η διαδικασία μετάβασης και προσαρμογής στο νέο εθνικό νόμισμα, δεν μπορεί να γίνει από κυβερνήσεις που υπηρετούν τις Αγορές και το μεγάλο κεφάλαιο. Χρειαζόμαστε μια άλλη Πατριωτική-Σοσιαλιστική Κυβέρνηση που θα έχει το σθένος να συγκρουσθεί ,με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα προς όφελος του λαού. Σήμερα φαίνεται ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να είναι οι   συνεργαζόμενες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Πρέπει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στον οποίο έλαχε ο κλήρος, να καλέσει σε συνεργασία όλες τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, της Κομμουνιστικής , της Οικολογικής, της Ριζοσπαστικής και της Σοσιαλιστικής , για μια ενωμένη-περιεκτική Αριστερά , που θα εμπεριέχει ταυτόχρονα ταξικά και πατριωτικά χαρακτηριστικά. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν μετεξελιχθεί σε ένα τέτοιο μετωπικό σχήμα  , θα χαθεί η μεγάλη ευκαιρία και επειδή η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, ίσως βρεθεί διέξοδος σε άλλα σχήματα που θα προκύψουν, λόγω της μεγάλης πολιτικής ρευστότητας.

Ο Σοσιαλισμός με ανθρωπιά θα αντικαταστήσει τον βάρβαρο Ευρω-παϊσμό μόνο αν έλθει  στην εξουσία μια ενωμένη –πλατιά πατριωτική-Σοσιαλιστική Αριστερά.

Νίκος  Μπουζάνης

(Φοροτεχνικός)