Παρακολουθήστε το video πατώντας το σύνδεσμο δεξιά

Παρακολουθήστε το video πατώντας το σύνδεσμο δεξιά:

Επιτροπή Ελλάδα-Κύπρος

Καρόλου 28 Πλατ. Καραϊσκάκη τηλ. 2105234289

Ο ερχομός του Πρωθυπουργού της Τουρκίας  κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα,  στις 5 Δεκεμβρίου, αποτελεί   νέο επεισόδιο της  υποχωρητικής πολιτικής, που απειλεί με όλο και περισσότερα δεινά τη χώρα μας. Γιατί  είναι απολύτως βέβαιο, ότι μέσα σε  συνθήκες  αποδυνάμωσης Ελλάδας και Κύπρου και ενώ οι ηγετικοί κύκλοι  της ΕΕ τηρούν πολιτική ίσων αποστάσεων,  ο κ. Νταβούτογλου δεν πρόκειται να «κομίσει γλαύκας» υπό τη μορφή γενικών διακηρύξεων  συνεργασίας : Αντίθετα είναι  βέβαιο ότι θα εκθέσει και θα προωθήσει   τις αναθεωρητικές απαιτήσεις της Άγκυρας, έστω και εάν  έρχονται σε ρήξη με το Διεθνές Δίκαιο.

Ο κ. Νταβούτογλου έρχεται στην Αθήνα ενώ  εξακολουθεί να υφίσταται η απειλή πολέμου σε περίπτωση άσκησης του νομίμου ελληνικού δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Ενώ ο τουρκικός στρατός παραμένει στην Κύπρο μετά την εισβολή του 1974, ενώ ο παράνομος εποικισμός συνεχίζεται, το δε Μπαρμπαρός ακυρώνει τα  νόμιμα δικαιώματα της νόμιμης κυβέρνησης της μεγαλονήσου επί της ΑΟΖ. Ενώ συνεχίζονται οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, ενώ στη Θράκη εκτελείται   η συνταγή της Κοσοβοποίησης και απόσπασης από την Ελλάδα. 

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ενώ είναι εμφανής η όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας και η διαχρονική φύση του τουρκικού  ηγεμονισμού, ο ελληνικός λαός θα περίμενε άλλες ενέργειες.  Ο ελληνικός λαός θα περίμενε πρωτίστως την δραστήρια αμυντική θωράκιση Ελλάδας και Κύπρου, σε συνδυασμό με την σύσφιγξη  των σχέσεων οικονομικής συνεργασίας και αλληλεγγύης. Θα περίμενε την ανάληψη διπλωματικών δράσεων σε επίπεδο ΕΕ αλλά και εκτός αυτής, για μια ουσιαστική  πολυδιάστατη διεθνή πολιτική : Με έμφαση στις διακηρύξεις και αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών αλλά και στις συμπαρατάξεις με χώρες όπως η Ρωσσία.   

Στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη, σε όλα τα προχωρημένα φυλάκια του σύγχρονου Ελληνισμού, η υπεράσπιση των εθνικών δικαίων επιβάλλει μια στάση αγωνιστικής επαγρύπνησης. Επιβάλλει να κατανοήσουν όλοι οι Έλληνες ότι η «Κύπρος δεν είναι μακράν», ότι η ακεραιότητα και αξιοπρέπεια της χώρας απαιτεί μια αποφασιστική και θαρραλέα αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων.

Ο κ. Νταβούτογλου και η τουρκική ηγεσία συνολικά πρέπει να πάρει  άλλα μηνύματα και μάλιστα από τη δέουσα απόσταση. . Αλλά αυτό ακριβώς δεν έχει σχέση με τις αναμενόμενες  διπλωματικές “περιπτύξεις”  της 5^ης Δεκεμβρίου,  που σε τελική ανάλυση εξισώνουν το χρόνιο θύμα με τον χρόνιο θύτη

30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014

“ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.”

Για να βγει η χώρα μας από τα σημερινά αδιέξοδα θα χρειαστεί και στην Άμυνα και την οργάνωσή της να γίνουν ριζικές τομές σε όλα τα επίπεδα και προσαρμογή δομών πρακτικών και αντιλήψεων στον 21^ο αιώνα.

