ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗΝ Κ.Ε. ΤΟΥ ΔΗΚΚΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 30 Μαρτίου 2013

του ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗ

'Έχει περάσει αρκετός καιρός και πολλά γεγονότα από την τελευταία μας Κ.Ε. με κορυφαία τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στο Μνημόνιο,

τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2012, καθώς και τη συνδιάσκεψη και την εκλογή της νέας Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.

'Όσον αφορά στις εκλογές, παρά την απουσία επώνυμων στελεχών μας που θα σηματοδοτούσαν τον προοδευτικό πατριωτικό χώρο στην Α΄ και Β΄ Αθήνας, στην Α΄ Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη , καταφέραμε τελικά να εκλέξουμε 3 βουλευτές, παρόλο ότι οι απόψεις μας είναι πλειοψηφικές στην κοινωνία.

Oι 3 σύντροφοι που προτάθηκαν για τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και μπόρεσαν να εκλεγούν μένει να αποδείξουν ότι πρωτίστως εκπροσωπούν  τις απόψεις του ΔΗΚΚΙ στα πλαίσια της σκληρής διαπάλης που διεξάγεται μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. 

Η συνδιάσκεψη απέδειξε  ότι το στελεχικό δυναμικό (3000 σύνεδροι, 30.000 μέλη) είναι πολύ μακριά και από το 16% αλλά πολύ περισσότερο από το

27% του Ελληνικού λαού.  Οι συνεχείς αναφορές στην ενότητα αποκλειστικά της Αριστεράς, οι κλειστές πόρτες πολλών οργανώσεων σε ανθρώπους χωρίς

Αριστερό βιογραφικό, καθώς και τα διάφορα τρελά που ακούγονται κατά καιρούς  (του τύπου "Τα Ήμια είναι Τουρκικά", "τα αντικείμενα που βρέθηκαν στη  Βίλλα Αμαλία

υπάρχει σε όλα τα σπίτια", "η συνέντευξη στη πολεμοκάπηλη Νοva Macedonia") αποθάρρυναν πάρα πολλούς από το να προσέλθουν στο προσκλητήριο μαζικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Για να έχουμε

ένα μέτρο σύγκρισης, να θυμίσω ότι τον ΓΑΠ τον ψήφισαν πριν από μερικά χρόνια εσωκομματικά 1.000.000 Έλληνες. Η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

είχε ως αποτέλεσμα μια σύγκρουση κομμουνιστικογενών απόψεων, ανάμεσα σε συνιστώσες και τις τάσεις του Συνασπισμού, διαμορφώνοντας 2 ρεύματα :

το πλειοψηφικό των Προεδρικών και του Αριστερού ρεύματος. Πίσω τους στοιχήθηκαν, χωρίς ουσιαστικές διαφορές, όλοι ακόμα και οι ΠΑΣΟΚογενείς.

Οι μεγάλες προσωπικές μου προσπάθειες για τρίτο ψηφοδέλτιο, που θα κατέγραφε τις πατριωτικές ριζοσπαστικές απόψεις με επίκεντρο τα εθνικά και το

plan B για την έξοδο από την κρίση, , ενώ αρχικά είχε πλειοψηφήσει σαν επιλογή, συνεπικουρουμένων των δυσκολιών, τελικά δεν υλοποιήθηκε. Αυτό είχε

σαν αποτέλεσμα μια εικόνα σκορποχώρι του ΔΗΚΚΙ και όλου του πατριωτικού χώρου μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ (άλλοι ψήφιζαν Προεδρικούς και άλλοι Λαφαζανικούς),

ενώ από τους 11 στην προηγούμενη Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ που είχε 110 μέλη, εκλέξαμε 2 στους 317, ενώ στη Γραμματεία που είχαμε 1 στους 11 εκλέξαμε

τελευταίο 1 στους 37.

Χάθηκε έτσι μια μεγάλη ευκαιρία. Να ακουστούμε και να καταγραφούμε. Αλλά το χειρότερο είναι ότι όσο ομογενοποιούνται στο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο χάνεται η

επαφή με την Κοινωνία του 27%, που κάτω υπό άλλες πολιτικές, συνεπικουρούμενη από την καταστροφική πολιτική της Κυβέρνησης, θα έπρεπε να έχει

σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ λαϊκής πλειοψηφίας.

** Που βρισκόμαστε, όμως, σήμερα σαν Κοινωνία και σαν χώρα; Σαν Κοινωνία, με την υλοποίηση και του Μνημόνιο 3 της νέας τριΚομματικής,

το 50% του πληθυσμού στην πραγματικότητα είναι πτωχευμένο. Οι τάξεις που το αποτελούν είναι : άνεργοι, συνταξιούχοι, μισθωτοί,

επαγγελματίες και αγρότες. Με κλεισμένα χιλιάδες μαγαζιά, με μισθωτούς και συνταξιούχους να έχουν απολέσει το 60% των εισοδημάτων

τους, την ίδια στιγμή που συνεχίζονται τα χαράτσια, η υπερφορολόγηση και η άνοδος των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης και πετρελαιοειδών.

