Όπως είναι δημόσια γνωστό, το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκληθεί για τις 10 έως 14 Ιουλίου 2013.

Στα πλαίσια προετοιμασίας οργανωτικών και πολιτικών εισηγητικών θέσεων για το Συνέδριο, προσδιορίστηκαν συνεδριάσεις της Κεντρικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στις 14/5 και 18-19/5/2013 αντίστοιχα.

Ωστόσο, μια μέρα νωρίτερα από τη συνεδρίαση της Γραμματείας, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με συνέντευξή του στον Ραδιοφωνικό Σταθμό του ΣΥΝ 105.5 στο Κόκκινο, προχώρησε σε ουσιαστική εισηγητική έκθεση πάνω στα πιο σημαντικά οργανωτικά θέματα, που καλείται να επεξεργασθεί το Συνέδριο.

Η ενέργεια αυτή του σ. Αλέξη Τσίπρα, είναι άτοπη και από άποψη Τύπου και από άποψη Ουσίας.

Ως προς τον Τύπο γιατί, χωρίς καμιά έγκριση από τα Συλλογικά Όργανα και ενώ εκκρεμεί η συνεδρίασή τους, δημοσιοποιούνται θέσεις, που απειλούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες εντάσεις και προβλήματα στο εσωτερικό του Ενωτικού μας Εγχειρήματος, αλλά και να προκαταλάβουν εξελίξεις.

Ως προς την ουσία, γιατί ο Πρόεδρος της Κ.Ο. επικαλούμενος εντολές, των 1.600.000 ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, προωθεί ιδέες και θέσεις που πλήττουν ανεπανόρθωτα την συνοχή του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και πλήττουν καίρια την ίδια τη δημοκρατία και την πλουραλιστική έκφραση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε μια χρονική περίοδο, που κανονικά θα έπρεπε να οργανώνουμε γιορταστικές εκδηλώσεις για την 13^{η επέτειο από την ίδρυση του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, που δημοσιοποιήθηκε στις 21 Μάη 2001 με επίσημη Συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο ύστερα από πρωτοβουλία 3 Συνιστωσών (ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΣΥΝ) και αρκετών στελεχών μη ενταγμένων σε Συνιστώσες.}

^{Δυστυχώς, αυτή την ιστορική ημέρα βρήκε ο Πρόεδρος της Κ.Ο. για να εξαγγείλει, προς τέρψιν της τρικομματικής κυβέρνησης και του αξιοθρήνητου εκπροσώπου της, τη διάλυση των Συνιστωσών και ουσιαστικά του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που ξεκίνησε ως Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, μετεξελίχθηκε το 2004 σε ΣΥΡΙΖΑ και μας έφερε ως το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα του 27%.}

^{Οι πολιτικές δυνάμεις, που ίδρυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, συναποφάσισαν:}

^{ Να αγωνιστούν από κοινού στο πλάι του λαού για τα φλέγοντα προβλήματά του, παρά τις ιδιαίτερες ιδεολογικές αντιλήψεις και διαφορές τους.}

^{ Να τονίζουν και να επιμένουν στην ενότητα δράσης της Αριστεράς, ακόμη κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία.}

^{ Στην πορεία μάλιστα πρόσθεσαν, ως στόχο τους. ότι ο αγώνας τους αποσκοπεί και στο να φέρει τον λαό στην εξουσία.}

^{Αποτέλεσμα αυτών των διακηρύξεων, ήταν:}

^{ Η συμμετοχή κι άλλων πολιτικών δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ.}

^{ Να φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο 27% και να αναδειχθεί Αξιωματική Αντιπολίτευση, αντί να αγωνιά αν θα μπει ή όχι στη Βουλή.}

^{ Να διεκδικεί η μεγάλη Αριστερή και Δημοκρατική Παράταξη που δημιουργήσαμε την απόλυτη εμπιστοσύνη του λαού στις προσεχείς εκλογές/}

^{Συνεπώς:}

^{ Όποιος επιχειρεί να αλλοιώσει το πολιτικό σχήμα που κέρδισε την εμπιστοσύνη του Λαού, ενταφιάζει ό,τι δημιουργήσαμε.}

^{ Κανένας δεν δικαιούται να αποφασίζει για τον άλλον.}

^{ Κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίζει τις αποφάσεις μας, που ήταν γνωστές από την αρχή.}

^{Η επιχείρηση διάλυσης των Συνιστωσών, συνοδεύεται επίσης με μια προκλητική επιχείρηση επιβολής του «ενιαίου ψηφοδελτίου» στις διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων και οργάνων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με προφανή στόχο όχι την προώθηση της Δημοκρατίας, αλλά την κατάργησή της και την επιβολή της κυριαρχίας μιας και μοναδικής άποψης.}

^{Στο σημείο αυτό χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι το μαζικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας έχει δώσει πολύ σκληρές μάχες για να καταργήσει τα ενιαία ψηφοδέλτια στα Συνδικάτα και τους άλλους Μαζικούς Φορείς, που για δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσαν οι εργατοπατέρες για να ελέγχουν απόλυτα τη λειτουργία τους. Για όσους δεν το ξέρουν, ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε ότι με το ενιαίο ψηφοδέλτιο όποιος έχει τον συσχετισμό (συγκυριακά ή όχι δεν έχει σημασία) τα παίρνει όλα και φεύγει. Αυτή η «δημοκρατία» μας αξίζει; Φυσικά, η απάντηση είναι έντονα αρνητική.}

^{Στο σημείο αυτό, επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι η επιδίωξη μιας απόλυτης κυριαρχίας έχει και συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο. Η παραβίαση των δημοκρατικών αρχών ποτέ δεν συνδυάστηκε με αριστερή πολιτική διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Μια τέτοια πορεία μάλλον προς δεξιά διαχείριση θα κατευθυνθεί και όχι προς αριστερή και μάλιστα Ριζοσπαστική.}

^{Ο δρόμος της παραπέρα Συσπείρωσης στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αριστερών Ριζοσπαστικών δυνάμεων, αλλά και δυνάμεων που παίρνουν οριστικά διαζύγιο από την μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία και των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας, έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει και οι προοπτικές που διαγράφουν οι πρωτοβουλίες της πλειοψηφίας του ΣΥΝ, δεν βοηθούν σ’ αυτή την κατεύθυνση.}

^{Εμείς προτείνουμε:}

^{Το Συνέδριο του Ιουλίου να επιβάλει τη συνέχιση του ενωτικού εγχειρήματος με τις Συνιστώσες του και τη δημοκρατική έκφραση του πλουραλισμού και να μην υιοθετήσει, αλλά να απορρίψει, τις απαράδεκτες απόψεις, που προωθούνται και μάλιστα άνωθεν.}

^{Στη βάση αυτή επιμένουμε:}

^{1. Οι εκλογικές διαδικασίες να αποκλείσουν τα ενιαία ψηφοδέλτια και να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής με κατοχύρωσή του στο Καταστατικό. Δεν μπορεί να ζητάμε απλή αναλογική σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στην κοινωνία και οι ίδιοι να εφαρμόζουμε άλλο μέσα στο ίδιο μας το κόμμα.}

^{2. Κάθε Συνιστώσα (παλιά ή νέα) να μετέχει:}

^{ στο Συνέδριο με τουλάχιστο 7 αντιπροσώπους.}

^{ στην Κεντρική Επιτροπή με 3 τουλάχιστο μέλη και}

^{ στη Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής με 1 τουλάχιστο μέλος}

^{Όλες αυτές οι προτάσεις είναι δημοκρατικές και υπερέχουν σε κάθε περίπτωση των ενιαίων ψηφοδελτίων, που είναι αναμφισβήτητα πλειοψηφικά, αλλά και προσβάλλουν την προσωπικότητα υποψηφίων και ψηφοφόρων όταν «αναγκάζονται» να χρησιμοποιούν χαρτάκια με ονόματα ή και αριθμούς σειράς υποψηφίων, που τους σερβίρονται για να ψηφίσουν.}

^{Αθήνα, 17 Μάη 2013}

^{ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ}

^{Γλέζος Μανώλης Ενεργοί Πολίτες}

^{Θεωνάς Γιάννης Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (Κ.Ε.Δ.Α.)}

^{Καράμπελας Σταύρος Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.)}

^{Μαντάς Παναγιώτης Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.)}

^{Σχίζας Γιάννης Ριζοσπαστική Οικολογική Αριστερά}

(Πρόταση 6 Συνιστωσών)

Όπως είναι δημόσια γνωστό, το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκληθεί για τις 10 έως 14 Ιουλίου 2013.

Στα πλαίσια προετοιμασίας οργανωτικών και πολιτικών εισηγητικών θέσεων για το Συνέδριο, προσδιορίστηκαν συνεδριάσεις της Κεντρικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στις 14/5 και 18-19/5/2013 αντίστοιχα.

Ωστόσο, μια μέρα νωρίτερα από τη συνεδρίαση της Γραμματείας, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με συνέντευξή του στον Ραδιοφωνικό Σταθμό του ΣΥΝ 105.5 στο Κόκκινο, προχώρησε σε ουσιαστική εισηγητική έκθεση πάνω στα πιο σημαντικά οργανωτικά θέματα, που καλείται να επεξεργασθεί το Συνέδριο.

Η ενέργεια αυτή του σ. Αλέξη Τσίπρα, είναι άτοπη και από άποψη Τύπου και από άποψη Ουσίας.

Ως προς τον Τύπο γιατί, χωρίς καμιά έγκριση από τα Συλλογικά Όργανα και ενώ εκκρεμεί η συνεδρίασή τους, δημοσιοποιούνται θέσεις, που απειλούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες εντάσεις και προβλήματα στο εσωτερικό του Ενωτικού μας Εγχειρήματος, αλλά και να προκαταλάβουν εξελίξεις.

Ως προς την ουσία, γιατί ο Πρόεδρος της Κ.Ο. επικαλούμενος εντολές, των 1.600.000 ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, προωθεί ιδέες και θέσεις που πλήττουν ανεπανόρθωτα την συνοχή του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και πλήττουν καίρια την ίδια τη δημοκρατία και την πλουραλιστική έκφραση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε μια χρονική περίοδο, που κανονικά θα έπρεπε να οργανώνουμε γιορταστικές εκδηλώσεις για την 13^{η επέτειο από την ίδρυση του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, που δημοσιοποιήθηκε στις 21 Μάη 2001 με επίσημη Συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο ύστερα από πρωτοβουλία 3 Συνιστωσών (ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΣΥΝ) και αρκετών στελεχών μη ενταγμένων σε Συνιστώσες.}

^{Δυστυχώς, αυτή την ιστορική ημέρα βρήκε ο Πρόεδρος της Κ.Ο. για να εξαγγείλει, προς τέρψιν της τρικομματικής κυβέρνησης και του αξιοθρήνητου εκπροσώπου της, τη διάλυση των Συνιστωσών και ουσιαστικά του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που ξεκίνησε ως Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, μετεξελίχθηκε το 2004 σε ΣΥΡΙΖΑ και μας έφερε ως το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα του 27%.}

 ^{Οι πολιτικές δυνάμεις, που ίδρυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, συναποφάσισαν:}

 ^{.  Να αγωνιστούν από κοινού στο πλάι του λαού για τα φλέγοντα προβλήματά του, παρά τις ιδιαίτερες ιδεολογικές αντιλήψεις και διαφορές τους.}

^{. Να τονίζουν και να επιμένουν στην ενότητα δράσης της Αριστεράς, ακόμη κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία.}

^{. Στην πορεία μάλιστα πρόσθεσαν, ως στόχο τους. ότι ο αγώνας τους αποσκοπεί και στο να φέρει τον λαό στην εξουσία.}

^{Αποτέλεσμα αυτών των διακηρύξεων, ήταν:}

  ^{.  Η συμμετοχή κι άλλων πολιτικών δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ.}

   ^{. Να φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο 27% και να αναδειχθεί Αξιωματική Αντιπολίτευση, αντί να αγωνιά αν θα μπει ή όχι στη Βουλή.}

   ^{. Να διεκδικεί η μεγάλη Αριστερή και Δημοκρατική Παράταξη που δημιουργήσαμε την απόλυτη εμπιστοσύνη του λαού στις προσεχείς εκλογές/}

 ^{Συνεπώς:}

 ^{. Όποιος επιχειρεί να αλλοιώσει το πολιτικό σχήμα που κέρδισε την εμπιστοσύνη του Λαού, ενταφιάζει ό,τι δημιουργήσαμε.}

^{. Κανένας δεν δικαιούται να αποφασίζει για τον άλλον.}

^{. Κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίζει τις αποφάσεις μας, που ήταν γνωστές από την αρχή.}

^{Η επιχείρηση διάλυσης των Συνιστωσών, συνοδεύεται επίσης με μια προκλητική επιχείρηση επιβολής του «ενιαίου ψηφοδελτίου» στις διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων και οργάνων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με προφανή στόχο όχι την προώθηση της Δημοκρατίας, αλλά την κατάργησή της και την επιβολή της κυριαρχίας μιας και μοναδικής άποψης.}