Οι Ειδικές Δυνάμεις που πιστεύουμε ότι χρειάζεται η πατρίδα μας είναι μικρότερου σχήματος και υποδομών και μικρότερου κόστους, χρειάζεται να εστιάζουν όχι στα αριθμητικά μεγέθη αλλά σε ποιοτικούς δείκτες αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας, να αξιοποιούν στο μέγιστο βαθμό το αμυντικό δυναμικό της χώρας – έμψυχο και άψυχο – και την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, να έχουν σταθερό δημοκρατικό προσανατολισμό και ισχυρούς δεσμούς με την κοινωνία.

Η άμεση προτεραιότητα μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι

ΠΡΩΤΟΝ

Η διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης των στελεχών των Ένοπλων Δυνάμεων.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Η διασφάλιση επαρκούς ικανότητας αποτροπής στις δεδομένες συνθήκες κρίσης με άμεση προώθηση της Νέας Δομής Δυνάμεων και με σταδιακή επαναφορά κρίσιμων δυνατοτήτων του στρατεύματος.

Η γενική αντίληψη για την Άμυνα της χώρας διέπεται από τις παρακάτω αρχές:

ΠΡΕΠΕΙ να είναι 1) ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ

Αυτό σημαίνει να υπάρχει αξιοκρατία, επαγγελματισμός, αναγνώριση βασικών δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών των στελεχών των Ένοπλων Δυνάμεων.

Και θα πρέπει η θητεία να αποκτήσει επιχειρησιακό προσανατολισμό.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να είναι 2) ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ

Να αναπτυχθεί δηλαδή μια ελληνική στρατηγική πολέμου και αποτροπής με βάση το αμυντικό δόγμα και την ανάγκη υπεράσπισης των εθνικών θεμάτων

ΚΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ 3) ΓΝΩΣΙΟΚΕΝΤΡΙΚΗ

Αυτό σημαίνει εκσυγχρονισμό των προγραμμάτων εκπαίδευσης και συνεργασία των σχολών των ενόπλων δυνάμεων με τα Α.Ε.Ι. της χώρας.

Η πρόταση που καταθέτουμε στο δημόσιο διάλογο για την Εθνική Άμυνα περιλαμβάνει άξονες ΕΝΝΕΑ.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΞΟΝΑΣ είναι ένα σύγχρονο μοντέλο δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου των Ένοπλων Δυνάμεων.

μια πρόταση τομή για να μπορέσει να γίνει οριστική υπέρβαση του καθεστώτος των στεγανών που υπήρξε φυτώριο για φαινόμενα αλαζονείας της εξουσίας και για φαινόμενα αδιαφάνειας, διαφθοράς και διαπλοκής, μια πρόταση προσαρμογής των Ένοπλων Δυνάμεων στα δεδομένα της εποχής μας.

Αυτό περιλαμβάνει

-1.Την ουσιαστική ενίσχυση αρμοδιοτήτων της αρμόδιας επιτροπής του κοινοβουλίου.

-2.Την αναβάθμιση των Γενικών Επιθεωρήσεων των Ένοπλων Δυνάμεων και δυο νέες ανεξάρτητες αρχές.

-3.Το Συνήγορο του Στρατιωτικού.

-4.Το Γενικό Επιθεωρητή Οικονομικών της Άμυνας.

Με τους παραπάνω φορείς σε συνεργασία αλλά κυρίως με το διευρυμένο ρόλο της αρμόδιας επιτροπής του κοινοβουλίου μεταβιβάζονται ουσιαστικές αρμοδιότητες που αφορούν το σχεδιασμό, τη λειτουργία και τις προμήθειες της Άμυνας από την κυβέρνηση στο κοινοβούλιο.

Έτσι διασφαλίζεται ότι:

- Η άμυνα δεν παρεμβαίνει στην πολιτική ούτε η πολιτική στην εσωτερική λειτουργία της Άμυνας.

- Εφαρμόζεται ο κανόνας του Δικαίου και επιπλέον γίνονται σεβαστά και θωρακίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

- Οι στόχοι και οι δυνατότητες των Ένοπλων Δυνάμεων είναι πάντα σε αντιστοίχηση με τους πολιτικούς στόχους της χώρας.