Το υπόλοιπο 45% βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, σε αυτό περιλαμβάνονται μικρομεσαίοι επαγγελματίες που δεν έχουν κλείσει

και στελέχη δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων που δεν έχουν απολυθεί. Τέλος, το 5% συνεχίζει να απομυζά ότι απομένει από την κλοπή

κατά της Ελληνικής Κοινωνίας από το ΔΝΤ και την Ε.Ε.

**Η εγκληματικότητα γνωρίζει πρωτοφανή για Ευρωπαϊκή χώρα περιστατικά, με αποδράσεις από ελικόπτερα και οργανωμένες επιθέσεις μαφιών σε

φυλακές. Η μόνη θετική εξέλιξη είναι ότι η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας έχει διαφοροποιηθεί προς το ασφαλέστερο, ενώ ουσιαστικά

το πρόβλημα της παράνομης εισόδου μεταναστών παραμένει.

Η κατάσταση στην περιοχή μας επιδεινώνεται εξαιρετικά, με αρνητικές συνέπειες για τον Ελληνισμό. Η στροφή της Ρωσίας, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης έναντι της Ελληνικής και Κυπριακής ηγεσίας, η πρόταση Οτσαλάν για κατάθεση των όπλων από το ΠΕΚΑΚΑ, η πιθανή κατάληψη της Συρίας από τους μισθοφόρους του ΝΑΤΟ,

η εγκατάλειψη της Κύπρου, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από τις άλλες χώρες της Νοτίου Ευρώπης και η κατάρρευση τελικά της Κυπριακήςοικονομίας, δημιουργούν συνθήκες απομόνωσης του άξονα Ελλάδας-Κύπρου.

Είναι εμφανές πια, ότι η οικονομική κρίση εξελίσσεται στην περιοχή μας σε ανακατανομή των σφαιρών επιρροής, δηλαδή ΣΕ ΝΕΑ ΓΙΑΛΤΑ,

με νικητές τη Γερμανία και περιφερειακά την Τουρκία και το Ισραήλ. Το τσάκισμα της Ελλάδος με τα μνημόνια 1, 2 και 3 και την κλοπή

των Κυπριακών καταθέσεων κατά 40% -60%, ολοκληρώνεται η πρώτη φάση φτωχοποίησης της νότιας Ευρώπης. Αποδεδειγμένα πια, Ολάν - Ραχόη -

Σαμαράς - Αναστασιάδης και μέχρι χθες ο Μόντι, αποτελούν τους κλόουν της Μέρκελ στην περιοχή. Ενώ ελπίδες γεννούν η εμφάνιση νέων πολιτικών  μορφωμάτων στην Ιταλία με το «κίνημα των 5 αστέρων», στην Κύπρο με την υποψηφιότητα του Γ. Λιλήκα και φυσικά η μεγιστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

**Με όλα αυτά σε εξέλιξη, δεν υπάρχει μια πειστική, εναλλακτική πρόταση για την Ελληνική Κοινωνία, που να μπορεί να εκφράσει τη

συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Αλλά δεν υπάρχουν και οι συσχετισμοί, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ

παραμένει καθηλωμένος στο 20% και με αναγωγή 27% - 28%. Οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, στις οποίες απευθύνεται, για διαφορετικούς

λόγους απορρίπτουν την όποια πρόταση συνεργασίας. Ενώ η θετική παρουσία στο Αντιμνημονιακό μπλοκ των Ανεξάρτητων Ελλήνων μέχρι

πολύ πρόσφατα έμενε ανεκμετάλλευτη. Τέλος, η παρακρατική δράση  της Χρυσής Αυγής, η μόνη που αυξάνει την επιρροή της στην Κοινωνία, χρησιμοποιείται επιτυχώς

από την Κυβέρνηση για τη συκοφάντηση οτιδήποτε πατριωτικού, ενώ παραμένει επικίνδυνο το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση

κατάρρευσης του συστήματος.

**Είναι φανερή η ανάγκη να υπάρχει ένα πρόγραμμα, που να εκπροσωπεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της Κοινωνίας δηλαδή των μισθωτών, των  μικρομεσαίων, και των αγροτών σε ΑΝΤΙΜΠΕΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΕΙΑΚΗ κατεύθυνση, μετά την κατάργηση

των Μνημονίων. Προβλέποντας το ενδεχόμενο να εξαναγκαστούμε να επιστρέψουμε στο Εθνικό

μας νόμισμα που να περιλαμβάνει:

1. Την ανασυγκρότηση της αγροτικής παραγωγής, της κτηνοτροφίας και της αλιείας.

2. Εξόρυξη του γεωλογικού πλούτου και των υδρογονανθράκων, με προστασία του περιβάλλοντος από Κρατικές επιχειρήσεις, που τα κέρδη τους

θα χρηματοδοτήσουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, την Υγεία και την Παιδεία.

3. Ανασυγκρότηση του Δημόσιου τομέα, απόλυση των επιόρκων, ανακατανομή του προσωπικού με ενίσχυση των τομέων Υγεία, Παιδεία, Ασφάλεια.

Επανεθνικοποίηση όλων των Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Τραπεζών που θα στοχεύουν στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και

των Δημόσιων επενδύσεων.