^{Στο σημείο αυτό χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι το μαζικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας έχει δώσει πολύ σκληρές μάχες για να καταργήσει τα ενιαία ψηφοδέλτια στα Συνδικάτα και τους άλλους Μαζικούς Φορείς, που για δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσαν οι εργατοπατέρες για να ελέγχουν απόλυτα τη λειτουργία τους. Για όσους δεν το ξέρουν, ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε ότι με το ενιαίο ψηφοδέλτιο όποιος έχει τον συσχετισμό (συγκυριακά ή όχι δεν έχει σημασία) τα παίρνει όλα και φεύγει. Αυτή η «δημοκρατία» μας αξίζει; Φυσικά, η απάντηση είναι έντονα αρνητική.}

^{Στο σημείο αυτό, επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι η επιδίωξη μιας απόλυτης κυριαρχίας έχει και συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο. Η παραβίαση των δημοκρατικών αρχών ποτέ δεν συνδυάστηκε με αριστερή πολιτική διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Μια τέτοια πορεία μάλλον προς δεξιά διαχείριση θα κατευθυνθεί και όχι προς αριστερή και μάλιστα Ριζοσπαστική.}

^{Ο δρόμος της παραπέρα Συσπείρωσης στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αριστερών Ριζοσπαστικών δυνάμεων, αλλά και δυνάμεων που παίρνουν οριστικά διαζύγιο από την μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία και των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας, έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει και οι προοπτικές που διαγράφουν οι πρωτοβουλίες της πλειοψηφίας του ΣΥΝ, δεν βοηθούν σ’ αυτή την κατεύθυνση.}

^{Εμείς προτείνουμε:}

^{Το Συνέδριο του Ιουλίου να επιβάλει τη συνέχιση του ενωτικού εγχειρήματος με τις Συνιστώσες του και τη δημοκρατική έκφραση του πλουραλισμού και να μην υιοθετήσει, αλλά να απορρίψει, τις απαράδεκτες απόψεις, που προωθούνται και μάλιστα άνωθεν.}

^{Στη βάση αυτή επιμένουμε:}

 ^{1. Οι εκλογικές διαδικασίες να αποκλείσουν τα ενιαία ψηφοδέλτια και να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής με κατοχύρωσή του στο Καταστατικό. Δεν μπορεί να ζητάμε απλή αναλογική σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στην κοινωνία και οι ίδιοι να εφαρμόζουμε άλλο μέσα στο ίδιο μας το κόμμα.}

 ^{2. Κάθε Συνιστώσα (παλιά ή νέα) να μετέχει:}

^{. στο Συνέδριο με τουλάχιστο 7 αντιπροσώπους.}

^{.  στην Κεντρική Επιτροπή με 3 τουλάχιστο μέλη και}

^{.  στη Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής με 1 τουλάχιστο μέλος}

 ^{Όλες αυτές οι προτάσεις είναι δημοκρατικές και υπερέχουν σε κάθε περίπτωση των ενιαίων ψηφοδελτίων, που είναι αναμφισβήτητα πλειοψηφικά, αλλά και προσβάλλουν την προσωπικότητα υποψηφίων και ψηφοφόρων όταν «αναγκάζονται» να χρησιμοποιούν χαρτάκια με ονόματα ή και αριθμούς σειράς υποψηφίων, που τους σερβίρονται για να ψηφίσουν.}

^{Αθήνα, 17 Μάη 2013}

^{ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ}

  ^{Γλέζος Μανώλης Ενεργοί Πολίτες}

  ^{Θεωνάς Γιάννης Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (Κ.Ε.Δ.Α.)}

  ^{Καράμπελας Σταύρος Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.)}

  ^{Μαντάς Παναγιώτης Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.)}

  ^{Μαρκόπουλος Αντώνης Ριζοσπάστες}

  ^{Σχίζας Γιάννης Ριζοσπαστική Οικολογική Αριστερ}

Της ΡΑΝIΑΣ ΙΩΣΗΦΙΔOY

Η άρνηση της πολυεθνικής να καταβάλλει τις, χρόνο με τον χρόνο, διογκούμενες οφειλές της προς το Ελληνικό Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία αλλά και τις υποχρεώσεις της προς τον Δήμο Σπάτων-Αρτέμιδος, δεν συνάντησε σοβαρές αντιδράσεις από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις.

Όλα αυτά τα χρόνια βρισκόταν σε καθεστώς “ φόρο-ασυλίας”.

H Γερμανική Hochtief γνώριζε ήδη από τον Μάρτη του 1997, ότι η δικαιολογητική βάση που πρόβαλλε, για να μη καταβάλλει ΦΠΑ, δεν ίσχυε, σύμφωνα με την γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους(ΝΣΚ 162/97).

Από το 1997 έως το 2013

Μεγάλη ολιγωρία, στην καλύτερη περίπτωση, χαρακτηρίζει τις ελληνικές κυβερνήσεις για τον τρόπο που αντιμετώπισαν τη γερμανική πολυεθνική από την αρχή. Από τη χρονιά ακόμα της κύρωσης της Σύμβασης Παραχώρησης του Αεροδρομίου(1995).

Ολιγωρία διότι ακόμη και οι διατυπώσεις(εσκεμμένα κακές;),που είχαν επιλεγεί στο νομικό πλαίσιο, άφηναν περιθώρια για ερμηνείες και “παρερμηνείες” και έδωσαν δικαιώματα και “πάτημα” στην Hochtief στην “διαχείριση των οφειλών”, με αποτέλεσμα να χρεώσει πολλά εκατομμύρια στο Ελληνικό Δημόσιο και στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Αλλά και κωλυσιεργία-στην καλύτερη περίπτωση- στην αντιμετώπιση των οικονομικών παραβάσεων στη συνέχεια.

Σε όλα αυτά τα χρόνια(16) δεν υπήρξαν σοβαρές αντιδράσεις από την ελληνική πλευρά με οιαδήποτε προσφυγή στα Ελληνικά Δικαστήρια και μάλιστα όταν ή ίδια η πολυεθνική ανακοίνωνε την άρνησή της να αναγνωρίσει τις οφειλές της στην Ελλάδα, που σύμφωνα με δημοσιεύματα φθάνουν το 1,5 δις. από έμμεσους η άμεσους φόρους ή ασφαλιστικές εισφορές.

Μόλις το Μάρτη του 2012, ο τότε αν.υπ. Οικονομικών Παντελής Οικονόμου, έφερνε το θέμα στη Βουλή, με έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο, η εταιρεία ερμηνεύοντας το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, ”θεώρησε ότι ο ΦΠΑ εκπίπτει στο σύνολό του και εξέπεσε τον ΦΠΑ, που επιβάρυνε έξοδα φιλοξενίας και ψυχαγωγίας, δεν εφάρμοσε τις διατάξεις του κώδικα περί ΦΠΑ, περί προσδιορισμού του εκπιπτόμενου φόρου σε περίπτωση κοινών εισροών και δεν διενήργησε διακανονισμό παγίων”.

Εκτός του Υπουργείου Οικονομικών, τεράστια ευθύνη έχει και το Υπουργείο Εργασίας, αλλά και το ΙΚΑ, καθώς δεν κινήθηκαν όλον αυτόν τον καιρό για την εξόφληση του χρέους της πολυεθνικής.

Είναι πράγματι αξιοσημείωτο, ότι ενώ η πολυεθνική είχε ήδη προσφύγει στο Αγγλικό Διαιτητικό Δικαστήριο και δικαιώθηκε,είχε στο μεσοδιάστημα πωλήσει το μεγαλύτερο μερίδιό της στο Kαναδικό fund!

Από την άλλη πλευρά, το Ειδικό Συνεργείο Ελέγχου της ΦΑΕΕ βρίσκεται ακόμα(!) στο πόρισμα της Έκθεσης Ελέγχου ΦΠΑ, που συντάχθηκε ένα χρόνο νωρίτερα(!) και βεβαιώνει μόνο για τα έτη 2001, 2002 και 2003 τη μη καταβολή ΦΠΑ ύψους 150 εκ ευρώ!!

Τα υπόλοιπα πότε θα τα ανακαλύψουν; Δεδομένου ότι σύμφωνα με το άρθρο 25.1.1 του ν.2338/95 οι διατάξεις, στις οποίες στηρίχθηκε η θετική υπέρ του Δημοσίου γνωμοδότηση του ΝΣΚ, ισχύουν έως τον Δεκέμβρη του 2015!!

Παραβάσεις “σύμφωνα με τους νόμους”με αυθαίρετες ερμηνείες και “πολιτική αφασία” των κυβερνήσεων

Από την έναρξη της λειτουργίας του Διεθνούς Αερολιμένα, η Hoechtief, αρνήθηκε να καταβάλλει τις οφειλές της προς το Ελληνικό Δημόσιο, ερμηνεύοντας αφενός το άρθρο 23π.4 του Ν.1642(ΦΕΚ125Α) σχετικά με το δικαίωμα συμψηφισμού ΦΠΑ και αφ’ ετέρου διατάξεις που αφορούν σε απόδοση ΦΠΑ από πωλήσεις ειδών πολυτελείας, ψυχαγωγίας ή κοινωνικών εκδηλώσεων και υπηρεσιών (ποτών, τσιγάρων, πάρκινγκ κ.λπ.), ερμηνεύοντας το άρθρο 26του Ν.2093/92 (ΦΕΚ181Α).

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διατάξεις του άρθρου 26 του ν.2093 έχουν εφαρμογή έως 31 Δεκεμβρίου του 2015 (σύμφωνα με τον νόμο-κορμό της Κύρωσης της Σύμβασης για τον Διεθνή Αερολιμένα(αρ.25 Ν.2338/95-ΦΕΚ 202Α)

Μπορεί να αξιοποιηθεί η διάταξη αυτή από τα ελληνικά Δικαστήρια;

Πόσο νόμιμη άραγε είναι η πώληση του μεριδίου της Hochtief στο Καναδικό fund;

Δεν αξιοποίησαν τη γνωμοδότηση του 1997 του Ν.Σ.Κ.

Από το το 1997, μόλις δύο χρόνια μετά την Κύρωση της Σύμβασης για τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών(ν.2338/95-ΦΕΚ202/95), το Νομικό Συμβούλιο απαντά με γνωμοδότηση του, σε ερώτηση του ΥΠΟΙΚ σχετικά με το αν η εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Α.Ε» έχει δικαίωμα συμψηφισμού ΦΠΑ, που αφορά σε δαπάνες της παρ. 4 του άρθρου 23 του Ν 1642/1986.

Σε απάντηση του ερωτήματος το ΝΣΚ απαντά με ομόφωνη γνωμοδότηση(162/1997) ότι «…. οπωσδήποτε θα αποκλείονται του δικαιώματος προς έκπτωση οι δαπάνες οι οποίες δεν έχουν επαγγελματικό χαρακτήρα, όπως είναι οι δαπάνες πολυτελείας, ψυχαγωγίας ή κοινωνικής παραστάσεως, δοθέντος ότι οι δαπάνες οι απαριθμούμενες με την παράγραφο 4 του άρθρου 23 του Ν 1642/1986 έχουν πράγματι μη επαγγελματικό χαρακτήρα. Κατ’ ακολουθία των προεκτεθέντων, η εταιρεία με την επωνυμία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε.» δεν έχει δικαίωμα συμψηφισμού (εκπτώσεως) του ΦΠΑ, ο οποίος αφορά σε δαπάνες της παρ. 4 του άρθρου 23 του Ν 1642/1986».

Εντούτοις η Γνωμοδότηση του ΝΣΚ ουδόλως αξιοποιήθηκε από τις Ελληνικές κυβερνήσεις!!

Μετά την προσφυγή της Hochtief στο Αγγλικό Δ.Δ

Kαι τώρα τι;

Όταν η πολυεθνική εκτίμησε, ότι πλησίαζε πλέον η στιγμή, να διερευνηθεί το χρόνιο αυτό οικονομικό σκάνδαλο από τους “συμπατριώτες” της τους Γερμανούς, που εν τω μεταξύ(2010) είχαν αρχίσει “τις διαδικασίες εγκατάστασης στην αποικία”, προσέφυγε στην Διαιτησία στο Αγγλικό Δικαστήριο(Νοέμβρη του 2010), προκειμένου να αποφύγει να καταβάλει το ποσό που οφείλει.

Έτσι και έγινε, η πλειοψηφική Απόφαση* του Αγγλικού Δικαστηρίου ήταν υπέρ της. Βεβαίως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “μεροληπτική” υπέρ της πολυεθνικής, εάν συνεκτιμηθεί και η άποψη της μειοψηφίας του Δικαστηρίου .

Η άποψη της πλειοψηφίας του Διαιτητικού Δικαστηρίου συνοψίζεται στο ότι έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί παροχής ενός ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ και ότι “η πράξη προσδιορισμού ΦΠΑ έχει εκδοθεί κατά παράβαση νόμου”.