- Εμπεδώνεται η διαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες και μέσω της δημοκρατικής λογοδοσίας ενισχύεται η υπευθυνότητα όλων των φορέων.

- Οι Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποιούνται εξωθεσμικά για την εκπλήρωση πολιτικών στόχων.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΞΟΝΑΣ αφορά μια νέα στρατηγική σχεδιασμού της Άμυνας της χώρας.

Το μοντέλο σχεδιασμού που κυριάρχησε μέχρι σήμερα εστίασε στη διαρκή συσσώρευση δαπανηρών οπλικών συστημάτων και στο κυνήγι των αριθμών, πρακτική που ενισχύθηκε από το πολιτικό – στρατιωτικό πλέγμα της διπλωματίας των εξοπλισμών και από το εγχώριο κύκλωμα της διαπλοκής και της εξάρτησης.

Το μοντέλο αυτό άφησε πίσω του, πέραν των άλλων, σημαντικά κενά στους τομείς της αποτελεσματικότητας και της επιβιωσιμότητας αλλά και ασυμμετρίες σε όλη την αλυσίδα των βασικών συντελεστών.

Αυτό το μοντέλο έφτασε να μην είναι πλέον βιώσιμο.

Εμείς προτείνουμε συγκεκριμένα:

1^ον : Επανασχεδιασμό της δομής των Ένοπλων Δυνάμεων από μηδενική βάση. Ενίσχυση της διακλαδικότητας με προοπτική δημιουργίας νέων «υβριδικών» σχημάτων σε μεγάλα στρατόπεδα, αεροδρόμια και ναυτικές βάσεις με τη μορφή πολυδύναμων μονάδων.

2^ον: Καθιέρωση ενός συνθετικού μοντέλου εκτίμησης – αξιολόγησης της μαχητικής ικανότητας των μονάδων.

3^ον: Σχεδιασμό που να αναδεικνύει τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας, να οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα με πολύ μικρότερο κόστος και ενδεχομένως να περιλαμβάνει ασύμμετρες, αντισυμβατικές ακόμα και ανορθόδοξες επιλογές.

4^ον: Συνεκτίμηση κατά το σχεδιασμό ειρηνικών έργων υποδομής και περιφερειακών πολιτικών.

Ο ΤΡΙΤΟΣ ΑΞΟΝΑΣ αφορά την παραγωγική ανασυγκρότηση της αμυντικής βιομηχανίας.

Ένα τεράστιο θέμα για το οποίο θα μπορούσαμε ίσως να κάνουμε μια αυτοτελή συζήτηση.

Η αμυντική βιομηχανία σήμερα συνθλίβεται κάτω από το βάρος των μνημονιακών πολιτικών, παλιότερων πολιτικών που την απαξίωναν για ολόκληρες δεκαετίες αλλά και πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συγκέντρωση και ενοποίηση της αμυντικής βιομηχανίας που θα πλήξουν τις αμυντικές βιομηχανίες των μικρών χωρών, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας.

Η κατάσταση σήμερα είναι λίγο πολύ γνωστή

Παραδείγματα:

-ΕΛΒΟ κλειστή

-ΕΑΣ καλή και κακή εταιρία υπό εκκαθάριση

-ΕΑΒ προβλήματα στο μέλλον (ΕΝΑΕ κλειστά)

Για μας ο πρωταρχικός ρόλος της αμυντικής βιομηχανίας είναι στρατηγικός και είναι η ασφάλεια εφοδιασμού και η επιχειρησιακή αυτονομία των Ένοπλων Δυνάμεων.

Εάν δεν ικανοποιούνται αυτές οι δυο ουσιώδεις προϋποθέσεις όχι απλά δεν έχουμε αμυντική βιομηχανία αλλά δεν έχουμε ΑΜΥΝΑ.

Προτείνουμε λοιπόν μια σειρά μέτρων με κυριότερο τη δημιουργία Ενιαίου Φορέα Αμυντικής Βιομηχανίας υπό δημόσιο έλεγχο, και ακόμα την αναθεώρηση του νόμου για τις προμήθειες αμυντικού υλικού.

ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΑΞΟΝΑΣ. Νέα στρατηγική προμηθειών των Ένοπλων Δυνάμεων.