4.Αποφασιστική διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου από την Γερμανία.

5.Φορολόγηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.

Στην Κοινωνική πολιτική, άμεσα μέτρα ανακούφισης:

1. Κατάργηση των εφαρμοστικών μέτρων του Μνημονίου που αφορούν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς και τις περικοπές μισθών

και συντάξεων.

2. Άμεση επαναφορά των κατώτατων μισθών - συντάξεων στα 751€και του επιδόματος ανεργίας στα 450€για 2 χρόνια.

Επαναφορά του 13ου - 14ου μισθού, όπου αυτός έχει κοπεί.

3. Δραστικές ρυθμίσεις δανείων και καρτών με βάση εισοδηματικά κριτήρια.

4. Αφορολόγητο στα 12.000€.

5.Σταδιακή επανάκτηση αμοιβών από το σημείο που η Οικονομία επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μέχρι τότε, ανώτατες αποδοχές

2.000€καθαρά για όλες τις βαθμίδες αποδοχών.

 

Εξωτερική πολιτική :

1.  Νέες γεωπολιτικές συμμαχίες έξω από την επιρροή της ΗΠΑ και το Γερμανικό πυρήνα της Ε.Ε. που να εξασφαλίζει την οικονομική μας στήριξη και την ασφάλεια των συνόρων μας.

2. Κύπρος, ενιαία - ανεξάρτητη. Ενιαίο αμυντικό Δόγμα Κύπρου-Αιγαίου-Θράκης (επανεξέταση της θέσης για ενιαία Ελλάδα-Κύπρο).

3. Μέτρα για τον περιορισμό της δράσης του Τουρκικού Προξενείου στη Θράκη, καθώς και της επενδυτικής επίθεσης Τουρκικών κεφαλαίων

στην περιοχή, με διασφαλισμένα τα δικαιώματα της Μουσουλμανικής μειονότητας.

4. Ενίσχυση της παρουσίας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αιγαίο, για αποτροπή της Τουρκικής επιθετικότητας που εντείνεται και

λόγω υδρογονανθράκων. Επιστροφή και για το λόγο αυτό κάθε στρατιωτικής αποστολής εκτός Ελλάδος.

5. Σκοπιανό. Αποτροπή κάθε προσπάθειας αποδοχής ονομασίας (Μακεδονία) που να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο  επαναχάραξης συνόρων.

6. Φρένο στις Αλβανικές διεκδικήσεις για αποζημιώσεις ή επιστροφές στην Ήπειρο των δοσίλογων Τσάμηδων. Στήριξη με κάθε τρόπο της Βορειοηπειρωτικής μειονότητας. Η ακύρωση της συμφωνίας για

ΑΟΖ Ελλάδας-Αλβανίας δείχνει ότι μετά την επιτυχία στο Κόσσοβο έχει ανοίξει η όρεξη της γείτονος.

7. Άμεση ανακήρυξη της ΑΟΖ σε Ιόνιο και Κρητικό πέλαγος και συντόμευση των διαδικασιών εξόρυξης των εντοπισμένων υδρογονανθράκων.

 

** Εμπέδωση μιας πραγματικής Δημοκρατίας μέσα από την αλλαγή του Συντάγματος, με την εκλογή Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης, που θα

κατοχυρώνει τη λαϊκή κυριαρχία με αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς, την ανακλητότητα των εκπροσώπων του λαού, τον περιορισμό των θητειών,

τα δημοψηφίσματα και την αναλογική εκπροσώπηση των Κοινωνικών τάξεων. Η πολιτική δεν είναι δουλειά των μάνατζερ ή των επιστημόνων.

Είναι δουλειά για όλους όσους προσφέρουν στην Κοινωνία.

 

Στο προσεχές συνέδριο του ΔΗΚΚΙ, που θα συνέλθει άμεσα, πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε σαν πολιτικός χώρος. Είμαστε διατεθειμένοι

να αφοσιωθούμε στο ΣΥΡΙΖΑ σαν μια μειοψηφική πατριωτική φωνή, ή θέλουμε τη συγκρότηση αυτόνομα του προοδευτικού-  πατριωτικού, κοινωνικού

χώρου, συμβάλλοντας και με τον τρόπο αυτό στη δημιουργία ενός πραγματικού παλλαϊκού μετώπου Κοινωνικής πλειοψηφίας;

Άλλη εναλλακτική πολιτική λύση από μια Κυβέρνηση αντιμνημονιακών προσωπικοτήτων με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνωνμε βάση πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση, αυτή τη στιγμή δεν βλέπω να υπάρχει. Εμείς πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να εκφραστεί η Κοινωνική πλειοψηφία των πραγματικά

πλέον μη προνομιούχων Ελλήνων, σε ανατροπή και πολιτική πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές.

Οι μόνοι που δεν χωράνε, είναι όσοι στήριξαν τα μνημόνια και τον νεοφιλελευθερισμό όλα τα τελευταία χρόνια.

Η θέση μας στο πολιτικό σκηνικό είναι

στρατηγικής σημασίας. Στο χέρι μας είναι αυτό να το αξιοποιήσουμε σωστά.