Ο ασύμμετρος πόλεμος που έχει εξαπολυθεί απ΄ το Γερμανικό Οικονομικό Ράιχ και τις «αγορές» κατά της Κύπρου αποτελεί ταυτόχρονο πλήγμα κατά της χώρας μας και του Ελληνισμού και προάγγελο νέων δεινών για όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο.

Στην Κύπρο ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο παραβιάζοντας τα «ιερά και τα όσια» του συστήματος κατάσχοντας τραπεζικές καταθέσεις προκειμένου να αρπάξουν τον ορυκτό της πλούτο (Γερμανία) και να προχωρήσουν στην επέκταση του Αττίλα στον Νότο (ΗΠΑ).

Ένα τέτοιο ασύμμετρο χτύπημα πρέπει να αναμένουμε ότι η Νέα Τάξη πραγμάτων, η «ιερά συμμαχία» ΗΠΑ - Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επιχειρήσει και κατά της χώρας μας. Γιατί η ζώνη Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη είναι γεωπολιτικά ενιαία και ο Τουρκικός επεκτατισμός με το «μισά – μισά!» που εκστόμισε πρόσφατα ο Ερντογάν για το Αιγαίο μπορεί κάλλιστα να πάρει την θέση που είχαν Σόιμπλε και Λαγκάρντ στο χτύπημα της Κύπρου. 

Το πολιτικόπρόβλημα όμως, μαζί με το βαρύ πλήγμα στη Κύπρο,είναιότιπαράτoπογκρόμ της εξαθλίωσης καιτηςποδοπάτησηςτηςεθνικήςκυριαρχίαςκαιτουΣυν-τάγματοςμε πρόνοιες τηςκυβέρνησηςκαιτουΠροέδρουτηςΔημοκρατίας και ενώ το πάλαι ποτέ κραταιό δικομματικό μπλοκ έχει περιπέσει σε γενική ανυποληψία,δενεμφανίζεταιτοανάλογοκίνημααντίστασηςκαιανατροπής.

Ας γίνει το βροντερό ΟΧΙ του λαού της Κύπρου αιτία για να ξεπερασθεί αυτή η αντίφαση. Ας γίνει το πλήγμα που δέχθηκε η Κύπρος πλήγμα αφύπνισης για τον Ελλαδικό χώρο όπως έγινε το πλήγμα του κανονικού και όχι ασύμμετρου πολέ-μου το ΄74 αιτία αφύπνισης για τον Ελλαδικό χώρο και τον Ελληνισμό.

Τούτη τη φορά με ένα «Ενιαίο Οικονομικό και Αμυντικό Δόγμα» Ελλάδας και Κύπρου ενάντια στην Ευρωζώνη, την τρόικα και την Αμερικανοτουρκική απει-λή που ζητάει να βάψει γκρίζα τη ζώνη Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη.

Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε την επέτειο και τις παραδόσεις του ΄21 που προδόθηκαν για μία ακόμη φορά με τα Μνημόνια και τις Δανειακές των εξωνημένων ηγεσιών Ελλάδας και Κύπρου.

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ

                                                                                                   ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
 Δεύτερη επίθεση δέχεται τώρα η Κύπρος, λίγες ώρες μόνο μετά το ιστορικό ‘Όχι της. Η προσπάθεια είναι διπλή:
πρώτον, να υπονομευθεί εκ των ένδον η αντίστασή της και να συγκατατεθεί τελικά σε μια παραλλαγή κουρέματος και τρόικας, με το επιχείρημα «δεν πάει άλλο, πρέπει να ανοίξουν οι τράπεζες».
Η Κύπρος δεν έχει κανένα λόγο να ανοίξει τις τράπεζες ούτε την επόμενη Δευτέρα, ούτε τον επόμενο μήνα, αν δεν έχει στα χέρια της βιώσιμο σχέδιο για τις τράπεζές της και το κράτος της. Αν τις ανοίξει με αυτές τις παραλλαγές που συζητώνται στη Λευκωσία, το κυπριακό κράτος θα καταστραφεί και προοπτικά το αυτό θα συμβεί με τον ελληνισμό του νησιού.
 
δεύτερο, γίνεται τεράστια προσπάθεια να τορπιλισθεί η προσπάθεια λύσης μέσω Ρωσίας του προβλήματος, αλλά και να διαρραγούν οριστικά οι σχέσεις της Ρωσίας με την Κύπρο και, ευρύτερα, τον ελληνικό χώρο. Για το σκοπό αυτό έχουν τώρα κινητοποιηθεί ισχυρότατες δυνάμεις στην Κύπρο, την Ευρώπη και την ίδια τη Ρωσία. Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές, ο οξυδερκής παρατηρητής έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει την πραγματική ατζέντα των κινητοποιούμενων προσώπων και δυνάμεων, ποιος είναι τι, γιατί το μέγεθος του διακυβεύματος δεν επιτρέπει πολλά παιχνίδια
 
Στο σημείο που πήγαν τα πράγματα, η Κύπρος χρειάζεται οπωσδήποτε τη Ρωσία και δύσκολα μπορεί να επιβιώσει χωρίς τη Ρωσία, όχι μόνο για τα πέντε ή δέκα δις που χρειάζεται, αλλά και για την πολιτική και στρατηγική στήριξή της. Δεν φαίνεται να υπάρχει άλλος δρόμος. Αλλά και για τα ύψιστα στρατηγικά συμφέροντα της ίδιας της Ρωσίας έχει σημασία να μην οδηγηθεί στην πλήρη καταστροφή και εξανδραποδισμό ολόκληρος τελικά ο ελληνικός χώρος.
 
Οι πιθανές συνέπειες μιας συνθηκολόγησης, ειρήσθω εν παρόδω, θα είναι τεράστιες, δεν θα αφορούν μόνο την Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά θα είναι α) ευρωπαϊκές, γιατί αυτό που θα γίνει στην Κύπρο θα σφραγίσει το μέλλον της ΕΕ, β) γεωπολιτικές, λόγω της τεράστιας στρατηγικής σημασίας του νησιού και γ) παγκόσμιες.
 
Αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο με το «κούρεμα» των καταθέσεων, είναι το τρίτο πραξικόπημα της Αυτοκρατορίας του Χρήματος εναντίον του «κανονικού» καπιταλισμού, αντανάκλαση της μετάβασης από τον νεοφιλελεύθερο στον καπιταλισμό της καταστροφής, από τον ίδιο τον καπιταλισμό στη φεουδαρχία του χρήματος, από την αστική δημοκρατία στον ολοκληρωτισμό. (Τα προηγούμενα ήταν η απόφαση να μη χρεωκοπήσουν οι τράπεζες, το 2008 και η συνταγή Μνημόνια-Τρόικες που εφαρμόζεται από το 2010, αρχής γενομένης από την Ελλάδα).
 
Πέμπτη Φάλαγγα
 
Το μεγαλύτερο όπλο του «διεθνούς συστήματος» παραμένει ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και η άρχουσα ελίτ του νησιού. Αυτό συνέβη άλλωστε συχνότατα στην ιστορία της Κύπρου και της Ελλάδας. Εκ των ένδον υπονομεύτηκε το έθνος και οι καταπληκτικοί αγώνες του κυπριακού και του ελληνικού λαού. Αυτό συνέβη τον καιρό της ΕΟΚΑ οδηγώντας στην αποδοχή της ανεξαρτησίας, τη Ζυρίχη και το Λονδίνο. Συνέβη μετά το 1963, με την εξαπόλυση ενός «εμφυλίου» πολέμου, που κατέληξε στο 1974. Συνέβη με την αποδοχή του σχεδίου Ανάν προτού το εισάγει ο ΓΓ του ΟΗΕ. Συνέβη με την υπονόμευση του Παπαδόπουλου και του ‘Όχι του από τους ‘Αγγλους με τη σύμπραξη του κυπριακού πολιτικού κόσμου. Συμβαίνει τώρα με τον Νίκο Αναστασιάδη.
 