Κι εδώ οφείλουμε να αναμετρηθούμε με όλες τις κακές πρακτικές του παρελθόντος

με φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής

με συστηματικές προμήθειες μείζονος εξοπλισμού χωρίς συμβάσεις υποστήριξης

με ανεπίτρεπτες υπερβάσεις χρονοδιαγράμματος ολοκλήρωσης και προϋπολογισμού και άλλα…

Κι εδώ συζητάμε σήμερα μια σειρά προτάσεις όπως για παράδειγμα οι προμήθειες μέσω διακρατικών συμφωνιών, η προϋπόθεση της ουσιαστικής συμμετοχής της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας αλλά με πρώτιστο μέλημα τη διασφάλιση της διαφάνειας και την καταπολέμηση της διαφθοράς με το σύστημα προμηθειών να περνά κάτω από τον έλεγχο και την επίβλεψη των νέων φορέων δημοκρατικού ελέγχου.

Ο ΠΕΜΠΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑΣ της πρότασής μας αφορούν ο ένας την αναβάθμιση και ουσιαστική αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού

Με αξιοκρατία, με σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες των στρατιωτικών αλλά και αλλαγές στο Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα.

[Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πούμε ότι

παρ’ όλες τις περικοπές στις αποδοχές

παρ’ όλα τα προβλήματα στη συντήρηση των οπλικών συστημάτων

παρ’ όλα τα μνημόνια

η διατήρηση του αξιόμαχου των Ένοπλων Δυνάμεων οφείλεται εν’ πολλοίς

-στο ανθρώπινο δυναμικό,

-στο φιλότιμο και τη φιλοπατρία

κι αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζεται από φίλους κι εχθρούς.]

Και ο άλλος την αναβάθμιση και την αλλαγή του προσανατολισμού της θητείας σε καθαρά επιχειρησιακά καθήκοντα και τη σύνδεσή της με δράσεις και πολιτικές ανταποδοτικότητας.

Επίσης τη δημοκρατική μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου με σκοπό τον εναρμονισμό των δικαιωμάτων των στρατευμένων και των υπόχρεων στράτευσης με τις επιταγές του Συντάγματος.

Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΕΞΟΝΑΣ της πρότασής μας αφορά την αλλαγή του προσανατολισμού και την αναβάθμιση των προγραμμάτων εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα και την ανάγκη προσαρμογής τους στις σύγχρονες απαιτήσεις της επιστήμης και στα νέα επιστημονικά και εκπαιδευτικά δεδομένα.

Ο ΟΓΔΟΟΣ αφορά συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωση της ζωής του προσωπικού των Ένοπλων Δυνάμεων με προτάσεις για τις μεταθέσεις, για τη στέγαση, για τη στήριξη των οικογενειών κ.α.

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΞΟΝΑΣ

Αλλά όχι τελευταίος σε σημασία αφορά μια σειρά από πρωτοβουλίες για την ενίσχυση του κοινωνικού ρόλου των Ένοπλων Δυνάμεων.

Ιδιαίτερα σήμερα που είναι μεγάλη ανάγκη η ανακούφιση της κοινωνίας από τις επιπτώσεις της ανθρωπιστικής κρίσης και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μπορούν να συνεισφέρουν με μια σειρά μέτρα σ’ αυτήν.

Η ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΝΟΜΟΥ ΣΑΜΟΥ

ΑΓΝΗ ΚΑΛΟΓΕΡΗ

29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014

“ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΑΛΙΕΙΑ”

Καλημέρα σας,

Καλωσήλθατε απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας.

Κάνουμε σήμερα αυτή την συζήτηση μαζί σας, μια φιλόδοξη προσπάθεια γιατί οι καλές γλώσσες λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για κυβέρνηση. Γιατί στις συνθήκες που ζούμε πρέπει να φτιάξουμε πάρα πολλά σε λίγο χρόνο και δεν έχουμε δικαίωμα αποτυχίας. Λένε ότι σε λίγους μήνες μπορεί να κρατάμε τιμόνι.

Στόχος μας λοιπόν είναι να μορφωθούμε από σας, να ανταλλάξουμε γνώμες και να σχεδιάσουμε μαζί το μέλλον της πατρίδας, μιας κι εσείς όλη σας τη ζωή κρατάτε τιμόνι σε αγριεμένες θάλασσες.