Ενώ η άποψη της μειοψηφίας του Αγγλικού Δικαστηρίου είναι ότι:“την εξουσία για αποφάσεις, σε αυτού του τύπου ζητήματα, έχουν μόνο τα εθνικά Διαιτητικά Δικαστήρια. Επομένως η απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας”.

Συνεκτιμώντας την άποψη της μειοψηφίας, η Γραμματεία του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου επισημαίνει στο διαβιβαστικό της απόφασης, τη διάταξη του άρθρου 27, της κανονικής διαδικασίας του, σύμφωνα με την οποία στην απόφαση είναι δυνατόν να επέλθουν διορθώσεις, γραμματικής και αριθμητικής φύσεως, οι οποίες μπορούν να προταθούν από τα μέρη εντός προθεσμίας 30 ημερών ή να διερευνηθούν αυτεπαγγέλτως από το Αγγλικό Διαιτητικό Δικαστήριο.

Σύμφωνα με πληροφορίες το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στην Ελλάδα έχει ήδη επιληφθεί του θέματος, προς άμεσο καθορισμό της πορείας της υπόθεσης(σχετικά με την απόφαση του Αγγλικού Δικαστηρίου), σύμφωνα με όσα ορίζονται στα άρθρα 2, 5, 6 και 7 του νόμου 3086/2007 περί Οργανισμού Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Αξιοποιήθηκε άραγε η προθεσμία των 30 ημερών(!) που έδωσε το Αγγλικό Δικαστήριο, ή χάθηκε και αυτή η δυνατότητα όπως όλες οι άλλες;

*Σημεία της Απόφασης του Αγγλικού Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου

«Η απόφαση η οποία ελήφθη κατά πλειοψηφία του Διαιτητικού Δικαστηρίου έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί παροχής ενός ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ.

Στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 26 παρ. 7 του νομού 2093/1992 και του άρθρου 25.1.1 και 25.1.2 του ν. 2338/1995 κύρωσης της σύμβασης ανάπτυξης του Διεθνούς Αεροδρομίου της Αθήνας στα Σπάτα, ίδρυσης της εταιρείας “Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών ΑΕ”, έγκρισης περιβαλλοντολογικών όρων και άλλων διατάξεων, επισημαίνεται ότι η γνώμη της πλειοψηφίας εκτιμά ότι οι διατάξεις, στις οποίες στήριξε τις παραδοχές περί τέτοιου ειδικού καθεστώτος για την εταιρεία είναι αντίθετες με την ευρωπαϊκή Οδηγία ΦΠΑ, προέβη, μεταξύ των άλλων, σε παραδοχές περί “έλλειψης άμεσης ισχύος της οδηγίας ΦΠΑ” και περί “σύμβασης ανάληψης” υποχρέωσης “επιστροφής” από το Ελληνικό Δημόσιο στην εταιρεία οποίου ποσού ΦΠΑ θα καταβάλει αυτή».

Στη γνώμη που μειοψήφησε, αναφέρεται, μεταξύ των άλλων, ότι η κατά πλειοψηφία, υιοθετηθείσα απόφαση είναι αντίθετη προς το Δίκαιο της ΕΕ και προς το κοινό σύστημα ΦΠΑ, το οποίο θεσπίστηκε με την οδηγία ΦΠΑ και το οποίο εφαρμόζεται κατά αυστηρό και ομοιόμορφη τρόπο σε επίπεδο ΕΕ χωρίς να επιτρέπονται παρεκκλίσεις, παρά μόνο ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Είναι επίσης αντίθετη στις διατάξεις του ΦΠΑ, ο οποίος είχε θεσπιστεί προς εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την οδηγία ΦΠΑ, ήδη πριν από τη σύναψη και κύρωση της αναφερόμενης σύμβασης και οι οποίες κατισχύουν της τελευταίας σύμφωνα με το άρθρο 5 του νόμου 2338/95.

Τα ανωτέρω σε συνδυασμό, μεταξύ άλλων, με την άποψη περί «συμβατικών υποχρεώσεων» σε ζητήματα φορολογίας, οι οποίες κατά πάγια νομολογία και θεωρία, δεν βρίσκουν πεδίο εφαρμογής επί φορολογικών θεμάτων, προκαλούν σοβαρότατη αντίθεση των αποφάσεων του Διαιτητικού Δικαστηρίου και της διεθνούς δημόσιας τάξης.

Επίσης τίθενται ζητήματα υπέρβασης δικαιοδοσίας στην εξουσία εκ μέρους του Διαιτητικού Δικαστηρίου, μεταξύ των άλλων διότι στην απόφαση αναγνωρίζει ότι η πράξη προσδιορισμού ΦΠΑ «έχει εκδοθεί κατά παράβαση νόμου. Τέτοια εξουσία έχουν μόνο τα εθνικά Διαιτητικά Δικαστήρια».

Δευτέρα 13 Μάη 2013.

Η πρώτη 15ετία του Ευρώ και οι συνέπειές του

Συμπληρώνονται φέτος (στις 2 Μάη 2013), δεκαπέντε χρόνια από την ημέρα που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε έκτακτη συνεδρίασή του στις Βρυξέλλες, ενέκρινε την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος, του «Ευρώ» στα πλαίσια της περιβόητης ΟΝΕ και της αντιλαϊκής νεοφιλελεύθερης πολιτικής που την συνόδεψε από την αρχή της επιχείρησης εφαρμογής της.

Φυσικά, η απόφαση εισαγωγής του ενιαίου νομίσματος και η δημιουργία της «ανεξάρτητης» Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δεν ήταν ομόφωνη. Οι δυνάμεις της Αριστεράς συσπειρωμένες στην Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς (GUE), αντιτάχθηκε σθεναρά και σημείωνε από τότε τις αρνητικές συνέπειες που θα ακολουθούσαν για τους λαούς και τις οποίες βιώνουμε σήμερα με δραματικό τρόπο ιδιαίτερα στον Ευρωπαϊκό Νότο.

Η παρέμβαση του Γιάννη Θεωνά, τότε ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και αντιπροέδρου της Επιτροπής Οικονομικής, Νομισματικής και Βιομηχανικής Πολιτικής, στη σχετική, με την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος, συζήτηση στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δίνει μια διάσταση των προειδοποιήσεων της Αριστεράς για τις συνέπειες αυτής της επιλογής σε βάρος των εργαζομένων, τις οποίες με ακόμη πιο δραματικό τρόπο βιώνουν οι λαοί  και οι οικονομίες των χωρών του Νότου. 

Στην σύντομη παρέμβασή του, ο Γιάννης Θεωνάς, τόνιζε:

Η γέννηση του ευρώ σηματοδοτεί την πορεία για την ολοκλήρωση της σύλληψης της Ευρώπης των κεφαλαίων, των πολυεθνικών, του αυταρχισμού και της καταστολής. Ο Γολγοθάς των εργαζομένων γίνεται ακόμα πιο ανηφορικός και δύσβατος.

Η Ευρώπη χωρίς σύνορα και χωρίς διακρίσεις, η Ευρώπη των λαών της, των εργαζομένων, της συνεργασίας, της ειρήνης και της Δημοκρατίας, παραμένει το όνειρο των εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών, των εργαζομένων που συνεχίζουν να αγωνίζονται επίμονα για τη δική τους κοινωνία της δικαιοσύνης και της ισότητας, της αρμονικής ανάπτυξης, που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και τις πανανθρώπινες αξίες και όχι το κέρδος και το χρήμα.

Το "ευρώ" δυσχεραίνει αυτόν τον αγώνα, βάζει ακόμα ένα θεμέλιο στην κοινωνία της εκμετάλλευσης και της κοινωνική; αδικίας. Το κοινό αίσθημα όμως προκαλείται βάναυσα από την ανάλγητη πολιτική των σημερινών ιθυνόντων της ΕΕ και των κρατών μελών. Και οι λαϊκές αντιδράσεις στα σχέδια του πολυεθνικού κεφαλαίου, θα γίνουν ακόμα πιο έντονες και δεν θα επιτρέψουν την ευόδωση των σχεδίων του.

Η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος συνοδεύεται από τα συντρίμμια του λεγόμενου ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους και με δραματικές συνέπειες στα εργασιακά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Η στάση του ΕΚ όχι μόνο δεν ανέδειξε τις ευθύνες όσων συνέβαλαν με τις αποφάσεις και την πολιτική τους στην καταστροφική αυτή πραγματικότητα, αλλά αντίθετα έδωσε το πράσινο φως στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και στο περιβόητο ECOFIN να συνεχίσουν την αντιδραστική και αντιλαϊκή πολιτική τους.

Τα σύμφωνα σταθερότητας, δημοσιονομικής πειθαρχίας, "κλειδώματος" των συναλλαγματικών ισοτιμιών, αποτελούν το μέσο εφαρμογής μιας άκρατης μονεταριστικής πολιτικής που φροντίζει να διασφαλίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και να επιβάλει στα κράτη μέλη την άσκηση οικονομικής πολιτικής, που θα εκφράζει τα συμφέροντά του. Η λεγόμενη ανεξαρτησία της υπό ίδρυση Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσπαθεί να εξασφαλίσει την περιθωριοποίηση των λαών και να επιτρέψει στο μεγάλο κεφάλαιο να αποφασίζει όχι μόνο χωρίς την ενοχλητική παρέμβαση των λαϊκών κινημάτων, αλλά ακόμη και των ίδιων των κυβερνήσεων.

Η εκμετάλλευση, η λιτότητα, οι προσπάθειες για την ανατροπή του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, θα γίνουν ακόμα πιο έντονες μέσα από τις δρακόντειες διατάξεις όλων των Συμφώνων και διατάξεων για την προώθηση του "ευρώ" και των ενισχυμένων μηχανισμών πολυμερούς εποπτείας.

Όταν καταλαγιάσουν οι οργανωμένες φιέστες, η κίβδηλη εικόνα της ευρωπαϊκής ενότητας και τα ψεύτικα οράματα, θα αντικατασταθούν σύντομα από την πραγματική εικόνα της ανθρώπινης δυστυχίας που θα κατακλύσει την Ευρώπη, τους εργαζόμενους, τους λαούς, τότε:

Τα ψεύτικα και ονομαστικά κριτήρια σύγκλισης, θα έρθουν σε σύγκρουση με την πραγματική απόκλιση ανάμεσα στις οικονομίες των κρατών, θα αναδείξουν τις κοινωνικές αντιθέσεις και τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση στην οποία οδηγούνται οι εργαζόμενοι σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα κάνουν ακόμα πιο εμφανείς τις συνέπειες της Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων και των ομόκεντρων κύκλων.

Ό,τι και αν γίνει, όσο και αν θωρακίζεται η εξουσία και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, οι κοινωνικές αντιδράσεις θα διογκώνονται. Οι εργαζόμενοι με την πάλη τους θα ανατρέψουν αυτό το σαθρό οικοδόμημα. Θα χτίσουν τη δική τους Ευρώπη. Την Ευρώπη πού θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο. Την Ευρώπη της ειρήνης, της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας, της προόδου και της κοινωνικής προκοπής.

Την Ευρώπη του Σοσιαλισμού.

Βρυξέλλες 2 Μάη 1998                                                          Γιάννης Θεωνάς

Ήρθε επιτέλους, με καθυστέρηση πολλών ετών και δεκαετιών, το ζήτημα των Γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα, στη θέση που του αρμόζει, δηλαδή στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου στη Χώρα μας και διεθνώς. Αποτελούσε και αποτελεί το μεγαλύτερο μεταπολεμικό σκάνδαλο το γεγονός ότι η Ελλάδα, η χώρα που υπέστη αναλογικά τις μεγαλύτερες θυσίες και καταστροφές κατά τη Γερμανική Κατοχή, όχι μόνο ουσιαστικά δεν έλαβε επανορθώσεις για τις καταστροφές των οικονομικών της υποδομών(1)και αποζημιώσεις για τα αμέτρητα θύματα των αμέτρητων ολοκαυτωμάτων(2)αλλά δεν της επεστράφη καν το περιβόητο «κατοχικό δάνειο»(3)ούτε και οι 8.500 αρχαιολογικοί θησαυροί που κλάπηκαν από μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και παράνομες ανασκαφές(4).

