1. Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω καταλήγουμε στα εξής:
   Στα προηγούμενα κεφάλαια προσπαθήσαμε να αναλύσουμε το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, μέσα από τις αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις και στρατηγικές, που διαμόρφωσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε αυτό που είναι σήμερα. Προσπαθήσαμε, επίσης, με αντικειμενικότητα, να δούμε την ελληνική πολιτική απέναντι στο εγχείρημα, γιατί, όπως τονίσαμε και στην εισαγωγή, φιλοδοξία του ΔΗΚΚΙ είναι, σε θέματα καίριας σημασίας, να οικοδομεί πάνω στο σύνολο των εθνικών δυνάμεων και προσπαθειών.
   Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, καταλήγουμε στα εξής:
   • Η προσπάθεια για την ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προκύπτει κάθε φορά από την συνισταμένη των συμφερόντων και επιρροών των μεγάλων διεθνών οικονομικών και πολιτικών κέντρων. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν είναι μόνο θέμα πολιτικής βούλησης, αλλά κυρίως συσχετισμού δυνάμεων
   • Η πρώτη φάση είχε σαν όραμα, για το απώτερο αδιευκρίνιστο μέλλον, περισσότερο σαν ευχή, την πολιτική ένωση και σαν ουσιαστικό περιεχόμενο την δημιουργία μιας μεγάλης και ευημερούσας αγοράς
   • Η δεύτερη φάση, που συνδυάζεται με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και την επανένωση της Γερμανίας, βάζει για πρώτη φορά το ζήτημα της πολιτικής ένωσης σε ρεαλιστική βάση. Βάζει, όμως, ταυτόχρονα και σειρά θεμάτων, όπως, πρώτιστα, τη σχέση με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία σε δεύτερο βαθμό. Μένει ανοιχτό το ερώτημα, πόσο μαχητικά θα διεκδικήσει η Γερμανία τον πολιτικό ρόλο, που αντιστοιχεί στην οικονομική της δύναμη, αλλά και τι θα θεωρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες εύλογο να παραχωρήσουν. Είναι σημαντικό να προσθέσουμε, ότι ανάλογες διεκδικήσεις νέου ρόλου μπαίνουν και από την Ιαπωνία και αυτό περιπλέκει την κατάσταση
   • Η νέα αυτή φάση θα κρατήσει για απρόβλεπτο χρόνο και θα έχει ένταση και θύματα, γιατί και τα τρία κέντρα, που παλεύουν για την ηγεμονία, είναι σε πλήρη άνθηση οικονομική. Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι εκδήλωση αυτής της διαμάχης, γι' αυτό και δεν θα λήξει σύντομα
   • Το τέλος αυτής της φάσης θα οριοθετεί και την νέα ισορροπία, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, και το πραγματικό τέλος του 20ου αιώνα. Χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε το ακριβές περιεχόμενο, μπορούμε να πούμε, ότι κανείς δεν θα κερδίσει πλήρως, αλλά και κανείς δεν θα χάσει πλήρως. Το πιθανότερο είναι ,λοιπόν, οι ζώνες οικονομικής επιρροής στην Ευρώπη και την Νοτιοανατολική Ασία
   • Μέχρι, όμως, να διαμορφωθεί η νέα ισορροπία, φυσικό είναι να υπάρξουν θύματα πολλά, όπως, για παράδειγμα, σήμερα είναι οι πρώην "τίγρεις" της Νοτιοανατολικής Ασίας. Πολλοί θα είναι οι αναλώσιμοι και αυτό θα είναι οδυνηρό γι' αυτούς. Προσπάθειες ετών θα κονιορτοποιηθούν και ολόκληρες κοινωνίες θα ισοπεδωθούν. Ιδιαίτερα οι μικροί λαοί πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί. Τα προηγούμενα ισχύουν ιδιαίτερα για μας, που, εκτός από οικονομικά, έχουμε και εθνικά ζητήματα ανοιχτά
   • Η Ελληνική πολιτική για την Ενωμένη Ευρώπη, όπως αυτή εκφράστηκε από τις Ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι και σήμερα, είχε και έχει για την Ευρωπαϊκή Ένωση το όραμα του καταφυγίου από τον Τουρκικό κίνδυνο και του χρηματοδότη για την υπέρβαση της καθυστέρησης