Απορεί βέβαια κανείς πως, ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης, και οι συν αυτώ, ελπίζουν σε οποιοδήποτε προσωπικό μέλλον, αν ολοκληρώσουν την καταστροφή που δρομολόγησαν, και μάλιστα σε μια χώρα με τη μοναδική παράδοση της ΕΟΚΑ. Είναι και προς το δικό τους ύψιστο προσωπικό συμφέρον να αντιληφθούν άμεσα που οδηγούνται και οι ίδιοι, συνεχίζοντας ένα τέτοιο παιχνίδι.
 
Αλλά το θέμα μας δεν είναι η ψυχολογία των χαρακτήρων σε μια ιστορική τραγωδία χωρίς προηγούμενο. Είναι, όσο υπάρχει χρόνος, να αποτραπεί η τελική καταστροφή. Τις προϋποθέσεις δημιούργησε η απόφαση της Βουλής, ισοδυνάμου αξίας με την απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης και του ελληνικού λαού στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι τον Οκτώβριο του   1940. Τότε ήταν ο ολοκληρωτισμός του ‘Αξονα. Τώρα είναι ο ολοκληρωτισμός του χρηματιστικού κεφαλαίου, της «Αυτοκρατορίας του Χρήματος»
 
Στον ψυχρό και ενημερωμένο παρατηρητή, είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο κ. Αναστασιάδης βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία και ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει με αυτόν τον άνθρωπο στη θέση του Προέδρου και τον Υπουργό Οικονομικών του να διαπραγματεύεται με τη Ρωσία.
 
Δείτε προσεκτικά το διάγγελμα Αναστασιάδη την Κυριακή και συγκρίνετέ το με το διάγγελμα Παπανδρέου από το Καστελόριζο. Το μήνυμα είναι σαφές και πάει κατευθείαν στα πιο τραυματισμένα τμήματα του ασυνείδητου: 1974, χρεωκοπήσαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Κανένας διαφημιστής ή επικοινωνιολόγος στην Ελλάδα ή την Κύπρο δεν μπορεί να φτιάξει αυτό το πράγμα. Τα διαγγέλματα αυτά έχουν γίνει από υψηλού επιπέδου ειδικούς του ψυχολογικού πολέμου, με βαθιά γνώση της ελληνικής ιστορίας και ψυχολογίας, και αποσκοπούν στην τρομοκράτηση και παράλυση του υποκειμένου που δέχεται την επίθεση.
 
Περιττό επίσης να σημειώσουμε ότι δεν είναι δυνατόν μια απόφαση όπως αυτή που πήρε το Eurogroup να μην έχει προετοιμαστεί ικανό χρόνο προηγουμένως. Ο δε κ. Ααναστασιάδης, πολύ προτού εκλεγεί, έκανε σαφή προς την εφημερίδα Μοντ, την απέχθειά του προς τον ρωσικό παράγοντα.
 
Δεν θα χρονοτριβήσουμε για να αποδείξουμε αυτό το σημείο, γιατί, ακόμα κι αν δεν ήταν έτσι, είναι φανερό ότι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί πλέον να διαχειριστεί τις τύχες της Δημοκρατίας.
 
Η συνέχεια του ‘Οχι
 
Αυτή τη στιγμή, η Βουλή των Αντιπροσώπων με τον Πρόεδρό της και οι δύο ανθυποψήφιοι του κ. Αναστασιάδη στις εκλογές, αν προτιμάτε το Εθνικό Συμβούλιο στο σύνολό του έχουν τα τεκμήρια νομιμοποίησης και εκπροσώπησης της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού που δεν έχει ο κ. Αναστασιάδης. Πρέπει να απαιτήσουν χωρίς χρονοτριβή την πλήρη συμμετοχή τους στο σύνολο των διαπραγματεύσεων που γίνονται και να στείλουν και δικό τους απεσταλμένο σήμερα κιόλας στη Μόσχα.
 
Αν δεν γίνουν αυτά, δεν έχει νόημα η ψήφος του ‘Όχι, γιατί πλέον το ‘Όχι πρέπει να γίνει Ναι σε κάτι και γρήγορα.
 
Στην Κύπρο επικρατεί συχνά μια κουλτούρα «καλών τρόπων». Εκτός άλλων παραγόντων, λιγότερο «αγνών», αντανακλά και τη βαθιά συνείδηση αλληλεγγύης μιας εθνικής ομάδας που επιβίωσε τόσων κατακτητών αγκιστρωμένη στο νησί της. Αντανακλά την τραγική εμπειρία της προδοσίας από διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, την εξίσου τραγική εμπειρία της περιόδου που κατέληξε στο 1974, τα βιώματα μιας κοινωνίας που έχασε την ψυχή της με το εύκολο χρήμα.
 
Μπορεί κανείς, ακόμα κι αν δεν συμφωνήσει, να καταλάβει τα πλεονεκτήματα ενός ορισμένου «οπορτουνισμού» τόσο εσωτερικά, όσο και διεθνώς.
‘Όταν όμως ο Ιμπραήμ έχει ήδη αποβιβασθεί στην Πελοπόννησο, κάθε δισταγμός και κάθε έλεος θα αποδειχθούν μοιραία. Μόνο η μέθοδος Κολοκοτρώνη μπορεί να έχει αποτελέσματα. «Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο» (A la guerre comme a la guerre) έλεγε ο Ναπολέων. Αύριο θα είναι αργά.
 
Κύπρος και Ευρώπη
 
Να σημειώσουμε ότι δεν φτάνει να μένουν οι τράπεζες κλειστές και να διαπραγματευόμαστε με τους Ρώσους. Χρειάζεται ενεργοποίηση στο ευρωπαϊκό μέτωπο. Η Βουλή των Αντιπροσώπων έπρεπε ήδη από την πρώτη μέρα να έχει απευθύνει έκκληση στους ευρωπαϊκούς λαούς και τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, εξηγώντας τι έχει συμβεί στην Κύπρο, εξηγώντας γιατί αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση των αρχών της δημοκρατίας και της Ευρώπης, εξηγώντας γιατί είναι προς το συμφέρον των υπολοίπων ευρωπαικών λαών να συμπαρασταθούν στους Κυπρίους, προβάλλοντας όποιες γενικότερες ιδέες έχουν για το μέλλον της Ευρώπης και την αντιμετώπιση της κρίσης.
 
Οι φανατικοί κινδυνεύουν περισσότερο να γίνουν αιρετικοί. Στην πολιτική τάξη της Κύπρου ακούγονται τώρα φωνές υπέρ της εξόδου από το ευρώ. Ο γράφων έχει επικρίνει σφόδρα την αρχιτεκτονική του ευρώ και του Μάαστριχτ όταν όλοι αυτοί είχαν γίνει ιερείς της νέας θρησκείας του ευρωπαϊσμού. Η Κύπρος όμως, όπως και η Ελλάδα έχει απελπιστικά ανάγκη όχι να φύγει από το ευρώ, αλλά να φύγει από τη νοοτροπία του ραγιά, να συμπεριφερθεί ως ισότιμο μέλος της ΕΕ και όχι να αντιλαμβάνεται τη συμμετοχή στην ευρωζώνη/ΕΕ ως άσκηση υποταγής σε ότι της λένε. Υπενθυμίζουμε ότι πάνω από τις μισές αποφάσεις στην ‘Ενωση λαμβάνονται υποχρεωτικά δια ομοφωνίας.
 
Δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο η Κύπρος να φύγει με δική της πρωτοβουλία και τώρα από την ευρωζώνη ή την ΕΕ, ούτε φεύγοντας θα λύσει το πρόβλημα ζωής ή θανάτου που αντιμετωπίζει. ‘Ηταν πολύ καλύτερα με τη λίρα, όταν συνέβαινε αυτό όμως το κυπριακό νόμισμα αντανακλούσε ένα ισχυρό κράτος και μια ανθηρή οικονομία. Εδώ μπερδεύουμε αίτια και συμπτώματα.
 
Το μόνο που θα κάνει φεύγοντας με δική της πρωτοβουλία τώρα είναι να εξυπηρετήσει πρώτον τη Μέρκελ, δεύτερον την Αγγλία, τρίτον, ίσως και την Αμερική. Στην Κύπρο δυστυχώς, όταν εξετάζει κανείς τις φαεινές ιδέες, πρέπει επίσης να διερωτάται για το αν και πόσο μοιάζουν με τα βρετανικά desiderata. Συνήθως, το σωστό για την Κύπρο είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που θέλει το Λονδίνο και στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι προφανές ότι οι Βρετανοί θα ήταν ευτυχείς με μια αποχώρηση της Κύπρου από το ευρώ ή και την ΕΕ.
 
Αν θέλει η Μέρκελ να διώξει την Κύπρο από την ευρωζώνη, ας το πράξει με δική της ευθύνη και πρωτοβουλία. Φυσικά, στις σημερινές συνθήκες, η Λευκωσία πρέπει να σχεδιάσει την επείγουσα εισαγωγή εσωτερικού μέσου πληρωμής αν καταστεί αναπόφευκτο. ‘Άλλο όμως αυτό και άλλο να αυτοπυροβοληθεί αποχωρώντας από το ευρώ ή την ΕΕ. ‘Όταν περάσει η κρίση και σταθεροποιηθεί η κατάσταση, όλα αυτά μπορούν να συζητηθούν.
 
Δεν το γνωρίζουμε με βεβαιότητα, αλλά είναι πιθανό ότι έχει σχηματισθεί πάλι μια τεράστια παγκόσμια φούσκα χρήματος και ουσιαστικά, ήδη από τώρα, Βερολίνο, Ουάσιγκτον και Goldman Sachs τοποθετούνται στο περιβάλλον μιας μελλοντικής έκρηξης αυτής της φούσκας. Αν είναι έτσι – δεν το γνωρίζουμε, μόνο ενδείξεις έχουμε - η Αμερική και η Γερμανία ενεργούν για να τη σκάσουν η μία στα μούτρα της άλλης. Δεν έχουμε κανένα λόγο να παίξουμε εμείς ρόλο «χρήσιμου ηλίθιου». ‘Εχουμε όλους τους λόγους του κόσμου να προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού τα κράτη μας και τις δυνατότητες και προοπτικές τους. Τοποθετώντας πολιτικά τις προσπάθειές μας στη γενικότερη υπεράσπιση των καλών νοούμενων συμφερόντων των ευρωπαϊκών λαών και αναποτύσσοντας πολύπλευρες σχέσεις. Το κατάλαβαν μόνοι τους οι Ισπανοί διαδηλωτές, αυθόρμητα κινητοποιούμενοι υπέρ των Κυπρίων. Πόσοι ‘Ελληνες και Κύπριοι πολιτικοί πήγαν όμως στην Ισπανία να συζητήσουν πως μπορεί να συντονιστούν οι προσπάθειες;

Αθήνα 21 Μαρτίου 2013

              Στέλνουμε το άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου, επειδή το θεωρούμε πολύ σημαντικό για τις εξελίξεις των ημερών, αλλά και για την όλη θεώρηση της εξέλιξης των πραγμάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούμε μαζί του στην τοποθέτηση που κάνει για την Ευρωζώνη και το Ευρώ

     Μεγάλη συσπείρωση των προοδευτικών- πατριωτικών δυνάμεων δημιούργησε η υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα στην Κύπρο , που αν και δεν πάει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών , συγκέντρωσε το σημαντικό ποσοστό για τα Κυπριακά δεδομένα, του 25%.

    «Αυτό είναι μόνο η αρχή, η πορεία τώρα αρχίζει» υπογράμμισε ο κος Λιλλήκας καταχειροκροτούμενος από υποστηρικτές του. Δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει την εντολή που του ανέθεσαν με την ψήφο τους οι πολίτες .

    «Θα στηρίξουμε» είπε «κάθε πολιτική που προασπίζεται την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και κάθε πολιτική που προασπίζεται τα Εθνικά μας συμφέροντα και αντιστέκεται σε επιβουλές των ξένων. Πολιτικές που υποθηκεύουν το μέλλον της πατρίδας μας και εκχωρούν τον εθνικό μας πλούτο και βρίσκονται στην λογική των μονομερών υποχωρήσεων, θα μας βρούν δυναμικά μπροστά τους» κατέληξε .

    Ο κος Νίκος Αναστασιάδης παρά την ανοιχτή παρέμβαση της κας Μέρκελ , της Ε.Ε. αλλά και του ντόπιου πολιτικού κατεστημένου, δεν κατάφερε να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο , όπως επεδίωκε συγκεντρώνοντας το 45,46%. Ενώ η υποψηφιότητα του κου Μαλά , που υποστηριζόταν από το ΑΚΕΛ συγκέντρωσε μόνο το 26,9% πληρώνοντας την πολιτική του απερχόμενου προέδρου  με την προσφυγή στο ΔΝΤ και τη στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ-Ισραήλ στην εξόρυξη των υδρογονανθράκων .

   Το ΔΗΚΚΙ συγχαίρει το Γιώργο Λιλλήκα και τον κυπριακό λαό , για την συσπείρωση που πέτυχε στον ίδιο και στην ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ.

                                                                                                          ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αν συνεχίσουμε την ίδια πορεία, δήλωσε ο Υποψήφιος Πρόεδρος, σε λίγα χρόνια το Κυπριακό θα μετατραπεί σε πρόβλημα διανομής των κερδών από το φυσικό αέριο, μιλώντας στο πλαίσιο προεκλογικής συγκέντρωσης.