Σκάνδαλο επίσης, ίσως ακόμη μεγαλύτερο, είναι το γεγονός ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα διεκδίκησε πραγματικά η Χώρα μας τα δικαιώματά της! Και αν υπήρξαν κατά το παρελθόν γι’ αυτό κάποια ελαφρυντικά, λόγω του ότι η «Διάσκεψη των Νικητών» στο Παρίσι έλαβε χώρα το 1945-ʾ46 -εν μέσω Εμφυλίου- και αυτή του Λονδίνου, που ανέβαλε τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων μέχρι την επανένωση της Γερμανίας,  έγινε τον Φεβρουάριο του 1953, μεσούντος του πολέμου της Κορέας, στο αποκορύφωμα του «Ψυχρού Πολέμου», πώς δικαιολογείται η αδράνειά μας μετά το 1995, όταν συμπληρώθηκε η πενταετής «στάση πληρωμών» που απαίτησε και έλαβε η Γερμανία μετά την επανένωσή της; Η «ρηματική διακοίνωση» που επέδωσε ο Έλληνας Πρέσβης στη Βόννη τον Νοέμβριο του 1995 στον Γερμανό Υφυπουργό Εξωτερικών απορρίφθηκε προκλητικά και έκτοτε η Γερμανία καταφεύγει σε σωρεία ψευδών που, εκτός από την κακοπιστία και αναξιοπρέπειά της, μαρτυρούν και την πλήρη περιφρόνησή της απέναντι στην Ελλάδα και τις νομικές και ηθικές της υποχρεώσεις. Οι πρόσφατες δηλώσεις Σόϊμπλε είναι μονάχα το τελευταίο επεισόδιο σε μια μακρά σειρά ψευδών, αντιφάσεων και υπεκφυγών οι οποίες δεν τιμούν βέβαια τη Γερμανία αλλά τρέφονται και από την αναξιοπρεπή και εθελόδουλη στάση των Ελληνικών Κυβερνήσεων διαχρονικά. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν τολμούσε να θέσει ευθαρσώς, όπως απαιτούσαν οι θυσίες και καταστροφές τις οποίες υπέστη καθώς και οι δύσκολες περιστάσεις της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης, το ζήτημα στους Γερμανούς «εταίρους» της, αλλά έφτασε στο σημείο να εκδώσει το 1960 τον εγκληματία πολέμου Μέρτεν, για να «δικαστεί» και να αθωωθεί στη Γερμανία, έναντι επαίσχυντης «αντιπαροχής» 115 εκατομμυρίων μάρκων (η τρίτη δόση των οποίων δεν καταβλήθηκε ποτέ !) «για τα θύματα της ναζιστικής ιδεολογίας», δηλαδή των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Το αποκορύφωμα όμως της εθελοδουλείας ήταν οι μεθοδεύσεις των Κυβερνήσεων Σημίτη και του Προέδρου του Αρείου Πάγου Ματθία, που εμπόδισαν την αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων του μαρτυρικού Διστόμου, αναγκάζοντας τον αείμνηστο Ιωάννη Σταμούλη, πρώην Ευρωβουλευτή και μετέπειτα Νομάρχη Βοιωτίας και ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου για τις Γερμανικές Οφειλές, μαζί με τον αείμνηστο Γεώργιο Μαγκάκη, τον Μανώλη Γλέζο, τον Ευάγγελο Μαχαίρα και άλλους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, να καταφύγει στην Ιταλία για την εκτέλεση των τελεσίδικων αποφάσεων των Ελληνικών Δικαστηρίων, δεδομένου ότι οι εκάστοτε υπουργοί Δικαιοσύνης δεν συνυπέγραφαν για να μην δυσαρεστήσουν την Γερμανία.(5) Η εθελοδουλεία έφτανε μάλιστα σε τέτοιο σημείο ώστε να μην δέχονται, Πρωθυπουργοί και Αρχηγοί Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καν σε ακρόαση το σεβάσμιο Προεδρείο του Εθνικού Συμβουλίου, λες και η Χώρα ήταν ακόμη υπό κατοχή! Και υπό μια έννοια ήταν, όπως και είναι. Εκτός του ότι είμαστε η μόνη χώρα που όχι μόνο δεν τιμώρησε τους δωσίλογους της Γερμανικής Κατοχής, αλλά τους αντάμειψε ποικιλοτρόπως, υπό τις ευλογίες των αγγλο-αμερικανών επικυρίαρχων(6), ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Χώρας, όπως αποκάλυψε εν μέρει το σκάνδαλο της Siemens, καθώς και αυτό των προμηθειών στρατιωτικών εξοπλισμών, τελούσε και τελεί υπό καθεστώς ιδιότυπης ομηρείας, επιρρεπές στις δωροδοκίες τις οποίες οι γερμανικές εταιρείες ανήγαγαν σε υψηλή τέχνη με τη γνωστή «επιστημονική» τους μεθοδικότητα. Πώς να διεκδικήσει, υπό αυτές τις συνθήκες, το διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα το οτιδήποτε από τον οποιονδήποτε, πόσο μάλλον τις υπέρογκες Γερμανικές οφειλές από την ηγεμονεύουσα δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Τρανή απόδειξη για το γεγονός της ομηρείας είναι το ότι όχι μόνο δεν απαιτήσαμε μέχρι σήμερα τις πολεμικές επανορθώσεις και τις αποζημιώσεις που δικαιούμαστε, πράγμα που θα μπορούσε ενδεχομένως    -όχι πάντως πειστικά- να «εξηγηθεί» με όρους πολιτικής σκοπιμότητας, αλλά ούτε καν διεκδικήσαμε την εξόφληση του αναγκαστικού κατοχικού «δανείου», ορισμένες «δόσεις» του οποίου μας κατέβαλαν οι αρχές κατοχής! Το χειρότερο όμως -και ταυτόχρονα αποκαλυπτικότερο της ηθικής και πολιτικής χρεωκοπίας του μεταπολεμικού πολιτικού καθεστώτος-  είναι ότι δεν διεκδικήσαμε ούτε την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών,  που κοσμούν τα μουσεία και τις ιδιωτικές συλλογές στη Γερμανία και αλλού, αβελτηρία που αποτελεί εθνική μειοδοσία και δεν μπορεί βέβαια να αποδοθεί σε καμία πολιτική σκοπιμότητα…

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι μόνο μια «επαναστατική» Ελληνική Κυβέρνηση, με όλη τη σημασία της λέξης, στηριζόμενη από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει την καταβολή των οφειλών και την επιστροφή των θησαυρών. Είναι επίσης βέβαιο ότι ο αγώνας αυτός, που θα είναι  Μαραθώνιος, είναι αγώνας ιερός, αγώνας εθνικός, αγώνας που υπερβαίνει κόμματα και παρατάξεις και ενώνει τον Ελληνικό Λαό, καταλύτης μιας νέας εθνικής ενότητας που θα μας επιτρέψει να πάμε πολύ πέρα από την ακύρωση των «μνημονίων» και την ανάκαμψη της οικονομίας -εντός ή εκτός Ευρώ- σε μια συνολική επανεξέταση του δόγματος «ανήκομεν στη Δύση» που τόσα δεινά επισώρευσε στην Ελλάδα και την Κύπρο μεταπολεμικά. Μια τέτοια Ελλάδα χρειάζεται σήμερα όχι μόνο ο Λαός της, όχι μόνο η πολύπαθη και πολυπροδομένη Κύπρος, αλλά ολόκληρη η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος, μια Ελλάδα αντάξια του ονόματός της, απόρθητο φρούριο Δημοκρατίας, προμαχώνα Δικαιοσύνης και Πολιτισμού. Είναι επίσης βέβαιο ότι αυτή η Ελλάδα δεν χωράει στην γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου και των τραπεζών, ούτε στα ατλαντικά σύμφωνα των ιμπεριαλιστών.                                                                         Η επιλογή -όπως άλλοτε- είναι ξεκάθαρη: ή αυτοί ή εμείς!

Ή ταν ή επί τας!

         Αθήνα 15/4/2013

            Ιωάννης Γεωργίου Μαύρος

      Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής

Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των    Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

Υποσημειώσεις

(1) Το Εθνικό Συμβούλιο, βάσει στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδας, τις υπολογίζει (άνευ τόκων) σε ποσό που υπερβαίνει τα 108 δις Ευρώ.

(2) Μόνο οι αποζημιώσεις των Διστομιτών ξεπερνούν τα 60 εκατομμύρια Ευρώ.

(3) Το Εθνικό Συμβούλιο, βάσει στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδας, το υπολογίζει (άνευ τόκων) σε ποσό που υπερβαίνει τα 54 δις Ευρώ.

(4) Βλ.«Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και των στρατών κατοχής», που εκδόθηκε και κυκλοφόρησε το έτος 1946 από το Υπουργείο Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας (Διεύθυνσις Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων), «Τα αρχαία της Ελλάδος κατά τον πόλεμο 1940-1944», Βασιλείου Πετράκου, εφόρου αρχαιοτήτων ε.τ. και γ.γ. της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και Γιώργου Λεκάκη, «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής».

(5) Η σχετική πρόνοια της Πολιτικής Δικονομίας που απαιτεί την υπογραφή του Υπουργού Δικαιοσύνης για να εκτελεσθεί απόφαση Ελληνικών Δικαστηρίων που αφορά ξένο κράτος είναι κατάλοιπο εξάρτησης άλλων εποχών και αποτελεί δυστυχώς μοναδική περίπτωση στα ευρωπαϊκά χρονικά. Αδημοσίευτη (!) γνωμάτευση των Καθηγητών Γιώργου Κασιμάτη, Κώστα Μπέη και Κώστα Χρυσόγονου υποστηρίζει ότι δεν μπορεί αναιτιολόγητα και επ’ αόριστον να αρνείται ο εκάστοτε Υπουργός Δικαιοσύνης την εκτέλεση απόφασης διότι αυτό συνιστά στέρηση συνταγματικού δικαιώματος Ελλήνων πολιτών.

(6) Βλ. Δημοσθένη Κούκουνα, «Η Ελληνική Οικονομία κατά την Κατοχή και το Κατοχικό Δάνειο», εκδόσεις Ερωδιός.

Άρθρο του Γιώργου Μπούτρη*

   «ΟΧΙ» είναι η απάντηση των Κυπρίων πολιτών στον ωμό εκβιασμό του χρηματιστικού κεφαλαίου, που εκπροσωπείται στην Ευρώπη από τη Γερμανία, για νέο-αποικιακούς δεσμούς και για την υπονόμευση του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου. ΟΧΙ – ΝΑΙ των πολιτικών.

Οι πολίτες, γλύτωσαν κατ΄ αρχήν το κούρεμα των καταθέσεών – αποταμιεύσεών τους κάτω των  € 100.000 και ψάχνουν για λύσεις εκτός €.

Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΔΙΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΛΗΣΤΑΡΧΩΝ

   Η συμφωνία των Κρατών για Ευρωπαϊκή ενοποίηση, έγινε για Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Κι όμως, ο  ισχυρός της ευρωζώνης Γερμανία, εξαιτίας των ιδεοληψιών του ιδιότυπου προτεσταντισμού του, για να μπορέσει δηλαδή να κυριαρχήσει, καταστρέφει για τρίτη φορά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αξιοπρέπειας των πολιτών και παίρνει τη μερίδα του λέοντος, μέχρι την φημολογούμενη μεγάλη υποτίμηση του ευρώ και του δολαρίου το 2018, για λόγους ανταγωνισμού με το Κινεζικό νόμισμα γιουάν.

   Δημιουργεί νόμους, συνθήκες, συντάγματα, σχέδια, ενώσεις, κοινές πολιτικές, που όλα μπαίνουν σε εισαγωγικά, αφού αποδεικνύονται πως στοχεύουν μόνο στο συμφέρον της Γερμανο-Ευρώπης. Κυρίως για λογαριασμό του πλανητάρχη. Στη συνέχεια, εκβιάζει για την υλοποίησή τους.

   Επιλέγει συμμάχους του Βορρά και επιτίθεται κατ΄ αρχήν σε χώρες του Νότου, με απώτερο σκοπό και την Ανατολική Ευρώπη, που ενέταξε βιαστικά στην Ε.Ε.

   Άλλοτε βρίσκει πρόθυμους «εφιάλτες» για να την περάσουν από ατραπούς και άλλοτε εκβιάζει διεφθαρμένους κυβερνήτες προκειμένου στη συνέχεια να εκβιάζει λαούς με όποιο ανθρωπιστικό τίμημα. Αλλά όλων οι ρόλοι αποκαλύπτονται.

ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ

   Οι χωρίς κόστος γι΄ αυτούς κατευθύνσεις τους, μέσω βίαιων και καταστροφικών μνημονίων για λιτότητα - ύφεση - χρέος, χωρίς την ελάχιστη κοινωνική ευαισθησία, δημιουργούν αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Αυτοκτονίες, άστεγοι, δήθεν «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» απολύσεις, ανεργία, φτώχεια, δήθεν «δημοσιονομική εξυγίανση» έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, φαρμάκων, θέρμανσης, με βάρβαρη υπερφορολόγηση, υποσιτισμός σε οικογένειες νέων ανθρώπων που δεν μπορούν να δώσουν ούτε γάλα στα παιδιά τους, πολλαπλασιάζονται γεωμετρικά σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ οι αποφασίζοντες αδιαφορούν.

   Οι αποφάσεις τους υπό την προβιά του δανεισμού, κλπ, ξεκίνησε από την Ελλάδα με πιέσεις για υπερδανεισμό, υπερφορολόγηση, εξαναγκασμό σε υποπαραγωγή, κλοπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Ασφαλιστικών Οργανισμών και πρώτων υλών, με τελικό στόχο τις καταθέσεις και τα ιδιωτικά ακίνητα, ενώ στην Κύπρο ξεκίνησε πρώτα με Δήμευση περιουσιών, κλοπή έργου Τραπεζών, υπηρεσιών, πρώτων υλών, κλπ.