   • Η σημερινή κυβέρνηση, μηδενίζοντας τους κινδύνους που υπάρχουν, βάζει τα πάντα σε μια εκδοχή λύσης, ότι η Γερμανία θα κερδίσει την παρτίδα. Ότι, δηλαδή, θα ηγηθεί, τελικά, σαν κυρίαρχη οικονομικά και πολιτικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι θέση, που, με τα σημερινά δεδομένα, είναι επικίνδυνη και βλαπτική για τα εθνικά μας συμφέροντα, αφού προκαλεί εχθρότητες, που μπορεί να γίνουν μοιραίες. Ταυτόχρονα εξαντλεί το παραγωγικό δυναμικό της χώρας και διαλύει την κοινωνική συνοχή
   
   Τι κάνουμε συνεπώς; Ποια γραμμή πλεύσης ακολουθούμε στους δύσκολους καιρούς που έρχονται;
   Το ΔΗΚΚΙ έχει όραμα για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
   Πιστεύουμε ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι εφικτή μόνον πάνω στις αρχές της αλληλεγγύης, της ειρήνης, της δημοκρατίας, της ελευθερίας, του αλληλοσεβασμού και της σύνθεσης των πολιτισμών, χωρίς προκαταλήψεις. Γι' αυτό πιστεύουμε, ότι ο σοσιαλισμός, με ανθρωπιά και δημοκρατία, εγγυάται την πιο ασφαλή πορεία, στην προσέγγιση του ευρωπαϊκού οράματος. Στα πλαίσια αυτών των αρχών, θα πρέπει να αναζητηθούν οι συγγενείς ιδεολογικά δυνάμεις, για να συνθέσουμε όλοι μαζί την νέα διεθνή των δυνάμεων της εργασίας, της δημιουργίας και του πολιτισμού.
   Οι θέσεις μας είναι απλές, σαφείς και κατανοητές από τον Ελληνικό λαό, ο οποίος βάλλεται από μία μοναδικής έντασης πλύση εγκεφάλου, για την σημασία της ΟΝΕ, με διασυρμό ως αναχρονιστή κάθε έστω διστακτικού.
   1. Το ΔΗΚΚΙ είναι κίνημα, που βλέπει θετικά την διαδικασία της Ενωμένης Ευρώπης των λαών, προς όφελος όλων των κρατών και των ευρωπαίων πολιτών και πιστεύει στην βιωσιμότητά της. Αρκεί οι μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να πολιτευθούν με αίσθημα ιστορικής ευθύνης, κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο και με άξονες την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών και των λαών
   2. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, πρέπει να έχει σαν προϋπόθεση την δημιουργική σύζευξη των εθνικών ιδιαιτεροτήτων των κρατών - μελών, κάτι πού αποκλείει, οπωσδήποτε, ηγεμονισμούς και βιασύνες. Αρνούμαστε την εξέλιξη σε Ομοσπονδία της Ε.Ε. Το Έθνος - Κράτος πρέπει να διατηρηθεί
   3. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, πως, αν παραβλεφθεί ο παραπάνω παράγων, για λόγους αποτελεσματικότητας ή ανταγωνισμού με άλλα κέντρα, ή εθνικιστικού εγωισμού, ή για οικονομικούς λόγους, τα αποτελέσματα θα είναι μοιραία. Ιδέες όπως, να μειωθεί ο αριθμός των επιτρόπων, για να είναι πιο ευκίνητη η Κομισιόν και να μετέχουν μόνο εκπρόσωποι των μεγάλων κρατών, ή να μειωθεί ο αριθμός των επισήμων γλωσσών και τα κείμενα να μεταφράζονται μόνο σε δύο ή τρεις γλώσσες, ή να αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση πληθυσμιακά κριτήρια, ή να γίνει διευθυντήριο τριών ή τεσσάρων "Μεγάλων", θα είναι θανατηφόρες για την προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης
   4. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η μεγαλύτερη εγγύηση για την επιτυχία της Ενωμένης Ευρώπης είναι η σύγκλιση των επιπέδων ανάπτυξης και ευημερίας των λαών και όχι των αριθμών. Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, μεταφορά πόρων από τον Βορρά στο Νότο. Ο πλούσιος Βορράς αν ενδιαφέρεται για την προοπτική της πραγματικής Ενωμένης Ευρώπης, πρέπει να περιορίσει την απληστία και να μην αντιμετωπίζει τον Νότο ως αποικία σύγχρονης μορφής. Συνέπεια αυτής της θέσης είναι η ανάγκη αύξησης του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης
   5. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι πρέπει να προηγηθεί η εμβάνθυση όλων των πολιτικών για τα σημερινά μέλη, πριν επεκταθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε νέα διεύρυνση. Η απεριόριστη επέκταση, πολύ περισσότερο όταν αυτή δεν συνοδεύεται από αύξηση πόρων, είναι συνταγή διάλυσης. Ή, στην καλύτερη περίπτωση, έντεχνος τρόπος μετατροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ζώνη ελευθέρων συναλλαγών
   6. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να ορίσει τον γεωπολιτικό χώρο συμφερόντων της και να αναλάβει την ευθύνη της άμυνάς της. Επί όσο χρόνο η άμυνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι στην αρμοδιότητα των ΗΠΑ, δια του ΝΑΤΟ, επί τόσο χρόνο η Ε.Ε θα είναι πολιτικός νάνος και τελικά θα αμερικανοποιηθεί. Οι ΗΠΑ έχουν παγκόσμιο πλέγμα συμφερόντων και, συνεπώς, οι προτεραιότητες Ευρώπης και ΗΠΑ εντός ΝΑΤΟ δεν ταυτίζονται. Αυτό, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει σήμερα λόγο ύπαρξης, μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Η ταύτιση τελείωσε με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης
   7. Είναι αυτονόητο, ότι η Ε.Ε οφείλει να εγγυάται την ασφάλεια των μελών της και τα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης έναντι τρίτων μη μελών. Αλλιώς, μακροπρόθεσμα, θα αναζητήσουν τα μέλη αυτά άλλες λύσεις
   8. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η ΟΝΕ είναι μη βιώσιμη στην διάρκεια και διασπαστική της ευρωπαϊκής ενοποίησης, κάτω από τους όρους που αυτή σήμερα επιχειρείται. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι όσοι προωθούν το Μάαστριχ και το Άμστερνταμ, ανεξαρτήτως προθέσεων, προωθούν τον κατακερματισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΟΝΕ είναι μια πράξη βιασμού της ιστορικής εξέλιξης, να επιτευχθεί, δηλαδή, υπέρβαση μιας ιστορικής φάσης από οικονομικό καταναγκασμό. Μοιραία, δεν θα αντέξει στη διάρκεια. Αν η Ε.Ε. δεν αναπτύξει αμέσως τις άλλες πολιτικές, ιδιαίτερα αν υπονομεύσει και δεν αναπτύξει και επεκτείνει και την μοναδική που υπάρχει, την Κ.Α.Π., την Κοινή Αγροτική Πολιτική, τότε η φθορά θα είναι ταχύτατη
   9. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει το κοινωνικό πρόσωπο και να προωθήσει την κοινωνική αλληλεγγύη μέσα από πολιτικές ανάπτυξης, που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της απασχόλησης, αλλά και της υγείας, της πρόνοιας και ιδιαίτερα του ασφαλιστικού και τέλος του συνταξιοδοτικού της τρίτης ηλικίας. Επίσης, θα πρέπει να προστατεύσει, ουσιαστικά και αποτελεσματικά, το περιβάλλον και την οικολογία γενικότερα. Αν αυτά αφεθούν στις δυνάμεις της αγοράς, τότε αργά ή γρήγορα και το όραμα της Ευρώπης θα ξεφτίσει
   10. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει γρήγορα να καλύψει το δημοκρατικό έλλειμμα στους θεσμούς της, δίνοντας ρόλο ευρύτερο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και δημιουργώντας και άλλους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς. Δεν είναι δυνατόν να διοικείται η Ευρώπη από ένα συμβούλιο της Ε.Κ.Τ., της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που κανείς δεν γνωρίζει, ούτε φυσικά εξέλεξε και δεν ελέγχεται δημοκρατικά. Αλλά και η Κομισιόν πάσχει από δημοκρατικές νομιμοποιήσεις. Κυρίως, θα πρέπει να καταργηθεί η μοναδική σκέψη, που επιβάλλει η Συνθήκη του Μάαστριχ, και διατηρήθηκε από την Συνθήκη του Άμστερνταμ, που εξαφανίζει κάθε έννοια δημοκρατίας, αφού απαγορεύει την ελεύθερη επιλογή ιδεολογίας και κοινωνικοοικονομικού συστήματος από τους λαούς της Ενωμένης Ευρώπης, επιβάλλοντας ως υποχρεωτικό σύστημα και ιδεολογία τον νεοφιλελευθερισμό