Οι εικόνες που κουβαλάμε εδώ απ’ τις ιδιαίτερες πατρίδες μας είναι εικόνες αντίθεσης και παράπονου. Τα τελευταία 30 χρόνια άλλαξαν πολλά στην αλιεία, κι αυτός ο παραγωγικός κλάδος (ας επιτραπεί η λέξη) επικηρύχτηκε.

Το μαρτυρούνε τα εκατοντάδες ακρωτηριασμένα – κομμένα για την επιδότηση – σκαριά στα νησιά μας. Οι ψαράδες που γέρασαν και τα παιδιά τους δεν ακολουθάνε στο επάγγελμα.

Τα καρνάγια που έχουν κλείσει.

Τα εργοστάσια αλίπαστων που χάσκουν σαν φαντάσματα.

Το ψάρι που’ ναι λίγο και ο κόσμος που δεν έχει λεφτά να το αγοράσει.

Κι η θάλασσα που αιώνες μας ζούσε και πεθαίνει καθημερινά απ’ τη μόλυνση.

Το μεροκάματο του ψαρά που κάθε μέρα μειώνεται.

Το μαρτυράνε τα νησιώτικα τραγούδια όταν μιλάνε για το μοναδικό επάγγελμα θηρευτή, χρόνια εναρμονισμένο με την παραγωγή των τοπικών κοινωνιών που αν όχι σήμερα σε λίγα χρόνια θα χρειαστεί να τα εξηγήσουμε στους νέους και θα μοιάζουν με τραγούδια ρετρό.

Το μαρτυρούν τα χάρτινα κουτιά Νορβηγικού μπακαλιάρου στην κατάψυξη.

Το μαρτυράει τέλος το ότι στην Ελληνική οικογένεια (κι ας μιλάνε για Μεσογειακή διατροφή) το ψάρι ήταν στο τραπέζι δυο φορές την εβδομάδα και τώρα μια φορά το μήνα και αν.

Εύλογο είναι το ερώτημα, ποιος φταίει για όλα αυτά, κι εγώ προσωπικά, και πιστεύω κι όλοι εσείς δεν το δεχόμαστε σαν μοίρα, σαν φυσική εξέλιξη.

Γι’ αυτή την παρά φύση εξέλιξη, ο καθένας έχει μια οπτική γωνιά κι έχει πολλά να πει, γι’ αυτήν, κατέχοντας ένα κομμάτι αυτής της πίτας της αλήθειας.

Κατέχει ένα κομμάτι της πίτας, μόνο που το ταψί έχει όνομα, το όνομα του φταίχτη λέγεται νεοφιλελεύθερη πολιτική, κι όλοι την έχουμε ζήσει στο πετσί μας.

Είναι αυτή που έφτιαξε αυτό το ζοφερό περιβάλλον που ήδη αναφέραμε, αυτή η πολιτική που την έχουμε γνωρίσει στον πρωτογενή τομέα και στο περιβάλλον απ’ τον Αμαζόνιο μέχρι τις Σκουριές της Χαλκιδικής, απ’ τα ροδάκινα της Ημαθίας μέχρι τα τυριά της Άρτας, απ’ την ντομάτα της Ιεράπετρας μέχρι τις σαρδέλες της Μυτιλήνης.

Είναι η προσπάθεια να καταληστευτούν οι φυσικοί πόροι προς όφελος του κεφαλαίου, να ελεγχθεί η διατροφή του λαού σ’ όλο της το εύρος και πρώτο θύμα της είναι η διατροφική επάρκεια.

Κι αν αυτό φαίνεται στην εισαγωγή φρέσκων ψαριών από το Σουλτανάτο του Ομάν που σερβίρονται το καλοκαίρι στις ταβέρνες στα νησιά μας. Κάποιοι εξαθλιωμένοι ψαράδες στο Ομάν τα πιάνουν και κάποιοι άνεργοι ψαράδες στην Ελλάδα τα καμαρώνουν. Γιατί κατάφεραν εισάγοντας προϊόντα από μια φτωχή χώρα να εισάγουν και χιλιάδες εργατοώρες ανεργίας.