   Λέγοντας ότι είναι «δυσανάλογα μεγάλος ο τραπεζικός τομέας στην Κύπρο», μέσω του «κουρέματος» αίρει το απόρρητο των τραπεζικών συναλλαγών, κλυδωνίζει την «πίστη» και επιβάλλει αυθαίρετα μείωση των τραπεζικών εργασιών από το 8-πλάσιο του ΑΕΠ στο 3-πλάσιό του, με το πρόσχημα ότι έτσι θα μπορεί ευκολότερα να διασώζεται, γνωρίζοντας όμως πως αυτός ήταν -και αποδεκτός έως τώρα- ο βασικός πυλώνας εσόδων της Κύπρου και ότι με τέτοια μείωσή του θα την εξαναγκάσει μέσω «ιδιωτικοποιήσεων» και σε απώλεια των φυσικών της πόρων, οπότε μπορεί να υπάρξει ακόμα και εθνικός διαμελισμός, ενώ το πρόβλημα θα μπορούσε να ξεπεραστεί με την αναδιάρθρωση του χρέους των Τραπεζών, με Ελληνικό Δάνειο, με το Εθνικό Ταμείο Αλληλεγγύης, με το μοντέλο που ακολουθήθηκε στην Ιρλανδία με τις υποσχετικές, κλπ.

   Μήπως η Γερμανία, δεν έχει δυσανάλογα μεγάλες πηγές πλούτου, από μονοπωλιακές δημόσιες και δημοτικές διαφθείρουσες βιομηχανίες, τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρίες; Θα τις ιδιωτικοποιήσει, μειώσει ή θα τις διογκώνει όπως π.χ. με το πλιάτσικο του ΟΤΕ, κλπ; Δεν είναι αυτά PaxGermanica, δηλαδή Νέα γερμανική Τάξη πραγμάτων, επίδειξης ισχύος και υπεροχής εξουσίας στην Ευρώπη;

   Υπονοεί επίσης θέλει να βάλει στο χέρι όσους κινούν αφορολόγητο, κλπ χρήμα. Κι όμως, η Γερμανία είναι πολύ πιο επικίνδυνο «πλυντήριο» από την Κύπρο, σύμφωνα με τη σειρά 144 χωρών στον κίνδυνο από ξέπλυμα μαύρου χρήματος, διαφθοράς, κλπ, όπου οι θέσεις επικινδυνότητας είναι: 29 Ελλάδα, 49 Λουξεμβούργο, 55 Κίνα, 58 Τουρκία, 68 Γερμανία, 71 Ελβετία, 74 Αυστρία, 79 Ρωσία, 89 Ιταλία, 90 Αλβανία, 104 Ισπανία, 109 Ολλανδία, 112 Ισραήλ, 114 Κύπρος, 120 Πολωνία, 130 Πορτογαλία, κ.ο.κ.

   Η αναξιοπιστία των πιέσεων, φαινόταν κάποιες φορές, σαν τα μικρά κράτη της Ευρωζώνης να δέχονται απειλές συμμορίας λήσταρχων. Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί πρωτοφανές όνειδος το να εμφανίζεται μια χώρα, που έστω και υπό το πρόσχημα της μελλοντικής αμυντικής οικονομικής πολιτικής κάνουν επεκτατική πολιτική με «επίθεση φιλίας» σε μια άλλη, εκβιάζοντάς την να κλέψει ξένους πολίτες, τους δικούς της πολίτες και να πτωχεύσει.

   Αποδείχτηκε ότι το ευρώ ήταν στην κορυφή του σχεδίου φτωχοποίησης των λαών, που ενώ το εμφάνιζαν σαν ένα νόμισμα σταθερότητας, ευημερίας και σωτηρίας, έγινε, για τους λαούς του Νότου, ο «οβολός» για το βαρκάρη, που μας πάει -μέσω Γερμανίας- στο Χάρο.

   Η άποψή τους είναι να καταστραφούν οι άλλοι μέχρι αφανισμού. Αντιμετωπίζουν τη εξαθλίωση του κόσμου σαν δίκαιη τιμωρία αισχρών παραβατών νεφελωδών παραβάσεων, πχ. δανείστηκαν για να αγοράσουν σπίτι. Αλλά ποιος νόμος λέει ότι πρέπει να τιμωρηθούν; Απαράδεκτα πράγματα γίνονται στο όνομα της σωτηρίας του λαού, χωρίς τις δημοκρατικές ευαισθησίες. Όμως σιγή ιχθύος για την αναποτελεσματικότητα των μέτρων και για την εξαθλίωση στην οποία έχουμε οδηγηθεί. Αντίστοιχο δρόμο ετοιμάζουν για τους Κυπρίους. Χωρίς δημοκρατικά αντανακλαστικά. Διότι, εδώ ακριβώς, ευτελίζεται κάθε έννοια δημοκρατίας.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΙ

   Και μόνο, που οι τράπεζες στην Κύπρο, είχαν έτοιμη την παρακράτηση από την Παρασκευή (15.03.2013) το βράδυ και ανάμεναν χαράματα Σαββάτου την επίσημη ανακοίνωση του eurogroup(Γιούρογκρουπ είναι η συνάντηση των υπουργών οικονομικών κρατών - μελών της ευρωζώνης) για να την εφαρμόσουν άμεσα στις καταθέσεις και τις αναλήψεις μέσω ΑΤΜ, ΠΡΙΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΑΠ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΟΥΛΗ, δείχνει ότι όλα ήταν προαποφασισμένα και ότι οι Κύπριοι θα μπορούσαν -αν ήθελαν- να πάνε για Εσχάτη Προδοσία τον Αναστασιάδη.Θέλουν;

   Με δεδομένο ότι τις τελευταίες είκοσι μέρες που μεσολάβησαν μεταξύ των εκλογών και της πρώτης απόφασης κουρέματος που πήρε το Eurogroup, έκαναν φτερά από τις κυπριακές τράπεζες καμιά δεκαριά δις ευρώ, δείχνει ότι μεγάλο κομμάτι της ντόπιας και ξένης επιχειρηματικής ελίτ -και φαντάζομαι και μεγάλο κομμάτι των ντόπιων πολιτικών του νησιού- αναμφίβολα γνώριζαν την απόφαση και πήραν τα χρήματα τους για να εξαιρεθούν του κουρέματος.

   Η αρχική συμφωνία των ποσοστών του κουρέματος, ήρθε μετά από ολονύχτιες διαπραγματεύσεις καθώς ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας ζητούσε 40% κούρεμα των καταθέσεων. Αυτό το ποσοστό, που είναι πιο κοντά σε αυτό που αποφασίστηκε τελικά, δυστυχώς δείχνει πως το αρχικό 10% σε όλες τις καταθέσεις, ήταν ψευτοδίλημμα που εντασσόταν στο «δόγμα του σοκ» του Αναστασιάδη, προς τους Κυπρίους πολίτες.
   Σημειώνεται, πως σε ότι αφορά τις θυγατρικές των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, ο Γιοργκ Άσμουσεν από την ΕΚΤ, ανέφερε ότι οι θυγατρικές θα απορροφηθούν από ελληνικό τραπεζικό οργανισμό. Οικονομική κατοχή έχουμε, αιχμάλωτους μας έχουν, ότι θέλουν αποφασίζουν. Λογικά, και στην Ελλάδα θα κουρέψουν τις καταθέσεις στο επόμενο κούρεμα, όποτε γίνει και όσες καταθέσεις έχουν απομείνει.

   Με ένα "σμπάρο" (την απόφαση του Eurogroup να αρπάξουνε τα λεφτά από τους καταθέτες στις τράπεζες της Κύπρου) πετυχαίνουν πολλά "τριγώνια".Αιφνιδιάζουν τον Κυπριακό λαό, που οι νεοεκλεγέντες μέχρι χτες τον διαβεβαίωναν πως αποκλείεται να του πάρουν τις καταθέσεις. Αρπάζουν 6-9 δις με το καλημέρα σας. Ανοίγουν δρόμο για παρόμοιες "λύσεις σωτηρίας" και σε άλλες χώρες. Απαξιώνουν τις τράπεζες των χωρών του Νότου (και μάλιστα τώρα την ώρα της κρίσης που έχουν ανάγκη ρευστό), παραβιάζοντας την δημοκρατική αρχή της φοροδοτικής ικανότητας, τις καθιστούν αφερέγγυες και οδηγούν τις καταθέσεις στο τραπεζικό σύστημα κυρίως της Γερμανίας που θα αναχθεί σε ασφαλές λιμάνι χρήματος στην Ευρώπη.

Άρχισε ήδη το δεύτερο στάδιο της προπαγάνδας, ότι δήθεν συμφέρει, η Ελλάδα και η Κύπρος να γυρίσουν στη Δραχμή, την οποία όμως την εννοούν με ισοτιμία όχι καθοριζόμενη από κυρίαρχο κράτος, αλλά με διεφθαρμένη συγκυβέρνηση νεο-φιλελεύθερης πολιτικής και κατά το πώς τους βολεύει για να εξαγοράσουν με τα μισά χρήματα τις δημόσιες επιχειρήσεις και τις πρώτες ύλες του υπεδάφους μας. Να σημειωθεί ότι η μετοχή π.χ. της ΔΕΗ πριν 5 χρόνια ήταν στα €30, τώρα είναι στα €6, ενώ με την «ευρω-δραχμή» θα θέλουν να την «εξαγοράσουν» στα €3. Πρέπει να τους δώσουμε την ΔΕΗ;

ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ

   Ή δέχεστε τα μέτρα ή βγαίνετε από το ευρώ

   Oι καταθέτες έπρεπε να αναλάβουν μέρος από το κόστος διάσωσης του κυπριακού τραπεζικού συστήματος δήλωσε από την πλευρά του ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σχολιάζοντας τη συμφωνία για τη διάσωση της Κύπρου.

   Οι Γερμανοί δήλωναν, ότι δεν είχαν καμία διάθεση να διασώσουν τους Ρώσους καταθέτες των κυπριακών τραπεζών, έστω και εάν το ποσό που θα χρειαζόταν για αυτό θα ήταν μηδαμινό, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

   Η Γερμανία, επιθυμεί να διακοπούν οι σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ρωσία, για ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ λόγους.
   Η Τουρκία και λοιποί γνωστοί διεθνείς πάτρωνες του ΑΝΑΝ, επιθυμούν να διακοπούν οι σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ρωσία για ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ λόγους. 
   Η Κύπρος έχει κάθε συμφέρον όχι μόνο να διατηρήσει αλλά και ενισχύσει τις σχέσεις της με την Ρωσία και να τις αναπτύξει και στον στρατιωτικό τομέα, εν όψη και της ανάγκης για ασφάλεια των επενδύσεων εκμετάλλευσης του Φυσικού Αερίου. Υπενθυμίζεται μόνο, ότι η Ρωσία με το veto που διαθέτει ως Μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, σταμάτησε την "μετουσίωση" του σχεδίου ΑΝΑΝ σε ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ του Συμβουλίου Ασφαλείας, μετά από αίτημα της Κύπρου.

   O πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, υπέγραψε νόμο που ψήφισε η Δούμα και ενέκρινε το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, σύμφωνα με το οποίο δεν επιτρέπεται σε ξένες τράπεζες να ανοίγουν υποκαταστήματα στη Ρωσία. Στο εξής, οι ξένες τράπεζες θα μπορούν να ασκούν δραστηριότητα  στη Ρωσία μόνο μέσω θυγατρικών εταιρειών τους, οι οποίες υπόκεινται στη ρωσική δικαιοδοσία. Πρότεινε επίσης στους συμπολίτες του να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις Ευρωπαϊκές τράπεζες.

   Προφανώς εξ αιτίας της αχαριστίας των Κυπρίων πολιτικών, είτε για το δάνειο που τους είχε δοθεί είτε για το μονομερές κούρεμα καταθέσεων, ο σύμβουλος του Ρώσου προέδρου Σεργκέι Γκλάζιεφ, είπε πως δεν μπορεί να παράσχει βοήθεια σε μια χώρα εκτός δικαιοδοσίας της Ρωσίας και κάλεσε τη Λευκωσία να γίνει μέλος της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, ζητώντας (προκειμένου να μην υπάρξει συμφωνία) ανταλλάγματα αδιανόητα για κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, όπως έλεγχο μιας ναυτικής εγκατάστασης, έλεγχο μιας τράπεζας και συνδιαχείριση του φυσικού αερίου.Στο τέλος είπε επίσης στην Κύπρο να λύσει πρώτα τα προβλήματά της με την Τουρκία.

   Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας δήλωσε πως αυτό το κούρεμα δεν είναι ανεκτό διότι είναι επιλεκτικό. Kατά την άποψη του γράφοντος μέσα σ΄ αυτά που «κουρεύτηκαν» ήταν και ελληνικά αφορολόγητα (μαύρα) κεφάλαια, για τα οποία τόσο καιρό η ελληνική κυβέρνηση δεν «ανέσυρε» για να φορολογήσει, ενώ πρόλαβε να τα «αρπάξει» η Γερμανία. Κι αυτά οι Έλληνες θα τα χρεωθούμε.