 Ο υποψήφιος Πρόεδρος Γιώργος Λιλλήκας κάλεσε τους πολίτες σε συστράτευση, ώστε να γίνει την ερχόμενη Κυριακή «το πρώτο βήμα για την μεγάλη ανατροπή». Μιλώντας απόψε σε προεκλογική εκδήλωση, σε ξενοδοχείο της Λευκωσίας, ο κ. Λιλλήκας εξέφρασε την πεποίθησή του ότι θα περάσει στο δεύτερο γύρο των εκλογών και θα κερδίσει τελικά τις εκλογές, είπε ότι χρειάζεται αλλαγή πορείας στο Κυπριακό, ενώ αμφισβήτησε την αξιοπιστία και τη διεκδικητικότητα, όπως είπε, των δύο υποψηφίων του, στα θέματα της οικονομίας, λέγοντας ότι οι κύριοι Αναστασιάδης και Μαλάς έδωσαν «εξετάσεις και απέτυχαν».
Στην ομιλία του, ο κ. Λιλλήκας ανέφερε ότι το Κυπριακό δεν βρίσκεται σε στασιμότητα, αλλά σε αδιέξοδο, καθώς όπως είπε, την ώρα που η Κύπρος έχει στραμμένο το βλέμμα στο μνημόνιο, κάποια ξένα κέντρα αποφάσεων και ο κ. Ντάουνερ επεξεργάζονται σχέδια για να κληροδοτήσουν στον επόμενο Πρόεδρο τις υποχωρήσεις της ε/κ πλευράς, δηλώνοντας ότι «είτε κωδικοποιήσουν τις λεγόμενες συγκλίσεις είτε όχι, εμένα δεν με δεσμεύουν».
Για τις δικοινοτικές συνομιλίες είπε ότι δεν υπάρχει περιθώριο συνέχισής τους από το σημείο που έχουν διακοπεί, καθώς «παραβιάζουν και το τελευταίο σημείο ασφαλείας του κυπριακού ελληνισμού», αλλά ότι θα πρέπει να αλλάξουμε πορεία και ότι «ήρθε η ώρα για μια διεκδικητική πολιτική στο Κυπριακό». Συμπλήρωσε ότι ενώ όλοι συμφωνούν ότι την ευθύνη για την κατάσταση στο Κυπριακό φέρει η τουρκική αδιαλλαξία, οι συνυποψήφιοί του εισηγούνται «την ίδια χρεοκοπημένη πολιτική» που ακολουθήθηκε στο Κυπριακό κατά τις τέσσερεις τελευταίες δεκαετίες, την πολιτική «του καλού παιδιού», προσθέτοντας ότι η τουρκική αδιαλλαξία δεν θα καμφθεί ικανοποιώντας τις απαιτήσεις της Τουρκίας, αλλά όταν η Άγκυρα αναγκαστεί να πληρώσει κόστος, μεγαλύτερο από το όφελος που έχει από την κατοχή.
Περαιτέρω, ανέφερε ότι αν συνεχίσουμε την ίδια πορεία, σε λίγα χρόνια το Κυπριακό θα μετατραπεί σε πρόβλημα διανομής των κερδών από το φυσικό αέριο και πρόσθεσε ότι «αν η Τουρκία θέλει να συνεχίσει τη πορεία της προς την Ευρώπη τότε πρέπει να ξεκουμπιστεί από την Κύπρο». Συνέχισε, λέγοντας ότι είναι χρέος να αποκαταστήσουμε την ελευθερία και να εδραιώσουμε τη δημοκρατία, η οποία γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο. Είπε εξάλλου ότι η λύση θα πρέπει να αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες για τους Κύπριους πολίτες, και όχι να εδράζεται στα δεδομένα της εισβολής. Αυτό αποτελεί απαράδεκτη νομιμοποίηση της εισβολής, ανέφερε.
Μίλησε για προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης της οικονομικής εξαθλίωσης της Κύπρου από ξένα κέντρα αποφάσεων και αναφέρθηκε σε πρόσφατα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, που όπως είπε, ζητούν την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και τη μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω αγωγού στην Τουρκία, ώστε να πάρει η Κύπρος τις δόσεις του δανείου. Δεν μέμφομαι, είπε, τα ξένα κέντρα, αλλά τους Κυπρίους πολιτικούς ποια αποδέχονται τέτοιους σχεδιασμούς, ενώ επανέλαβε τη δέσμευσή του ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει να περάσει ο αγωγός μέσα από την Τουρκία, ούτε πριν, ούτε μετά τη λύση του Κυπριακού.
Για την κατάσταση στην οικονομία, ο κ. Λιλλήκας είπε ότι προειδοποίησε από νωρίς ότι το χρέος δεν θα είναι βιώσιμο και πως θα αναγκαστεί να οδηγηθεί η χώρα σε δεύτερο μνημόνιο, με όλα τα έσοδα από την εξόρυξη του φυσικού αερίου να καταλήγουν στην Τρόικα. Επανέλαβε την πρότασή του για αξιοποίηση των εσόδων από το φυσικό αέριο στο θαλάσσιο οικόπεδο12, ώστε να απεγκλωβιστεί η Κύπρος από το μνημόνιο, ενώ μίλησε και για μια πολιτική σύγκλισης στρατηγικών συμφερόντων με ισχυρές χώρες, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της χώρας στην ΑΟΖ.
Παράλληλα είπε ότι «οι φίλοι της κ. Μέρκελ» στην Κύπρο ειρωνεύτηκαν την πρότασή του για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου και είπε ότι την ίδια ώρα που κάποιοι ανέφεραν ότι είναι ανεφάρμοστη, η Κυβέρνηση δέχθηκε πρόταση για προαγορά φυσικού αερίου, την οποία, όπως είπε, κρατούσε κρυφή και την απέρριψε πριν καν καλέσει τους ενδιαφερόμενους σε διάλογο. Κάλεσε, «έστω και την υστάτη», την Κυβέρνηση να ανακαλέσει αυτήν την απόφαση και «να καλέσει την εταιρεία και τις άλλες 100 που ενδιαφέρθηκαν» σε διάλογο. Δεσμεύτηκε ότι, εφόσον εκλεγεί, θα καλέσει όλες τις ενδιαφερόμενες εταιρείες σε διαπραγμάτευση, ώστε η Κύπρος να αποδεσμευτεί από το μνημόνιο.
Ανάφερε ακόμη ότι οι δύο ανθυποψήφιοί του «ανακάλυψαν πριν από τρεις ημέρες», στο ντιμπέιτ, το ρήμα «διεκδικώ». Διερωτήθηκε ποια είναι η αξιοπιστία του κ. Αναστασιάδη, ο οποίος υπέσκαπτε τον Πρόεδρο Χριστόφια, ζητώντας άμεση υπογραφή του μνημονίου και τώρα λέει ότι θα διαπραγματευτεί καλύτερους όρους. Ακόμη διερωτήθηκε πώς μπορεί να πείσει ο κ. Μαλάς ότι θα αποτρέψει δεύτερο μνημόνιο, όταν ως μέλος την Κυβέρνησης δεν απέτρεψε το πρώτο. «Οι δύο ανθυποψήφιοι μου στα ζητήματα της αξιοπιστίας και της διεκδικητικότητας δεν πέρασαν τις εξετάσεις και απέτυχαν», είπε.
Είπε επίσης ότι για να βγούμε από την κρίση, πρέπει να αλλάξουμε πορεία και να ξεφύγουμε από τις λανθασμένες πολιτικές του παρελθόντος. Τις κρίσιμες ώρες, συμπλήρωσε, ο τόπος δεν έχει ανάγκη από mea culpa, αλλά από ηγέτες που είναι περήφανοι για το ότι πήραν τις σωστές αποφάσεις, την σωστή ώρα. Νιώθω περήφανος, είπε, που μπορώ να κοιτάζω τον λαό στα ματιά, καθώς την πιο κρίσιμη ώρα ήμουν στη σωστή πλευρά, στην πλευρά του λαού.
Ο κ. Λιλλήκας είπε ότι λίγες ώρες πριν από τη κάλπη, ξεκαθαρίζει ότι θα έχουμε εκλογές δυο γύρων και πρόσθεσε ότι δεν τον ενδιαφέρει απλώς να περάσει η υποψηφιότητά του στον δεύτερο γύρο, αλλά «να κερδίσουμε τις εκλογές, και θα τις κερδίσουμε». «Φοβούνται ότι θα περάσουμε στον δεύτερο γύρο και θα κερδίσουμε τον Νίκο Αναστασιάδη, θέλω να τους διαβεβαιώσω πως αυτό που φοβούνται θα το πάθουν», είπε. Κάλεσε τέλος τους πολίτες να συστρατευτούν στο κοινό όραμα και να κάνουν την Κυριακή «το πρώτο βήμα για τη μεγάλη ανατροπή».