Σ’ αυτές τις συνθήκες καλούμαστε να καθορίσουμε το στόχο μας ξέροντας ότι τίποτα δεν θα μας χαριστεί, ότι θα απαιτηθεί λυσσαλέα μάχη και η συμπαράταξη όλων μας. Και ο στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος απ’ την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, την παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας και τη διασφάλιση διατροφικής επάρκειας, την πολύπλευρη ανάπτυξη των παράκτιων και νησιωτικών κοινωνιών με σεβασμό στον άνθρωπο, το περιβάλλον και την αειφορία.

Κάπου εδώ οφείλουμε να πούμε τις πρώτες σκέψεις μας για το πώς κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει ευελπιστώντας ότι μετά τη συζήτηση θα βγούμε σοφότεροι και ότι ακόμη τέτοιες προσπάθειες θα επαναληφθούν.

ΣΚΕΨΗ 1^Η

Τα χρόνια που πέρασαν δεν υπήρξε Εθνική Αλιευτική πολιτική, οι κυβερνήσεις εφάρμοζαν άκριτα τις ευρωπαϊκές οδηγίες της ΚΑΛΠ και ακόμα κι όταν αυτή αποδεικνυόταν κάλπικη (και το ζήσαμε στις αποσύρσεις πχ.) εξακολουθούσαν να την εφαρμόζουν. Επειδή όπως πολλές φορές έχει πει ο πρόεδρος η Ευρώπη δεν έχει ιδιοκτήτες και ενοικιαστές θα πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να αναδείξουμε τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής Αλιείας.

- όπως για παράδειγμα την πολυνησία του Αρχιπελάγους

- τις ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες

- την πολυειδική αλιεία – δηλαδή την αλιεία με χρήση εργαλείων για πολλά και διαφορετικά είδη ψαριών κατά τη διάρκεια του χρόνου

- τη γειτνίαση με μη Ευρωπαϊκές χώρες που δεν έχουν υπογράψει την συνθήκη για το δίκαιο της θάλασσας

ΣΚΕΨΗ 2^Η

Χρειάζεται να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη, τον εκσυγχρονισμό και τη στήριξη του αλιευτικού στόλου, ο οποίος έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια χωρίς αυτό να λύνει το πρόβλημα της έλλειψης ψαριών, να διατηρήσουμε και να αυξήσουμε τις θέσεις απασχόλησης με κίνητρα στους νέους ψαράδες. Με ένα θεσμικό πλαίσιο πολυδραστηριότητας να προσαρμόσουμε την αλιευτική ικανότητα στους διαθέσιμους βιολογικούς πόρους, να μη δεχτούμε περαιτέρω απόσυρση επαγγελματικών σκαφών, όπως τα τελευταία χρόνια συστηματικά γίνεται, και τον περιορισμό της ισχύος των μηχανών διασφαλίζοντας έτσι την αξιοπλοΐα τους.

Η εξώθηση των ψαράδων στην παρανομία πρέπει να σταματήσει.

ΣΚΕΨΗ 3^Η

Δημιουργία υποστηρικτικών υποδομών όπως αλιευτικά καταφύγια, ιχθυαγορές, ιχθυόσκαλες, που θα δώσουν νέες θέσει εργασίας, θα υποστηρίξουν το επάγγελμα, θα διασφαλίσουν την προστασία του καταναλωτή.

ΣΚΕΨΗ 4^Η

Χρειάζεται να βοηθήσουμε τη δημιουργία συνεταιριστικών οργανώσεων των ψαράδων όπως σε όλο τον πρωτογενή τομέα που η δράση τους θα ξεκινάει απ’ την προμήθεια αλιευτικών εφοδίων στα μέλη τους, μέχρι την κατανάλωση του αλιεύματος.

Σε μια αντίληψη του «χωρίς μεσάζοντες» να ξεκινούν απ’ το μολύβι και το δίχτυ, τη μεταφορά, τη συνεταιριστική ταβέρνα και το γκαρσόνι να’ ναι παιδί του ψαρά.

Μέσα απ’ αυτές τις δομές θα αναδείξουμε τόσο την κορυφαία ποιότητα των Ελληνικών φρέσκων αλιευμάτων όσο και των μεταποιημένων.