   Να σημειωθεί ότι στην εφημερίδα ΑΙΓΑΛΕΩ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ, στις 23 Ιανουαρίου 2013, σε άρθρο του γράφοντος για το «ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ, ΟΙ ΝΑΖΙ ΕΒΑΖΑΝ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΣΚΑΒΟΥΝ ΤΟ ΛΑΚΚΟ ΤΟΥΣ», αναφερόταν επί λέξει: «Παράνομοι λογαριασμοί στο εξωτερικό θα ανακοινωθούν και θα δημευτούν, υπέρ ΔΝΤ και υπέρ της κατ΄ ευφημισμόν “μη κερδοσκοπικής” ΕΚΤ.»

   Οι φοροκλέφτες, οι μιζαδόροι, οι εφοπλιστές και οι διεφθαρμένοι κυβερνώντες, που νόμιζαν πως θα γλυτώσουν, είναι σε ύπνο βαθύ. Ήδη ψηφίστηκε νόμος ότι δεν θα διώκεται όποιος επιστρέφει τα κλεμμένα. Οι δωρεές, αλά ΓΑΠ - Τσουκάτου προσφοράς €1εκ. σε πυρόπληκτους, θα γίνουν μόδα. Αλλά δυστυχώς κι αυτή η περίσσια κεφαλαίων «πάει χαράμι» και δεν αποδόθηκε στους εργαζόμενους ως το μερίδιό τους στην παραγωγική διαδικασία, ώστε να έχουν μια καλύτερη ζωή.

   Το Ισραήλ, ξαφνικά, με την επίσκεψη Ομπάμα, ζήτησε συγγνώμην από την Τουρκία και έκανε συμφωνία διοχέτευσης του αερίου προς την Τουρκία.

   Ο Άγγλος πρωθυπουργός διέρρεε πως δίνει εντολή στους Άγγλους που διαμένουν στην Κύπρο να φύγουν.

   Αμερικανικές εφημερίδες έγραψαν ότι η Κύπρος πρέπει να βάλει μυαλό (προφανώς αφού δεν ψήφισε το σχέδιο Ανάν).

   Πίεζαν δηλαδή όλοι σχεδόν οι μεγάλοι της Δύσης την Κύπρο για υποταγή και αργότερα -μακάρι να μη συμβεί- για εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Αντ’ αυτών κλείστηκε η πόρτα στη Ρωσία.

ΤΟ ΚΛΙΜΑ

   Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί είναι σαν να έχει πεθάνει ο καταναλωτικός - χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός και να έχουμε περάσει στον φεουδαρχικό.

Φεουδαρχικός Ιμπεριαλισμός.Ανώτατο στάδιο του απελπισμένου καπιταλισμού.

   Οι πληρωμένοι παπαγάλοι στα κανάλια, δεν βλέπουν ότι το κούρεμα καταθέσεων σημαίνει το τέλος του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού όπως τον ξέρουμε.

   Νέο-φιλελεύθεροι καταγγέλλουν νέο-φιλελεύθερους. Η πόρτα του φρενοκομείου άνοιξε. Ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος μπήκε στην 2η του φάση.

   Πάντως, αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά, αυτό που συμβαίνει με τα μνημόνια στην Ευρώπη, δεν μοιάζει με καμία προηγούμενη συστημική κρίση του καπιταλισμού, αλλά μια μετάλλαξη του ιού σε κάτι αποτρόπαιο και διαφορετικό, μιας και όπως βλέπουμε, κανιβαλίζει τους πυλώνες του, δηλαδή την κατανάλωση και το τραπεζικό σύστημα. Οπότε, πρέπει κι εμείς να πάψουμε να προγραμματίζουμε μόνο αμυντικούς συστημικούς τρόπους για να αντιπαλέψουμε αυτό που ζούμε. Να αυτενεργήσουμε με τα δικά μας πλεονεκτήματα, σε σύμπραξη με την Ευρώπη των Λαών, προσαρμοζόμενοι στις μεταλλάξεις, που είναι ταχύτατες και να σκοτώσουμε τώρα τον ιό, πριν αποκτήσει το νέο, τελικό, πρόσωπό του.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

«Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο για την Ελλάδα να αναγνωρίσει ότι η περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έχει πολύ περιορισμένα όρια και ενέχει ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο για την Ελλάδα να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει επιτέλους να εφαρμόσει το δικό της σχέδιο εξόδου από την κρίση και εκσυγχρονισμού της οικονομίας της -πέρα από την όποια τρόικα».

Το γενναίο ΟΧΙ των Κυπρίων πολιτών, μας εμπνέει για αγώνα για την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας, ενάντια στα αλλοτριωτικά συστήματα της παγκοσμιοποίησης και στα Γερμανικά μνημόνια της υποτέλειας.

ΣΧΟΛΙΑ ΦΙΛΩΝ:

-Πόσοι ψηφίζουν υπέρ των άρθρων; Ουδείς!
-Με 36 ψήφους κατά και 19 αποχές η Κύπρος είπε όχι στον εκβιασμό του Eurogroup. Μπράβο στους Κυπρίους Βουλευτές για την αρχική τους ψηφοφορία. Αυτά να τα δουν οι δικοί μας «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ». Μπράβο στην Κύπρο. Ντροπή σ’ εμάς.
-Η απόφαση του Eurogroup για το κούρεμα, ήταν lose-lose situation (κατάσταση χάνω – χάνω) για την Κύπρο. Η Μέρκελ ουσιαστικά τους είπε αυτοκτονήστε ή σας σκοτώνω. Διαλέξτε. Οι Κύπριοι πολίτες διάλεξαν να πάνε όρθιοι, αξιοπρεπείς και να την πάρουν μαζί τους.

-90 δευτερόλεπτα κυπριακής ψηφοφορίας, κατέλυσαν 3 χρόνια μνημονιακής προπαγάνδας. Έστω για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι, εκπροσώπησαν. Δημιουργήθηκε προηγούμενο.
-Αν ισχύανε όλα όσα μας έλεγε η μνημονιακή προπαγάνδα, τότε από τις 15.03.2013 οι Κύπριοι θα έμεναν χωρίς ρεύμα, καύσιμα και, με άδεια τα ράφια των σούπερ μάρκετ, θα άρχιζαν να σφάζονται στους δρόμους για ένα κομμάτι ψωμί.Χαχαχαχα. Αλλά, τα θέλει ο Έλληνας.

-Αδάμος Αδάμου (βουλευτής του ΑΚΕΛ στην Κύπρο και ιατρός) λέει ΔΗΜΟΣΙΩΣ:

"Να σου πω που τη γράφω την καγκελάριο(ν). Θες να σου πω που τη γράφω(ν)!!!!!!"
Οι δικοί μας βουλευτές της τρόϊκας εσωτερικού (και κάποιοι της αντιπολίτευσης) συμφωνούν;

   Γνωρίζουμε, πως τα βάσανα των Κυπρίων πολιτών δεν θα τελειώσουν σύντομα, όπως και των Ελλήνων. ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΔΕΛΦΙΑ. ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

*Ο Γιώργος Μπούτρης, έχει διδάξει οικονομικά και είναι μέλος του Π.Σ. του ΔΗ.Κ.ΚΙ.-Σοσιαλιστική Αριστερά και της Π.Σ.Ε. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΑΙΓΑΛΕΩ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ» 03.04.2013 ΚΑΙ 10.04.2013

του ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗ

'Έχει περάσει αρκετός καιρός και πολλά γεγονότα από την τελευταία μας Κ.Ε. με κορυφαία τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στο Μνημόνιο,

τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2012, καθώς και τη συνδιάσκεψη και την εκλογή της νέας Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.

'Όσον αφορά στις εκλογές, παρά την απουσία επώνυμων στελεχών μας που θα σηματοδοτούσαν τον προοδευτικό πατριωτικό χώρο στην Α΄ και Β΄ Αθήνας, στην Α΄ Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη , καταφέραμε τελικά να εκλέξουμε 3 βουλευτές, παρόλο ότι οι απόψεις μας είναι πλειοψηφικές στην κοινωνία.

Oι 3 σύντροφοι που προτάθηκαν για τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και μπόρεσαν να εκλεγούν μένει να αποδείξουν ότι πρωτίστως εκπροσωπούν  τις απόψεις του ΔΗΚΚΙ στα πλαίσια της σκληρής διαπάλης που διεξάγεται μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. 

Η συνδιάσκεψη απέδειξε  ότι το στελεχικό δυναμικό (3000 σύνεδροι, 30.000 μέλη) είναι πολύ μακριά και από το 16% αλλά πολύ περισσότερο από το

27% του Ελληνικού λαού.  Οι συνεχείς αναφορές στην ενότητα αποκλειστικά της Αριστεράς, οι κλειστές πόρτες πολλών οργανώσεων σε ανθρώπους χωρίς

Αριστερό βιογραφικό, καθώς και τα διάφορα τρελά που ακούγονται κατά καιρούς  (του τύπου "Τα Ήμια είναι Τουρκικά", "τα αντικείμενα που βρέθηκαν στη  Βίλλα Αμαλία

υπάρχει σε όλα τα σπίτια", "η συνέντευξη στη πολεμοκάπηλη Νοva Macedonia") αποθάρρυναν πάρα πολλούς από το να προσέλθουν στο προσκλητήριο μαζικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Για να έχουμε

ένα μέτρο σύγκρισης, να θυμίσω ότι τον ΓΑΠ τον ψήφισαν πριν από μερικά χρόνια εσωκομματικά 1.000.000 Έλληνες. Η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

είχε ως αποτέλεσμα μια σύγκρουση κομμουνιστικογενών απόψεων, ανάμεσα σε συνιστώσες και τις τάσεις του Συνασπισμού, διαμορφώνοντας 2 ρεύματα :

το πλειοψηφικό των Προεδρικών και του Αριστερού ρεύματος. Πίσω τους στοιχήθηκαν, χωρίς ουσιαστικές διαφορές, όλοι ακόμα και οι ΠΑΣΟΚογενείς.

Οι μεγάλες προσωπικές μου προσπάθειες για τρίτο ψηφοδέλτιο, που θα κατέγραφε τις πατριωτικές ριζοσπαστικές απόψεις με επίκεντρο τα εθνικά και το

plan B για την έξοδο από την κρίση, , ενώ αρχικά είχε πλειοψηφήσει σαν επιλογή, συνεπικουρουμένων των δυσκολιών, τελικά δεν υλοποιήθηκε. Αυτό είχε

σαν αποτέλεσμα μια εικόνα σκορποχώρι του ΔΗΚΚΙ και όλου του πατριωτικού χώρου μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ (άλλοι ψήφιζαν Προεδρικούς και άλλοι Λαφαζανικούς),

ενώ από τους 11 στην προηγούμενη Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ που είχε 110 μέλη, εκλέξαμε 2 στους 317, ενώ στη Γραμματεία που είχαμε 1 στους 11 εκλέξαμε

τελευταίο 1 στους 37.

Χάθηκε έτσι μια μεγάλη ευκαιρία. Να ακουστούμε και να καταγραφούμε. Αλλά το χειρότερο είναι ότι όσο ομογενοποιούνται στο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο χάνεται η

επαφή με την Κοινωνία του 27%, που κάτω υπό άλλες πολιτικές, συνεπικουρούμενη από την καταστροφική πολιτική της Κυβέρνησης, θα έπρεπε να έχει

σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ λαϊκής πλειοψηφίας.

** Που βρισκόμαστε, όμως, σήμερα σαν Κοινωνία και σαν χώρα; Σαν Κοινωνία, με την υλοποίηση και του Μνημόνιο 3 της νέας τριΚομματικής,

το 50% του πληθυσμού στην πραγματικότητα είναι πτωχευμένο. Οι τάξεις που το αποτελούν είναι : άνεργοι, συνταξιούχοι, μισθωτοί,

επαγγελματίες και αγρότες. Με κλεισμένα χιλιάδες μαγαζιά, με μισθωτούς και συνταξιούχους να έχουν απολέσει το 60% των εισοδημάτων

τους, την ίδια στιγμή που συνεχίζονται τα χαράτσια, η υπερφορολόγηση και η άνοδος των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης και πετρελαιοειδών.

Το υπόλοιπο 45% βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, σε αυτό περιλαμβάνονται μικρομεσαίοι επαγγελματίες που δεν έχουν κλείσει

και στελέχη δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων που δεν έχουν απολυθεί. Τέλος, το 5% συνεχίζει να απομυζά ότι απομένει από την κλοπή

κατά της Ελληνικής Κοινωνίας από το ΔΝΤ και την Ε.Ε.

**Η εγκληματικότητα γνωρίζει πρωτοφανή για Ευρωπαϊκή χώρα περιστατικά, με αποδράσεις από ελικόπτερα και οργανωμένες επιθέσεις μαφιών σε

φυλακές. Η μόνη θετική εξέλιξη είναι ότι η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας έχει διαφοροποιηθεί προς το ασφαλέστερο, ενώ ουσιαστικά

το πρόβλημα της παράνομης εισόδου μεταναστών παραμένει.