Η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σημαίνει ότι οι όροι των συλλογικών συμβάσεων παραμένουν ενεργοί για ένα ακόμη εξάμηνο. Αυτή είναι μια πρόνοια το νομοθέτη προκειμένου να δοθεί ο αναγκαίος χρόνος για την ολοκλήρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων που θα καταλήξουν στην υπογραφή μίας νέας σύμβασης.

    Με την κατάργηση της μετενέργειας η προστασία αυτή  αίρεται και ο μισθωτός επιστρέφει στην  ατομική διαπραγμάτευση και στην ατομική σύμβαση χωρίς την προικοδότηση των όσων είχε κατοχυρώσει μέσω της τελευταίας συλλογικής σύμβασης, χωρίς καμμια ασφαλιστική δικλείδα . Κατάργηση της μετενέργειας σημαίνει πως στην πράξη ο μισθός κάθε εργαζόμενου, νέου ή παλαιού στην δουλειά , με προϋπηρεσία ή άνευ, μπορεί να επαναπροσδιορισθεί από μηδενική βάση και με σημείο εκκίνησης τον εκάστοτε κατώτατο μισθό και όχι την τελευταία κλαδική σύμβαση ή την ευνοϊκότερη επιχειρησιακή που έχει υπογραφεί .

   Στελέχη του σώματος επιθεωρητών εργασίας εκφράζουν φόβους ότι θα επικρατήσουν κυρίως οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, που μετά την ψήφιση του νόμου, θα περιλαμβάνουν μειώσεις από 20% έως 40%. Η κατάργηση της μετενέργειας συμπαρασύρει 152 συμβάσεις που έχουν λήξει και καλύπτουν περίπου 2.000.000 εργαζόμενους. Παραμένουν ακόμη σε ισχύ 23 κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις , όπως των ξενοδοχοϋπαλλήλων και των εργαζόμενων στα ΚΤΕΛ , των οποίων η μετενέργεια λήγει από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

   Όλα αυτά σημαίνουν στην ουσία μονομερείς μειώσεις κατά περίπτωση των νόμιμων αποδοχών των ήδη εργαζόμενων, την καθιέρωση της ατομικής διαπραγμάτευσης για τους όρους αμοιβής και εργασίας , ενώ πλήττονται ασύμμετρα, δυσανάλογα  και με συνέπειες διαρκείας ήδη συμφωνημένα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα.

   Η κυβέρνηση του νεοφιλελεύθερου δόγματος του ΣΟΚ και της εθνικής υποτέλειας οδηγεί ταχύτατα την Ελλάδα σε κατάσταση πείνας και εσωτερικής στάσης πληρωμών.

   Να μην περιμένουμε τις εκλογές. Η απάντηση του λαού πρέπει να είναι άμεση.

                                                                    ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΑΙ !

του Φώτη Νεκτάριου Σαγώνα

Πέρασαν, κοντά, τρία χρόνια που ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γ.Α. Παπανδρέου, ισχυρίζονταν πως δεν υπάρχουν αξιόλογα υποθαλάσσια κοιτάσματα στη χώρα και τα «κυρίαρχα» ΜΜΕ τον στήριζαν, λοιδορώντας, τις όποιες, άλλες απόψεις.
Παρότι ήταν γνωστά στις ελληνικές κυβερνήσεις τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Κατάκολο από τη δεκαετία του ’70, βεβαιωμένα από πλωτό ερευνητικό γεωτρύπανο που ήταν εγκατεστημένο για χρόνια στη περιοχή. Γνωστά, αλλά «μη αξιοποιήσιμα» λόγω της «χαμηλής τιμής» που είχε, τότε, το πετρέλαιο. Ακολούθησαν δεκαετίες, κυβερνήσεις και οι υπουργοί άλλαξαν, η τιμή του πετρελαίου αυξήθηκε, νέες τεχνολογίες αναπτύχθηκαν, αλλά η Ελλάδα δεν επέλεξε την αξιοποίηση του πλούτου της. Την αρνήθηκε, σαν να μην υπήρχε!
Ακόμη και μέσα στην κρίση, σερνόμενη αλυσοδεμένη με Μνημόνια, κουβέντα για τον χρυσό και το ουράνιο της Θράκης, για τις σπάνιες γαίες, το φυσικό αέριο και πετρέλαιο σε Ήπειρο, Κέρκυρα, Ζάκυνθο, Πατραϊκό, Θερμαϊκό, Αιγαίο και Κρήτη.
Και ξαφνικά, μέσα στο 2012 τα πάντα άλλαξαν! Συνεχόμενα τα άρθρα και οι τηλεοπτικές εκπομπές για τη φτωχή, υποταγμένη, χρεοκοπημένη, αλλά μελλοντικά πλούσια Ελλάδα. Μελέτες, χάρτες, «ειδικοί» και συνεχόμενη ροή πληροφοριών να αναφέρονται στον αναξιοποίητο ορυκτό και –κυρίως- υποθαλάσσιο πλούτο της χώρας.
Γιατί, όμως, αυτή η μεταστροφή; Τι μεσολάβησε από τις δηλώσεις του, τότε, πρωθυπουργού και κυβερνητικών αξιωματούχων; Έγιναν νέες σεισμικές έρευνες ώστε να δημιουργηθούν προσδοκίες; Απόκτησαν οι ελληνικές -«τροϊκανές»- κυβερνήσεις ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και ανάκτησαν την εθνική κυριαρχία της χώρας, ώστε να αξιοποιήσουν τον ορυκτό και υποθαλάσσιο πλούτο μας;
Όχι! Υπήρξαν, όμως, δυο απλές, αλλά τρομακτικές, για την Ελλάδα, δεσμεύσεις: Οι δανειακές συμβάσεις υπάχθηκαν στο Αγγλικό Δίκαιο και έλαβε σάρκα και οστά το Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, με δύο μόνιμους παρατηρητές της «εξωτερικής» Τρόικας.
Και διαχωρίστηκε η ήρα από το στάρι.
Και η προδοσία της Ελλάδας γύρισε σελίδα.
Και το κράτος αποποιείται με βιάση το 35% ποσοστό του από τα Ελληνικά Πετρέλαια, τοποθετώντας την, πολλαπλά στρατηγικής αξίας- ειδικά σε αυτήν τη συγκυρία-, κυριαρχία του στο «Ταμείο». Σ ένα ταμείο που οφείλει τα χρήματα που εισπράττει από πωλήσεις δημόσιας περιουσίας να τα προωθεί μέσα σε 10 ημέρες στους πιστωτές μας. Συμπτωματικά, η Ελλάδα αναγκάζεται να πουλήσει τα ΕΛ.ΠΕ. την ίδια χρονιά που θα ολοκληρωθούν οι έρευνες του νορβηγικού σκάφους σε Ιόνιο και Κρήτη.
Και παραμένει η χώρα δεμένη σε δανειακές συμβάσεις οι οποίες παραβιάζουν το Σύνταγμά της, το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο και αντλούν απ’ την αυτοκρατορική βρετανική νομολογία τα δεκανίκια για να φτιασιδώσουν την ανομία τους. Και τιτιβίζουν ανόητοι και πουλημένοι στο γυαλί της τηλεόρασης και στα βαλτοτόπια του διαδικτύου! 
Και οι όμορφες χώρες, όμορφα καίγονται, κομματιάζονται, διαλύονται.
Αποποιούμενοι την εθνική μας κυριαρχία, δεν έχουμε ούτε το δικαίωμα να την επικαλεστούμε στη Θράκη για να εμποδίσουμε τη δημιουργία ΕΟΖ (Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών) που όμορφα και με τάξη οικοδομούν Γερμανοί πολιτικοί, Τούρκοι επιχειρηματίες και Έλληνες υπόδουλοι (πρώτα πνευματικά και κατά συνέπεια οικονομικά). 
Από τη Θράκη και τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τα Επτάνησα, την Πελοπόννησο, το Αιγαίο και την Κρήτη, μια χώρα πλούσια, και μια χώρα άσπλαχνη που αρνείται να θρέψει τα παιδιά της. Ακρογιαλιές σε νησιά, παραλίες στην Αττική, το μητροπολιτικό πάρκο του Ελληνικού, λιμάνια, αεροδρόμια και τρένα, δημόσιες κερδοφόρες επιχειρήσεις, όλα πουλιούνται για ένα «ταμείο» που δεν είναι δικό μας!  Αν τολμούσαμε να φωτίσουμε τον χάρτη της Ελλάδας με τέτοια ένταση, ανάλογη του πλούτου που ξεπουλιέται σήμερα και τα επόμενα χρόνια, τότε η εικόνα της χώρα μας θα φάνταζε σαν μια υπέροχη-ακτινοβόλα αγιογραφία! Δεμένη με συμβάσεις, ανήμπορη μόνο στα μάτια όσων είχαν –ήδη- υποκύψει, βορά στην απληστία της Αυτοκρατορίας του Χρήματος.