Έτσι, σε συνδυασμό με άλλα τοπικά προϊόντα και την Μεσογειακή διατροφή, το δέσιμο με τον τριτογενή τομέα θα στηρίζεται σε γερά πόδια και η προστιθέμενη αξία θα μένει στις τοπικές κοινωνίες και θα τις αναπτύσσει.

ΣΚΕΨΗ 5^Η

Δεν υπάρχει στην Ελλάδα άνθρωπος που να θέλει στα καλά καθούμενα να σκοτώσει μια φώκια ή ένα δελφίνι, είναι και τα δυο γλυκύτατα. Εκτός απ’ τον άτυχο ψαρά που καμιά φορά όταν σηκώνει τα δίχτυα του κάθε 20 οργιές βρίσκει και λίγο δίχτυ. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι πρέπει όλοι να προστατεύσουμε αυτά τα είδη, όλοι να πάρουμε τις ευθύνες μας.

Είναι άμεση ανάγκη η δημιουργία ταμείου είτε από κοινοτικούς πόρους είτε από εθνικούς για αποζημιώσεις ζημιών από απρόβλεπτα καιρικά ή άλλα φαινόμενα και από προστατευμένα είδη.

ΣΚΕΨΗ 6^Η

Χρειάζεται σε συνεννόηση με τις τοπικές κοινωνίες, τους αλιευτικούς συλλόγους και την επιστημονική κοινότητα να χωροθετήσουμε τις παράκτιες δραστηριότητες, δηλαδή το που θα κάνει ο καθένας τι…

Έτσι ώστε κάθε δραστηριότητα να ασκείται απρόσκοπτα και να μην επιβαρύνει κάποια άλλη, το δε περιβάλλον να προστατεύεται.

Σ’ αυτή την αντίληψη για τη χωροθεσία κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία θαλάσσιων πάρκων που θα λειτουργούν ως καταφύγια, χώροι αναπαραγωγής και νηπιοτροφία ψαριών.

Απαραίτητη επίσης κρίνεται η προστασία του ισοβαθούς των 50mπιθανά με τη δημιουργία τεχνητών υφάλων καθώς και η χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών.

ΣΚΕΨΗ 7^Η

Είναι γνωστό ότι αν θες ν’ αλλάξεις κάτι και να δουλέψεις σοβαρά πρέπει όλη η προσπάθεια να μην στηρίζεται σε δαιμονοποιήσεις, δοξασίες, υποκειμενικότητες που συχνά κρύβουν συμφέροντα.

Για να πετύχεις πρέπει χωρίς προκαταλήψεις να δένεσαι με την πραγματικότητα.

Η συνεργασία ψαράδων και επιστημόνων θα μπορούσε να υποστηρίξει το απαραίτητο Εθνικό Πρόγραμμα Συλλογής Αλιευτικών δεδομένων καθώς και την ουσιαστική του χρήση.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να αποτελέσει σοβαρό εργαλείο στην εκπόνηση μελετών που θα αφορούν τα αποθέματα των αλιευμάτων, το καθένα ξεχωριστά και όχι αυτό που γίνεται μέχρι σήμερα δηλαδή υποκειμενικές μελέτες που αφορούν αλιευτικά εργαλεία.

ΣΚΕΨΗ 8^Η

Κάθε ευνομούμενη πολιτεία οφείλει να προστατέψει το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους μιας και για μας στην αριστερά αυτοί ανήκουν σε όλο το λαό και όλοι μας τους κατέχουμε εξ’ αδιαιρέτου.

Επειδή όμως πάντα υπάρχουν παρανομούντες, η ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου στους οποίους θα συμμετέχουν η διοίκηση, η Λιμενικής Αστυνομία και οι αλιευτικοί σύλλογοι, πρέπει να είναι σοβαρό μέλημα της πολιτείας.

Το πρώτο όμως μέλημά της πρέπει να είναι η απλοποίηση και η κωδικοποίηση της αλιευτικής νομοθεσίας.

Πρέπει να σταματήσουν να υπάρχουν παρωχημένες, αποσπασματικές, αναποτελεσματικές και αντικρουόμενες διατάξεις.