Η κατάσταση στην περιοχή μας επιδεινώνεται εξαιρετικά, με αρνητικές συνέπειες για τον Ελληνισμό. Η στροφή της Ρωσίας, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης έναντι της Ελληνικής και Κυπριακής ηγεσίας, η πρόταση Οτσαλάν για κατάθεση των όπλων από το ΠΕΚΑΚΑ, η πιθανή κατάληψη της Συρίας από τους μισθοφόρους του ΝΑΤΟ,

η εγκατάλειψη της Κύπρου, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από τις άλλες χώρες της Νοτίου Ευρώπης και η κατάρρευση τελικά της Κυπριακήςοικονομίας, δημιουργούν συνθήκες απομόνωσης του άξονα Ελλάδας-Κύπρου.

Είναι εμφανές πια, ότι η οικονομική κρίση εξελίσσεται στην περιοχή μας σε ανακατανομή των σφαιρών επιρροής, δηλαδή ΣΕ ΝΕΑ ΓΙΑΛΤΑ,

με νικητές τη Γερμανία και περιφερειακά την Τουρκία και το Ισραήλ. Το τσάκισμα της Ελλάδος με τα μνημόνια 1, 2 και 3 και την κλοπή

των Κυπριακών καταθέσεων κατά 40% -60%, ολοκληρώνεται η πρώτη φάση φτωχοποίησης της νότιας Ευρώπης. Αποδεδειγμένα πια, Ολάν - Ραχόη -

Σαμαράς - Αναστασιάδης και μέχρι χθες ο Μόντι, αποτελούν τους κλόουν της Μέρκελ στην περιοχή. Ενώ ελπίδες γεννούν η εμφάνιση νέων πολιτικών  μορφωμάτων στην Ιταλία με το «κίνημα των 5 αστέρων», στην Κύπρο με την υποψηφιότητα του Γ. Λιλήκα και φυσικά η μεγιστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

**Με όλα αυτά σε εξέλιξη, δεν υπάρχει μια πειστική, εναλλακτική πρόταση για την Ελληνική Κοινωνία, που να μπορεί να εκφράσει τη

συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Αλλά δεν υπάρχουν και οι συσχετισμοί, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ

παραμένει καθηλωμένος στο 20% και με αναγωγή 27% - 28%. Οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, στις οποίες απευθύνεται, για διαφορετικούς

λόγους απορρίπτουν την όποια πρόταση συνεργασίας. Ενώ η θετική παρουσία στο Αντιμνημονιακό μπλοκ των Ανεξάρτητων Ελλήνων μέχρι

πολύ πρόσφατα έμενε ανεκμετάλλευτη. Τέλος, η παρακρατική δράση  της Χρυσής Αυγής, η μόνη που αυξάνει την επιρροή της στην Κοινωνία, χρησιμοποιείται επιτυχώς

από την Κυβέρνηση για τη συκοφάντηση οτιδήποτε πατριωτικού, ενώ παραμένει επικίνδυνο το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση

κατάρρευσης του συστήματος.

**Είναι φανερή η ανάγκη να υπάρχει ένα πρόγραμμα, που να εκπροσωπεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της Κοινωνίας δηλαδή των μισθωτών, των  μικρομεσαίων, και των αγροτών σε ΑΝΤΙΜΠΕΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΕΙΑΚΗ κατεύθυνση, μετά την κατάργηση

των Μνημονίων. Προβλέποντας το ενδεχόμενο να εξαναγκαστούμε να επιστρέψουμε στο Εθνικό

μας νόμισμα που να περιλαμβάνει:

1. Την ανασυγκρότηση της αγροτικής παραγωγής, της κτηνοτροφίας και της αλιείας.

2. Εξόρυξη του γεωλογικού πλούτου και των υδρογονανθράκων, με προστασία του περιβάλλοντος από Κρατικές επιχειρήσεις, που τα κέρδη τους

θα χρηματοδοτήσουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, την Υγεία και την Παιδεία.

3. Ανασυγκρότηση του Δημόσιου τομέα, απόλυση των επιόρκων, ανακατανομή του προσωπικού με ενίσχυση των τομέων Υγεία, Παιδεία, Ασφάλεια.

Επανεθνικοποίηση όλων των Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Τραπεζών που θα στοχεύουν στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και

των Δημόσιων επενδύσεων.

4.Αποφασιστική διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου από την Γερμανία.

5.Φορολόγηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.

Στην Κοινωνική πολιτική, άμεσα μέτρα ανακούφισης:

1. Κατάργηση των εφαρμοστικών μέτρων του Μνημονίου που αφορούν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς και τις περικοπές μισθών

και συντάξεων.

2. Άμεση επαναφορά των κατώτατων μισθών - συντάξεων στα 751€και του επιδόματος ανεργίας στα 450€για 2 χρόνια.

Επαναφορά του 13ου - 14ου μισθού, όπου αυτός έχει κοπεί.

3. Δραστικές ρυθμίσεις δανείων και καρτών με βάση εισοδηματικά κριτήρια.

4. Αφορολόγητο στα 12.000€.

5.Σταδιακή επανάκτηση αμοιβών από το σημείο που η Οικονομία επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μέχρι τότε, ανώτατες αποδοχές

2.000€καθαρά για όλες τις βαθμίδες αποδοχών.

Εξωτερική πολιτική :

1.  Νέες γεωπολιτικές συμμαχίες έξω από την επιρροή της ΗΠΑ και το Γερμανικό πυρήνα της Ε.Ε. που να εξασφαλίζει την οικονομική μας στήριξη και την ασφάλεια των συνόρων μας.

2. Κύπρος, ενιαία - ανεξάρτητη. Ενιαίο αμυντικό Δόγμα Κύπρου-Αιγαίου-Θράκης (επανεξέταση της θέσης για ενιαία Ελλάδα-Κύπρο).

3. Μέτρα για τον περιορισμό της δράσης του Τουρκικού Προξενείου στη Θράκη, καθώς και της επενδυτικής επίθεσης Τουρκικών κεφαλαίων

στην περιοχή, με διασφαλισμένα τα δικαιώματα της Μουσουλμανικής μειονότητας.

4. Ενίσχυση της παρουσίας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αιγαίο, για αποτροπή της Τουρκικής επιθετικότητας που εντείνεται και

λόγω υδρογονανθράκων. Επιστροφή και για το λόγο αυτό κάθε στρατιωτικής αποστολής εκτός Ελλάδος.

5. Σκοπιανό. Αποτροπή κάθε προσπάθειας αποδοχής ονομασίας (Μακεδονία) που να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο  επαναχάραξης συνόρων.

6. Φρένο στις Αλβανικές διεκδικήσεις για αποζημιώσεις ή επιστροφές στην Ήπειρο των δοσίλογων Τσάμηδων. Στήριξη με κάθε τρόπο της Βορειοηπειρωτικής μειονότητας. Η ακύρωση της συμφωνίας για

ΑΟΖ Ελλάδας-Αλβανίας δείχνει ότι μετά την επιτυχία στο Κόσσοβο έχει ανοίξει η όρεξη της γείτονος.

7. Άμεση ανακήρυξη της ΑΟΖ σε Ιόνιο και Κρητικό πέλαγος και συντόμευση των διαδικασιών εξόρυξης των εντοπισμένων υδρογονανθράκων.

** Εμπέδωση μιας πραγματικής Δημοκρατίας μέσα από την αλλαγή του Συντάγματος, με την εκλογή Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης, που θα

κατοχυρώνει τη λαϊκή κυριαρχία με αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς, την ανακλητότητα των εκπροσώπων του λαού, τον περιορισμό των θητειών,

τα δημοψηφίσματα και την αναλογική εκπροσώπηση των Κοινωνικών τάξεων. Η πολιτική δεν είναι δουλειά των μάνατζερ ή των επιστημόνων.

Είναι δουλειά για όλους όσους προσφέρουν στην Κοινωνία.

Στο προσεχές συνέδριο του ΔΗΚΚΙ, που θα συνέλθει άμεσα, πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε σαν πολιτικός χώρος. Είμαστε διατεθειμένοι

να αφοσιωθούμε στο ΣΥΡΙΖΑ σαν μια μειοψηφική πατριωτική φωνή, ή θέλουμε τη συγκρότηση αυτόνομα του προοδευτικού-  πατριωτικού, κοινωνικού

χώρου, συμβάλλοντας και με τον τρόπο αυτό στη δημιουργία ενός πραγματικού παλλαϊκού μετώπου Κοινωνικής πλειοψηφίας;

Άλλη εναλλακτική πολιτική λύση από μια Κυβέρνηση αντιμνημονιακών προσωπικοτήτων με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνωνμε βάση πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση, αυτή τη στιγμή δεν βλέπω να υπάρχει. Εμείς πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να εκφραστεί η Κοινωνική πλειοψηφία των πραγματικά

πλέον μη προνομιούχων Ελλήνων, σε ανατροπή και πολιτική πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές.

Οι μόνοι που δεν χωράνε, είναι όσοι στήριξαν τα μνημόνια και τον νεοφιλελευθερισμό όλα τα τελευταία χρόνια.

Η θέση μας στο πολιτικό σκηνικό είναι

στρατηγικής σημασίας. Στο χέρι μας είναι αυτό να το αξιοποιήσουμε σωστά.

Οι πρόσφατες δηλώσεις Νταβούτογλου, δηλώσεις οι οποίες έλαβαν χώρα μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ και οι οποίες είναι εμφανές ότι καλύφθηκαν από τον τελευταίο, αποτελούν επιστέγασμα και κλιμάκωση όλων των προκλητικών και απαράδεκτων επεκτατικών αιτημάτων που προβάλλει το στρατοκρατικό καθεστώς της Άγκυρας λίγο πριν και αμέσως μετά το θανάσιμο πλήγμα που δέχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και ο ενιαίος αμυντικά χώρος Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη.

Ο Νταβούτογλου αναπτύσσει περαιτέρω το «καζαν - καζαν» (μισά -μισά) για το Αιγαίο που εξεστόμισε ο Ερντογάν κατά την επίσκεψη Σαμαρά στην Τουρκία επαναλαμβάνοντας την απαίτηση της αρπαγής των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Κύπρου αλλά και της επαναφοράς του σχεδίου Ανάν το οποίο είχε καταδικασθεί με δημοψήφισμα από το 74% του Κυπριακού λαού, αυτή την φορά όχι με δημοψήφισμα αλλά με απευθείας επιβολή από τον ΟΗΕ. Καταλήγει δε τις δηλώσεις του με την εκτίμηση - απαίτηση πως η οικονομική διάσωση και η Ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου περνάνε μέσα από την «ευημερούσα» Οικονομία της Τουρκίας!

Ο Νταβούτογλου φυσικά δεν μας λέει κάτι καινούργιο εφόσον η ίδια πολιτική προχωράει με τον λεγόμενο Ελληνο - Τουρκικό διάλογο που αναπτύσσεται επάνω σε απαράδεκτες Τουρκικές αξιώσεις για το Αιγαίο αλλά και με την εσπευσμένη μετατροπή της Θράκης σε Ε.Ο.Ζ. ώστε να παραδοθεί σε απευθείας «διακρατικές σχέσεις» με την Τουρκία. Ωστόσο φαίνεται ότι ήρθε «το πλήρωμα του χρόνου» οι ιδέες αυτές ως άλλες «ιδέες Γκαλι για το Κυπριακό» να πάρουν την άγουσα προς την εφαρμογή τους εφόσον με τις εξελίξεις στην Κύπρο αποδεικνύεται ότι επήλθε Αμερικανοευρωπαϊκή συναίνεση και συμβιβασμός για τον διαμοιρασμό της Ν. Α. Μεσογείου με τοπικό χωροφύλακα και εγγυητή την στρατοκρατία της Άγκυρας. Πρώτο θύμα αυτής της νέας εξέλιξης του Ευρωατλαντισμού αποτελούν η Ελ-λάδα και η Κύπρος. Ήδη βρισκόμαστε υπό την απειλή τετελεσμένων επί της Ελληνικής υ-φαλοκρηπίδας και της Ελληνικής Α.Ο.Ζ. στην περιοχή μεταξύ Ρόδου - Καστελλόριζου και Κύπρου για να διαρρηχθεί η συνέχεια της ζώνης Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη.

Γίνεται φανερό ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει μόνο τον οικονομικό πόλεμο της «κρίσης χρέους» αλλά εισέρχεται και σε μια δίδυμη της προηγούμενης γεωπολιτική  εθνική κρίση από την εξέλιξη και την έκβαση της οποίας θα κριθεί συνολικά η επιβίωσή της και η μελλοντική της υπόσταση. Κάτω από αυτό το πρίσμα η ένταξή μας στην νέα δομή του ΝΑΤΟ που διχοτομεί «ντε φάκτο» και σύμφωνα με τα σχέδια Νταβούτογλου το Αιγαίο και το φιάσκο της συμμαχίας με το… Ισραήλ μόνο σε νέες εθνικές τραγωδίες μπορούν να μας οδηγήσουν.