Αρχετυπικό:
Η όμορφη πριγκίπισσα προσφέρεται δεμένη για να εξευμενίσει τον δράκοντα του καπιταλισμού.
Η Ανδρομέδα δεμένη στο βράχο να προσμένει, είτε το Κήτος, είτε τον Περσέα.
Η Ελλάδα, κόρη και μάνα, καταδικασμένη να θυσιαστεί.

Κατακτημένη οικονομικά, διαλυμένη κοινωνικά, η Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Όμως, νομοτελειακά, όπου, υπάρχει Κατοχή, υπάρχει και Αντίσταση.
Πρωταρχικός πλούτος ενός λαού είναι η ελευθερία του. Μια ελευθερία πνευματική, που στις κατώτερες εκφάνσεις της εκδηλώνεται με εγωκεντρικό χάος, και στις ανώτερες ως συνειδητή θυσία, ενός λαού μαχητή. Γιατί, εάν είναι να θυσιαστεί η Ελλάδα στους βωμούς των αγορών, ως μια νέα Ιφιγένεια, μπορούμε να επιλέξουμε, τουλάχιστον, τους όρους της θυσίας μας. Να σταθούμε όρθιοι στα βράχια κόντρα στα κύματα της αδικίας. Και ο Λαός, ως νέος Προμηθέας, να αλλάξει το ρου της Ιστορίας του, μεταλαμπαδεύοντας στην Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο το πυρ της αντίστασης!
Ακόμη και σήμερα, μετά από χρόνια υποτίμηση των παγκόσμιων μέσων μαζικής παραπληροφόρησης, παραμένει ένας λαός περήφανος για τον πολιτισμό και την ιστορία του. Κι αν η ιστορία του τον έχει δοκιμαστεί σκληρά μέσα στους αιώνες, γνωρίζει, καλά, από αντίσταση, γνωρίζει από ηρωισμό. Γνωρίζει, πολύ καλά, το πώς θα αποτρέψει τη λεηλασία της χώρας του από τους οικονομικούς κατακτητές της!
Πρώτα θα χρειαστεί να ορθώσει το ψυχικό του σθένος και να σταματήσει τον κατήφορο. Να παγώσει τον χρόνο στο τώρα, ακυρώνοντας τη δίνη του θανάτου μέσα στην οποία περιστρέφεται. Γι’ αυτό, αρκεί η απόφαση ενός λαού. Δεν έχουν σημασία οι αριθμοί. Δεν έχουν αξία οι μελέτες, τα ινστιτούτα, οι αλγόριθμοι, τα αμύθητα πλούτη, τα υποταγμένα ΜΜΕ, οι συμβουλευτικές εταιρίες, οι στρατιές των επιστημόνων που εργάζονται νυχθημερόν για να καθυποτάξουν μια μικρή –φαινομενικά ασήμαντη- χώρα. Αρκεί η απόφαση, πρώτα μερικών χιλιάδων ανθρώπων, για να αλλάξει η ιστορία μιας χώρας. Το παρελθόν μας, έχει διδάξει ότι αρκούν και λιγότεροι!
Εάν η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» στηρίζεται στον φόβο, εκμεταλλεύεται τα ψυχικά κενά των συνανθρώπων μας και την πνευματική τους αδράνεια, τότε επενδύει σε λάθος νόμισμα. Αδύναμο, φθαρτό και ασταθές. Επενδύει στις σκιές και τους εφιάλτες, επενδύει στο σκότος που απλώνει με τόσο κόπο και τάξη. Επένδυση, καταδικασμένη σε θάνατο. Γιατί αρκεί μια ρωγμή για να λάμψει η ομορφιά του ανθρωπίνου πνεύματος! Κι εμείς επενδύουμε στα καλύτερα στοιχεία των συνανθρώπων μας. Στην λάμψη της ψυχής τους και στον κεραυνό του αδούλωτου πνεύματός τους. Επενδύουμε στο φως, στα όνειρα, και στο άσβεστο όραμα ενός διαρκώς καλύτερου και δικαιότερου κόσμου! Επενδύουμε στην αλήθεια και όχι στα ψέματα. Είμαστε αυτοί που εργάζονται, αθόρυβα και ταπεινά, για πάρει σάρκα το όραμα και να σειστεί το στερέωμα του Άδη!
Κι όσο τεμαχίζουν τη χώρα μας, βιαστικά, σαν αγέλη σαρκοβόρων, εμείς ενώνουμε τις μοίρες μας σε ένα τεράστιο μέτωπο αντίστασης. Πρώτα με τη θέλησή μας. Στη συνέχεια με τη δράση μας.
Κι αν κτίσουν εξέδρες για να λεηλατήσουν τον υποθαλάσσιο πλούτο μας, εμείς θα τις καλύψουμε με γιορτινές πορείες από επτανήσιες, ρουμελιώτικες, μακεδονικές, αιγαιοπελαγίτικες, πελοποννήσιες και κρητικές ψαρόβαρκες. Κι αν σχίσουν τη γη για καλύψουν τα κενά της απληστίας τους, εμείς θα σταθούμε μπροστά τους, κοιτώντας στα μάτια τους υπηρέτες τους. Κι αν ξεπουλήσουν τις σάρκες της χώρας μας, θα κάνουμε τα πάντα για να ακυρώσουμε τις άνομες πράξεις τους.
Τα αφεντικά τους αγωνιούν για να κρατήσουν ζωντανό έναν σάπιο, αρχαίο κόσμο. Εμείς απλά θα μιλήσουμε στον κόσμο. Θα τραγουδήσουμε στον κόσμο. Και θα δουλέψουμε για ένα καλύτερο δικό μας, νέο κόσμο.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΑΥΓΗ» στις 30-1-13. 