   11. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η Ενωμένη Ευρώπη θα πρέπει, με πρωτοβουλίες της, να συμβάλει στην λύση παγκοσμίων προβλημάτων, όπως του αναλφαβητισμού, της πείνας, της υγείας, της υπανάπτυξης. Μόνον έτσι ο κόσμος θα γίνει ασφαλέστερος και ο ευρωπαϊκός πολιτισμός θα γίνει πρότυπο προς μίμηση
   12. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι θα πρέπει να στηρίζονται οι πρωτοβουλίες πάνω στην έρευνα και την ανάπτυξη, ιδιαίτερα εκείνες που αφορούν τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, στον γεωπολιτικό και οικονομικό τομέα. Αρνούμαστε την παράδοση της επιστημονικής έρευνας στις πολυεθνικές
   13. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, στην ακώλυτη ανάπτυξη εθνικής στρατηγικής για την παιδεία. Αρνείται την επιβολή προτύπων επιβαλλόμενης ρομποτοποίησης του ανθρώπου, με την κατευθυνόμενη υπερεξειδίκευση
   14. Πιστεύει το ΔΗΚΚΙ, ότι η Ενωμένη Ευρώπη θα πρέπει να είναι παράγοντας ειρήνης και προόδου, σε όλη την περιοχή της Ευρώπης, όπως την τελευταία την προσδιορίζουμε παραπάνω
   15. Πιστεύει, τέλος, το ΔΗΚΚΙ, ότι οι παραπάνω στόχοι μπορούν και πρέπει να επιτευχθούν, σε συνεργασία με άλλες πραγματικές προοδευτικές δυνάμεις, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης
   16. Το ΔΗΚΚΙ είναι κατηγορηματικά αντίθετο στις νεοφιλελεύθερες Συμβάσεις του Μάαστριχ και του Άμστερνταμ. Οι συμβάσεις αυτές δυναμιτίζουν το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των λαών, της δημοκρατίας, της ανάπτυξης και της κοινωνικής αλληλεγγύης
   
   Η παγκοσμιοποίηση, που είναι η νέα διεθνής του κεφαλαίου, πρέπει σύντομα να αντιμετωπιστεί, με την νέα διεθνή των δυνάμεων της εργασίας, της δημιουργίας και του πολιτισμού, που υφίστανται τις βάρβαρες και απάνθρωπες συνέπειες αυτής της παγκοσμιοποίησης. Νέα σχήματα πρέπει να προκύψουν με υπέρβαση προκαταλήψεων ετών.
   Η κλίμακα των ενεργειών πρέπει να αλλάξει και από τη στενά εθνική να αποκτήσει ορίζοντα παγκοσμιότητας. Θα χρειαστούν, λοιπόν, πολλές προσπάθειες, αλλά και πνεύμα καινοτόμο και ριζοσπαστικό.
   Πρέπει, λοιπόν, το ΔΗΚΚΙ, σαν γνήσια ελληνική προοδευτική δύναμη, να συμβάλλει στην δημιουργία αυτού του νέου προοδευτικού διεθνούς κινήματος, που θα συσπειρώνει τους σημερινούς "μη προνομιούχους", που είναι όσοι δεν αντέχουν στον τύπο "εκσυγχρονισμού", που το διεθνές χρηματιστηριακό και τραπεζικό κεφάλαιο μεθοδεύει.

Επίλογος

Η νέα εποχή έχει ήδη ξεκινήσει και λειτουργεί ως ο "μεγάλος ανατροπέας". Έργο των προοδευτικών δυνάμεων είναι να κατανοήσουν την νέα εποχή και με νέους αγώνες, σε νέα πλαίσια και δεδομένα, να δώσουν την μάχη για τις ίδιες αρχές και αξίες.Το ΔΗΚΚΙ καθημερινά αποδεικνύει, ότι είναι εδώ "σαν έτοιμο από καιρό, και θαρραλέο" και με αισιοδοξία δίνει τη μάχη για την νέα εποχή, που θα φέρει και πάλι την αισιοδοξία και το χαμόγελο στους ανθρώπους του μόχθου, της δημιουργίας και του πολιτισμού.
Το ΔΗΚΚΙ λέει :
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ - ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ - ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