Η πρόταξη «ενιαίου Οικονομικού και Αμυντικού δόγματος Ελλάδας και Κύπρου», η αναβάθμιση της διπλωματικοπολιτικής και στρατιωτικής αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας στον ενιαίο χώρο Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη και η απόρριψη του μονομερούς «ανήκουμε στην Δύση» με μια αξιόπιστη και ειλικρινή αναζήτηση νέων συμμαχιών στον διαμορφούμενο πολυπολικό κόσμο αποτελούν επίκαιρους και αναγκαίους όρους για την αναστροφή των πραγμάτων. 

                                                                                                                  ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Άρθρο του Γιώργου Μπούτρη*

Δεδομένα: 
1) Περισσότερο από 80% των εκλεγμένων κομμάτων στην Ευρωβουλή, είναι νεοφιλελεύθερα.
2) Το Ευρωσύνταγμα / Συνταγματική συνθήκη, που καταψηφίστηκε από διάφορα κράτη, ήταν νέο-φιλευλεύθερης κατεύθυνσης.
3) Το παρατηρημένο από όλους «δημοκρατικό έλλειμμα» της Ε.Ε., προκύπτει εκεί όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς πραγματική δημοκρατική νομιμότητα και όπου «χωροκτητικές» τάσεις, κυριαρχίες και αρμοδιότητες μεταπηδούν από τις εθνικές σε μια μετα-εθνική έννομη τάξη, με ρητή, εικαζόμενη ή και ανύπαρκτη συναίνεση των κρατικών οντοτήτων. Κι όλα αυτά στο όνομα του νέο-φιλελευθερισμού και της Ενιαίας Αγοράς. 
4) Τα λεχθέντα το 2005, από την Άννα Ψαρούδα - Μπενάκη προς τον Κάρολο Παπούλια: 
«Αναλαμβάνετε κ. πρόεδρε την προεδρεία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μια 5-ετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της συνταγματικής συνθήκης. Τα εθνικά σύνορα και ενδεχομένως ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν, χάριν της ειρήνης και της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη. Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά ίσως και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και των καθιερωμένων. Και πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.»
5) Το μνημόνιο, είναι επίσημο διπλωματικό έγγραφο, μέσω του οποίου είτε ανταλλάσσονται απόψεις ή εντοπίζονται θέματα για διμερείς ή πολυμερείς συμβάσεις διεθνούς δικαίου. Σε ό,τι αφορά στην τυπική δομή του, το μνημόνιο περιλαμβάνει πληροφορίες για την τρέχουσα κατάσταση, συνοπτική περιγραφή της προτεινόμενης πολιτικής συζήτησης επί των κεντρικών σημείων-κλειδιών, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται θέματα υλοποίησης, γενικά οικονομικά και ειδικά χρηματιστηριακά ζητήματα, όπως επίσης και απροσδόκητες αλλαγές.
Άρα, σύμφωνα με τις παραπάνω προβλέψεις και δομές, το ευρωσύνταγμα / συνταγματική συνθήκη το οποίο καταψήφισαν οι λαοί, αντικαταστάθηκε βιαίως με τα μνημόνια και τα παρακολουθήματά τους όπως δανειακές συμβάσεις κλπ, που όμως υπογράφουν πιεζόμενες οι συνήθως διεφθαρμένες κυβερνήσεις διαφόρων χωρών. 
Υπό το πρόσχημα των ούτως ή άλλως τεχνητών δανειακών αναγκών, υπογράφονται μνημόνια, με τα οποία κάποιοι εκτός χώρας, κατά τον τρόπο που νομίζουν καταλληλότερο για τους ίδιους, καθορίζουν τα εισοδήματα, αλλά ακόμα και αλλαγές στην εθνική κυριαρχία κάθε χώρας.
Όμως, για τα θέματα των δανειακών συμβάσεων των χωρών, όπως και για θέματα μεταρρυθμίσεων, τις αποφάσεις μπορούν να πάρουν οι πολίτες με προγράμματα που υπάρχουν και με νομοθεσίες που μπορούν να γίνουν από έντιμους πολιτικούς.
Δεν χρειάζονται τα μνημόνια νέο-αποικιοκρατικού τύπου, που φθάνουν από εκχώρηση του κρατικού πλούτου έως τις ιδιωτικές αποταμιεύσεις και στέγες και από παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έως τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και που καθορίζουν μάλιστα και την μελλοντική οικονομική πολιτική των χωρών. 
Κι αν μόνο με μνημόνια ληστείας βρίσκουν τρόπο για την ενιοποίηση της αγοράς, που δεν αφορούν μια πολιτική ένωση της Ε.Ε. αλλά μια ετεροβαρή οικονομική ένωση, κι αφού μια ομόσπονδη Ευρώπη των περιφερειών θα είναι πάλι χωρίς πολλές αρμοδιότητες για τους πολίτες, οι λαοί της Ευρώπης να ζητήσουμε Άμεση Αυτοδιοίκηση των κρατών μας που παρέχει αυτονομία, όπως υπάρχει και σε πολιτείες των Η.Π.Α.
Ο Ισλανδός Πρόεδρος Δημοκρατίας, δήλωσε πρόσφατα «Κυρίαρχη πρέπει να είναι η βούληση του λαού και όχι η αγορά». «Οι πολίτες πρέπει να έχουν αυτοπεποιήθηση, φιλοδοξία, ενέργεια.» 
Αλήθεια, πόσο μακριά είναι αυτή τη στιγμή οι Έλληνες πολίτες, από κάτι τέτοιο;
Μπροστά σ’ αυτό το δραματικά γοργό νέο-ταξικό διαμελισμό των κρατών και μπροστά σ’ αυτές τις ζημιογόνες αλλαγές για όλες πλην δύο χώρες, μήπως πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τις ευγένειες όπως των: «να επανακαθορίσουμε τη θέση μας για το € και την Ε.Ε.», «να επαναθεμελιώσουμε την Ε.Ε.», «να επανατοποθετηθούμε …», κλπ, και να ενεργοποιήσουμε την δυναμική συγκεκριμένων μορφών δημοκρατικής αντίστασης των πολιτών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, π.χ. απέναντι στην υπερφορολόγηση, απέναντι στην προσφορά εργασίας, κλπ, σε συντομευμένο πολιτικό χρόνο, πριν νομιμοποιηθεί η εξάπλωση του υιού; 
Προτάσεις: Ευρώπη Άμεσης Αυτοδιοίκησης των κρατών της ή Ευρώπη Ομοσπονδιακή.
*Ο Γιώργος Μπούτρης έχει διδάξει οικονομικά και είναι μέλος του Π.Σ. του ΔΗ.Κ.ΚΙ.-Σοσιαλιστική Αριστερά και της Π.Σ.Ε. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "Η ΑΥΓΗ" 05.04.2013
 

Του Γ.Δελαστίκ

Ενα ρίγος διαπέρασε τη σπονδυλική στήλη σχεδόν κάθε Ελληνα που έτυχε να διαβάσει την Πέμπτη ένα από τα άρθρα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» που αναφερόταν στα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το δυσάρεστο συναίσθημα άρχιζε με την ανάγνωση του τίτλου του άρθρου αυτού της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας: «Αποθέματα αερίου και κυπριακή απομόνωση».

Εκείνο όμως που αποτελούσε πραγματική μαχαιριά από πολιτική σκοπιά ήταν ο υπότιτλος: «Καθώς φθίνουν οι ελπίδες για ενεργειακό κέντρο, κλήση από την ΕΕ για τουρκική λύση». Το σοκ είναι τρομερό: «Κλήση από την ΕΕ για τουρκική λύση»! Δεν έχει σημασία πόσο ακριβές είναι αυτό, το ουσιώδες είναι ότι προδίδει την αμερικανική επιθυμία και θέση για την επόμενη φάση στην Κύπρο. «Το φόρτωμα της Κύπρου με τόσο πολύ χρέος μπορεί να είναι ένας έμμεσος τρόπος για την ΕΕ να σπρώξει τους Ελληνοκύπριους σε κάποιο είδος επίλυσης του κυπριακού προβλήματος», δηλώνει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» η διευθύντρια κάποιας εταιρείας συμβούλων στη Λευκωσία. «Οι βουλευτές της ΕΕ θεωρούν και αυτοί την απεγνωσμένη ανάγκη της Κύπρου για μετρητά ως μοχλό διευθέτησης (του Κυπριακού) με την Τουρκία», τονίζει η αμερικανική εφημερίδα, η οποία από την αρχή κιόλας της ανάλυσής της συνδέει ευθέως την οικονομική καταβαράθρωση του νησιού με τον εκβιασμό της Λευκωσίας προκειμένου να αποδεχθεί λύση στο Κυπριακό που θα υπαγορεύσει η Τουρκία. «Με την οικονομία της κουρέλια, η Κύπρος χρειάζεται να αξιοποιήσει επειγόντως τα αποθέματα του φυσικού της αερίου.

Το άνοιγμα όμως αυτής της κάνουλας θα υποχρεώσει το πιο ανατολικό μέλος της ΕΕ να κάνει τις σκληρές επιλογές που επί πολύ καιρό απεχθάνεται να κάνει» ισχυρίζονται με αλαζονική βεβαιότητα οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και εξηγούν γιατί: «Τη Δευτέρα (σ.σ. 25 Μαρτίου) η Κύπρος υποχρεώθηκε να συρρικνώσει έναν τραπεζικό τομέα που θα μπορούσε να έχει βοηθήσει να διοχετευθούν κεφάλαια για την κατασκευή ζωτικής ενεργειακής υποδομής... Το μειωμένο ανάστημα της Κύπρου ''καθιστά απίθανο έναν νέο ενεργειακό μεσογειακό διάδρομο Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας ή την πολιτική συμπαράταξή τους'' δήλωσε ο Μάικλ Λι, εκ των κορυφαίων συμβούλων του Γερμανικού Ιδρύματος Μάρσαλ των ΗΠΑ», γράφει η αμερικανική εφημερίδα. Μετά από όλα αυτά, καταλήγει σε ένα άκρως απεχθές, αλλά ταυτόχρονα πολύ αποκαλυπτικό συμπέρασμα για τις πραγματικές προθέσεις του Λευκού Οίκου: «Με τη βομβαρδισμένη της οικονομία, ο στόχος της κατασκευής εργοστασίου υγροποίησης του φυσικού αερίου στην Κύπρο φαίνεται τώρα ως μια οικονομική πρόκληση που είναι αδύνατον να υπερνικηθεί, αφήνοντας στην Κύπρο ελάχιστες δυνατότητες επιλογής πέραν της κατασκευής αγωγού που να διοχετεύει αέριο στην Τουρκία»!

Με άλλα λόγια, οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι τώρα που η Κύπρος φτώχυνε, μετά την ολέθρια επιβολή του γερμανικού μνημονιακού ζυγού, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να εκχωρήσει στην Τουρκία τα κατεχόμενα εδάφη της και να διοχετεύσει επίσης το φυσικό της αέριο στους Τούρκους κατακτητές!! Εύλογο είναι το συμπέρασμα μετά από όλα αυτά ότι οι ΗΠΑ βρίσκονταν πίσω από τις δηλώσεις που είχε κάνει μια μέρα νωρίτερα, την Τετάρτη 27 Μαρτίου, στις τουρκικές εφημερίδες «Σταρ» και «Χαμπέρτουρκ» ο υπουργός Εξωτερικών της Αγκυρας Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος έθεσε εκ νέου το θέμα της διχοτόμησης της Κύπρου με πρόσχημα την αξιοποίηση των φυσικών πόρων του νησιού και συγκεκριμένα του φυσικού αερίου: «Εάν η ελληνοκυπριακή διοίκηση της Νότιας Κύπρου πει ότι οι φυσικοί πόροι τής ανήκουν επειδή βρίσκονται στη δική της πλευρά, πράγμα που θα σημαίνει ότι έμμεσα λέει πως ο Βορράς ανήκει στους Βόρειους (Κύπριους), τότε εμείς είμαστε έτοιμοι να συνομιλήσουμε στη βάση της λύσης των δύο κρατών.

Τα δύο αυτά κράτη στη συνέχεια μπορούν να συναντηθούν μέσα στην ΕΕ!», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Το κακό είναι ότι δυστυχώς τόσο οι Τούρκοι όσο και οι Αμερικανοί γνωρίζουν άριστα ότι τολμούν να κάνουν αυτά τα πράγματα επειδή ο προ μηνός εκλεγείς Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, ανενδοίαστος ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν το 2004, δεν έχει ουσιαστικά καμιά αντίρρηση στην υλοποίηση παρόμοιων σχεδίων. Αντιθέτως, ενδεχομένως να αδημονεί να πάρει εκδίκηση από τους Κύπριους ψηφοφόρους για το συντριπτικό «Οχι» του 2004 στο σχέδιο Ανάν, το οποίο τον είχε εκμηδενίσει πολιτικά για οκτώ χρόνια. Ο Νταβούτογλου πάντως στηρίζει πολλά σε αυτόν: «Η εκλογή Αναστασιάδη αναπτέρωσε τις ελπίδες!», δήλωσε χωρίς περιστροφές στην ίδια συνέντευξη που πρότεινε τη διχοτόμηση της Κύπρου.