Με λαμπρότητα και υπερηφάνεια η Ρωσία γιόρτασε σήμερα στο Βόλγκογκραντ, τα 70 χρόνια από τη νίκη των σοβιετικών στρατευμάτων στη μάχη του Στάλινγκραντ. Την πρώτη ήττα της Γερμανίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που τιμάται ακόμη και σήμερα από τους Ρώσους ως το γεγονός που έσωσε την Ευρώπη από το ναζισμό.   Με την ευκαιρία της γιορτής το Βόλγκογκραντ μετονομάστηκε και πάλι, μόνο για σήμερα, σε Στάλινγκραντ. Η πόλη, στις όχθες του ποταμού Βόλγα, σημαιοστολίστηκε ενώ παντού αναρτήθηκαν αφίσες που θυμίζουν τους ήρωες και τους πεσόντες της ιστορικής μάχης.
Χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας συγκεντρώθηκαν από νωρίς το πρωί στο κέντρο της πόλης για να παρακολουθήσουν τη στρατιωτική παρέλαση. "Θυμάμαι τους φίλους μου που σκοτώθηκαν εδώ", είπε ένας 89χρονος βετεράνος του Στάλινγκραντ, ο Πιορτ Χαμπάροφ, ο οποίος έφτασε στην πόλη ειδικά για τους εορτασμούς αυτούς από το Βέλικι Νόβγκοροντ όπου κατοικεί σήμερα.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε ο ίδιος την πόλη, και κατέθεσε στεφάνι μπροστά από το Άγαλμα της Μητέρας Πατρίδας, ύψους περίπου 85 μέτρων. Η μάχη του Στάλινγκραντ "είναι ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα παραδείγματα ηρωισμού στον κόσμο", δήλωσε.
Εκπρόσωποι της κυβέρνησης, όπως ο αντιπρόεδρος Ντμίτρι Ρογκόζιν, βετεράνοι και μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος κατέθεσαν επίσης στεφάνια και άφησαν από ένα κόκκινο γαρίφαλο στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στη Λεωφόρο των Ηρώων. Απέναντί τους, το συγκεντρωμένο πλήθος κρατούσε ένα πανό με τη φράση "Ευχαριστούμε για τη νίκη".

"Οι εορτασμοί είναι εξαιρετικοί. Είναι σημαντικό να εμφυσήσουμε στους νέους την αγάπη για την πατρίδα", δήλωσε μια 26χρονη γυναίκα. "Η μάχη του Στάλινγκραντ είναι το λαμπρότερο σύμβολο του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (όπως αποκαλείται στη Ρωσία ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), του πολέμου που είναι ακόμη χαραγμένος στη μνήμη των ανθρώπων που τον έζησαν και των οικείων τους", τόνισε ο ιστορικός Βιτάλι Ντιμάρσκι.

Ήταν 2 Φεβρουαρίου 1943, όταν τα στρατεύματα του Γερμανού στρατάρχη Φρίντριχ φον Πάουλους συνθηκολόγησαν, περικυκλωμένα από τον Κόκκινο Στρατό μετά από μια λυσσαλέα σύγκρουση που είχε ξεκινήσει τον Ιούλιο του 1942 στο Στάλινγκραντ, τη δίοδο προς τον Καύκασο και τα πλούσια πετρελαϊκά αποθέματα της περιοχής. Η παράδοση της 6ης Στρατιάς του φον Πάουλους ήταν η πρώτη των ναζί από την έναρξη του πολέμου και άλλαξε το ρου των συγκρούσεων, τόσο σε επίπεδο στρατηγικής όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο αφού αναπτέρωσε το ηθικό των Σοβιετικών οι οποίοι μέχρι τότε είχαν υποστεί πολλές ήττες.

Η μάχη του Στάλινγκραντ ήταν ταυτόχρονα και μία από τις πλέον αιματοκυλισμένες στην παγκόσμια ιστορία: μετά τους συνεχείς βομβαρδισμούς από τη γερμανική αεροπορία οι δρόμοι της πόλης μετατράπηκαν σε θέατρο μάχης με τους Γερμανούς στρατιώτες από τη μια και τους Σοβιετικούς στρατιώτες και πολίτες από την άλλη, στους οποίους ο Στάλιν είχε δώσει την ιστορική εντολή "Ούτε βήμα πίσω!". Στο ίδιο διάστημα οι αντιμαχόμενοι είχαν να αντιμετωπίσουν δύο κοινούς εχθρούς: την πείνα και το ρωσικό χειμώνα που πλησίαζε.

Σύμφωνα με τα επίσημα ρωσικά στοιχεία, στη μάχη του Στάλινγκραντ έχασαν συνολικά τη ζωή τους 2 εκατομμύρια άνθρωποι και από τις δύο πλευρές. "Πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε να για διατηρήσουμε την ανάμνηση και την αλήθεια για τη μάχη του Στάλινγκραντ", τόνισε την Παρασκευή ο πρόεδρος Πούτιν.
Το Τσαρίτσιν, όπως ήταν το όνομά του κατά την τσαρική εποχή, μετονομάστηκε σε Στάλινγκραντ το 1925 προς τιμή του Ιωσήφ Στάλιν. Πήρε το όνομα Βόλγκογκραντ το 1961, όταν ο τότε ηγέτης της ΕΣΣΔ Νικίτα Χρουτσόφ ξεκίνησε την αποσταλινοποίηση. Πρόσφατα, με απόφαση των τοπικών αρχών, αποφασίστηκε η πόλη να αποκαλείται ξανά Στάλινγκραντ για πέντε ημέρες κάθε χρόνο, όταν γιορτάζονται σημαντικές ιστορικές επέτειοι.

"Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά". Ξεκινά η λειτουργία του

Ενεργοί πολίτες, εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας συστήσαμε το Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά, γιατί η κρίση η φτώχεια κι η ανεργία αποκλείουν πολλούς συμπολίτες μας από τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας.

Στο Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά, παρέχουμε σε ανασφάλιστους συμπολίτες μας δωρεάν ιατρική και οδοντιατρική πρωτοβάθμια περίθαλψη, φάρμακα, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, φυσικοθεραπεία, καθώς επίσης και κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη.

Λειτουργούμε καθημερινά από τις 9:30πμ. - 8:30μμ., σε χώρους που μας παραχώρησε η Δημοτική Αρχή του Κορυδαλλού στην οδό Ξενοφώντος 5 & Πελοπίδα, 3ος όροφος, Πλατεία Μέμου, Κορυδαλλός.

Οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη τις παραπάνω υπηρεσίες μπορούν να απευθύνονται στην γραμματεία μας, στο τηλέφωνο: 2104960790

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

τηλ: 2104960790 – Καθημερινά 9:30' πμ. - 8:30' μμ.

Ξενοφώντος 5 & Πελοπίδα, 3ος όροφος, Πλατεία Μέμου, Κορυδαλλός.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ

27.1.2013

Ο «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ» ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ! ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

Η τροϊκανή κατοχική κυβέρνηση καταδικάζεται πλέον στη συνείδηση ευρύτερων στρωμάτων εργαζομένων που αποστέλλουν μαζικά ψηφίσματα στήριξης στους κλάδους που κινητοποιούνται.

Η κατοχική κυβέρνηση για να περάσει την πολιτική της κατέφυγε σε στρατιωτικά μέτρα όπως η επίταξη, η επιστράτευση, τα φύλλα πορείας και η βίαιη καταστολή εναντίον των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Εξάντλησε τα έσχατα μέτρα που διαθέτει.

Ωστόσο τα βάρβαρα εξοντωτικά μέτρα, που δεν έχουν τελειωμό έκαναν πλέον τους πολίτες να μην υπακούουν. Η επιχείρηση για το τελειωτικό σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων, και των εργασιακών και συνταξιουχικών δικαιωμάτων και η αφαίρεση - μέσω των χαρατσιών και της περικοπής των αποδοχών - ακόμη και των αποταμιεύσεων ανάγκης των πολιτών, έφερε τον κόμπο στο χτένι.

Τα χαλκευμένα ΜΜΕ και η δικτατορία της μονο-πληροφόρησης αυτή την φορά δεν μπόρεσαν να πείσουν και οι μεγαλο-δημοσιογράφοι πλέον καθημερινώς γελοιοποιούνται.

Όλο και περισσότεροι πολίτες κατανοούν τώρα πως ήρθε η ώρα να πάρουν στα χέρια τους την υπεράσπιση της διαβίωσής τους και του τόπου τους. Να υπερασπίσουν την πατρίδα τους, την αξιοπρέπεια και το βιός τους και να μην αποδέχονται τις μειώσεις των αποδοχών τους. Να μην καταστούν ισόβιοι δούλοι ξένων επεκτατικών συμφερόντων και των εγχώριων εκπροσώπων τους, μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Όλο και περισσότεροι δηλώνουν ότι δεν ταλαιπωρούνται από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις αλλά ελπίζουν σε αυτές για την ανατροπή της δίδυμης τρόικας.

Αν κάτι πρέπει πρώτο να κρατήσουμε από την υπόθεση των κινητοποιήσεων στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι ότι ο λεγόμενος «κοινωνικός αυτοματισμός» και οι καταιγιστικές επιθέσεις των ΜΜΕ, που μέχρι τώρα απέδιδαν, δεν πέρασαν, και αυτό λέει πολλά…

Προχθές, την πλατεία Συντάγματος φάνηκε ότι θα αντικαταστήσει το αμαξοστάσιο του ΜΕΤΡΟ. Η καταστολή μπορεί να έφερε προσωρινά αποτελέσματα για την κυβέρνηση αλλά γίνεται φανερό ότι δε μπορεί να αποτρέψει την Εξέγερση του λαού που έρχεται. Η νέα αρχή έγινε. Σύντομα πολλά «αμαξοστάσια» θα ξεφυτρώσουν παντού για την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου, διεφθαρμένου και εθνικά υποτελούς καθεστώτος. Οι κινητοποιήσεις κλιμακώνονται όλο και από περισσότερους κλάδους εργαζομένων και μια Γενική Πολιτική Απεργία είναι σήμερα ορατή.

Μαχόμαστε και θα επανακτήσουμε την εθνική μας κυριαρχία, θα επανασυστήσουμε το κοινωνικό κράτος, θα πάρουμε πίσω τον κλεμμένο δημόσιο πλούτο, τις υποδομές, τις «εθνικές επιχειρήσεις», όλα τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις και τον ιδρώτα των εργαζομένων που καταλεηλατούνται.

Με ανοικοδόμηση - παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με αληθινό και όχι χρηματιστηριακό χρήμα, έξω από μνημόνια, δανειακές συμβάσεις και ψεύτικα χρέη του χρηματιστικού κεφαλαίου, έξω από τις πολιτικές κερδοσκοπίας των εγχώριων και ξένων μονοπωλίων.

Στηρίζουμε με κάθε τρόπο τον αγώνα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων, των νέων. Θεωρούμε πως στο εξής πρέπει να μπει σε απόλυτη προτεραιότητα το θέμα της άμεσης παρουσίας όλων μας στην επόμενη σύγκρουση που θα προκύψει από κάθε κλάδο, κατηγορία εργαζομένων ή δημοκρατικά οργανωμένη συλλογικότητα που θα βρεθεί στο μάτι του τυφώνα.

Για να ανάψει η σπίθα και να προκύψει η αφετηρία ενός γενικού ξεσηκωμού. Ας αρχίσει έτσι το ξήλωμα της λαίλαπας. Το καπάκι της κατσαρόλας είναι έτοιμο να τιναχτεί στον αέρα.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πέτρος Κονταρίνης

Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις άρχισαν τακτικές ασκήσεις στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο. Εκτός από τα πλοία και τα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού, στα γυμνάσια συμμετέχουν και αεροσκάφη της θαλάσσιας ακτοφυλακής και των δυνάμεων μεγάλης εμβέλειας της Πολεμικής Αεροπορίας της χώρας.Το Πολεμικό Ναυτικό της Ρωσίας συμμετέχει στις ασκήσεις πάνω από 20 πολεμικά και βοηθητικά πλοία και τρία υποβρύχια, καθώς και 25 αεροσκάφη και ελικόπτερα της θαλάσσιας αεροπορίας. Στις ασκήσεις συμμετέχουν οι δυνάμεις και των τριών «ευρωπαϊκών» στόλων της Ρωσίας – του Βόρειου Στόλου και των στόλων της Βαλτικής και της Μαύρης θάλασσας. Κατά τη διάρκεια των γυμνασίων οι δυνάμεις θα εξασκηθούν, μεταξύ άλλων, στην αποβίβαση αγήματος σε μη οργανωμένη ακτή. Όπως είπε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Ίγκορ Κορότσενκο, αυτές οι ασκήσεις αποσκοπούν στην επίτευξη παράλληλα μερικών στόχων:- Ο κύριος στόχος είναι η βελτίωση της μαχητικής κατάρτισης των δυνάμεων του στόλου στην απόμακρη ωκεάνια ζώνη και η εξάσκηση στις αποβατικές ενέργειες. Όμως και από πολιτική άποψη οι ασκήσεις αποτελούν έκφραση υποστήριξης στη Συρία. Η Ρωσία επιδεικνύει την αποφασιστικότητά της να εξασφαλίσει την τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου κατά την επίλυση του συριακού προβλήματος και, νομίζω, αυτό το μήνυμα η Δύση πρέπει να το λάβει υπόψη.Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αρκετά ενεργός συμμετοχή στις ασκήσεις των αποβατικών δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού – συνολικά συμμετέχουν 4 μεγάλα αποβατικά πλοία. Τονίζεται ότι τους τελευταίους δυο μήνες αυτά τα σκάφη έχουν πραγματοποιήσει επανειλημμένες διαπλεύσεις στη διαδρομή Νοβορωσσίσκ – Ταρτούς. Κατά την άποψη πολλών εμπειρογνωμόνων, ένας από τους στόχους της συγκέντρωσης στη Μεσόγειο θάλασσα της ομάδας αποβατικών πλοίων είναι η εν δυνάμει απομάκρυνση από τη Συρία των Ρώσων πολιτών σε περίπτωση όξυνσης της κατάστασης στη χώρα αυτή. Όμως, κατά την άποψη του Κορότσενκο, ο Μπασάρ Άσαντ μπορεί να θέσει υπό τον έλεγχό του την κατάσταση στη χώρα:- Από πρακτική άποψη νομίζω ότι ο Άσαντ έχει κάθε πιθανότητα να κρατήσει την κατάσταση υπό τον έλεγχό του και να αναχαιτίσει την πίεση της διεθνούς τρομοκρατίας, την οποία παρακολουθούμε σήμερα στη Συρία. Πολύ περισσότερο που τα γεγονότα στο Μαλί και τη Συρία, κατ΄ αρχήν, είναι παρόμοια: και στις δύο χώρες η πηγή της αποσταθεροποίησης είναι η διεθνή τρομοκρατία. Όμως, εάν στο Μαλί η Δύση αγωνίζεται κατά της διεθνούς τρομοκρατίας, στη Συρία την υποστηρίζει. Πρόκειται για τυπική πολιτική «δύο μέτρων και δύο σταθμών».Η θέση του Μπασάρ Άσαντ εξακολουθεί να παραμένει πολύ δύσκολη, όμως τα συριακά στρατεύματα τις τελευταίες εβδομάδες είχαν μια σειρά επιτυχίες στον αγώνα κατά των τρομοκρατών. Τη ζωή του Άσαντ μπορούν να ελαφρύνουν περισσότερο και τα γεγονότα στην Αφρική. Στο «μέτωπο του Μαλί» είναι αποσπασμένη τόσο η προσοχή των κορυφαίων παικτών της «τρομοκρατικής συμμαχίας», όσο και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Πρώτ΄ απ΄όλα εννοείται η Γαλλία, για την οποία ο έλεγχος του Μαλί είναι ζωτικής σημασίας λόγω οικονομικών λόγων.πηγη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