Ακόμη η πολιτεία οφείλει να στελεχώσει και να οργανώσει κάθετα τις Υπηρεσίας Αλιείας σ’ όλη τη χώρα και πρωτίστως στα νησιά.

ΣΚΕΨΗ 9^Η

Η Ελλάδα δεν συνορεύει μόνο με Ευρωπαϊκές χώρες με τις οποίες έχουμε υπογράψει από κοινού συμφωνίες σε ότι αφορά την αλιεία και γενικότερα το δίκαιο της θάλασσας. Για την παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας θα έχουν πολλά να μας πουν οι ψαράδες από την Αλεξανδρούπολη και γενικά από το Ανατολικό Αιγαίο. Εδώ θα ήθελα να σας διαβάσω την απάντηση του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Κούρκουλα σε ερώτησή μου τον Φεβρουάριο του 2014. «Με βάση το ισχύον συμβατικό πλαίσιο ΕΕ-Τουρκίας δεν υπάρχει ρύθμιση βάσει της οποίας να επιβάλλεται άμεσα στην τουρκική πλευρά να συμμορφωθεί με το αυστηρό ενωσιακό κεκτημένο για τη διατήρηση και διαχείριση των αλιευμάτων. …… ούτε έχει συναφθεί αλιευτική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. ……στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και ειδικότερα, στο Κεφάλαιο 13 «Αλιεία», η χώρα μας έχει θέσει το ζήτημα της απόλυτα αρνητικής στάσης της Τουρκίας να προσχωρήσει στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία είναι θεμελιώδης μεταξύ άλλων και για την προσπάθεια των αλιευτικών αποθεμάτων».

ΣΚΕΨΗ Δέκατη και τελευταία

Η φύση του αλιευτικού επαγγέλματος, η μείωση των αλιευμάτων, η συρρίκνωση του κλάδου, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές καθώς και η έλλειψη πολιτικής βούλησης απ’ την πλευρά της πολιτείας οξύνουν τις εσωτερικές αντιθέσεις στον κλάδο.

Συχνά πάνω σ’ αυτή την όξυνση πάτησαν μεσάζοντες και πολιτικοί, εξυπηρέτησαν τα συμφέροντά τους και ζημίωσαν όλα τα αλιευτικά εργαλεία.

Για μας όλες οι μορφές αλιείας, η παράκτια, η μέση, η ερασιτεχνική αλλά ακόμα και οι υδατοκαλλιέργειες μπορούν να συνυπάρξουν στη θάλασσα, με σαφείς όμως όρους και κανόνες που θα καθορίζονται απ’ τις ανάγκες του ίδιου του φυσικού πόρου και των κοινωνιών και όχι απ ‘τους κανόνες των αγορών.

Αυτές είναι κάποιες απ’ τις σκέψεις μας γι’ αυτή την αρχαία ιστορία της αλιείας. Ιστορία γραμμένη στον Όμηρο και τον Ηρόδοτο, ιστορία δεμένη με την επιβίωση αλλά και την σωτηρία της πατρίδας μας. Ιστορία πλασμένη από μυρωδιές, χρώματα, φόβους και προσευχές σαν εκείνη του 15 Αυγουστου «Χαίρε η τας  σαγίνας των αλιέων πληρούσα»

Περιμένουμε όμως και τις δικές σας σκέψεις ξέροντας ότι κάθε σκέψη θα μας κάνει σοφότερους, κάθε πρόβλημα θα είναι ένα κύμα μπροστά μας που πρέπει να ξεπεραστεί. Το σκάφος, το ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί μια γερή πλώρη που να σκίζει τα κύματα και μια πρύμη λίγο πιο χαμηλή που να ενώνει τα νερά, κάπου εκεί κοντά στο τιμόνι. Αυτό το ταξίδι σας καλούμε να το κάνουμε μαζί.

Η ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΝΟΜΟΥ ΣΑΜΟΥ

ΑΓΝΗ ΚΑΛΟΓΕΡΗ

                                                                                                                                                                             27 Νοεμβρίου 2014

Το ΔΗΚΚΙ εκφράζει την βαθιά του θλίψη για τον αδόκητο χαμό του συντρόφου Μπάμπη Δεληνταδάκη. Ο σύντροφος Μπάμπης Δεληνταδάκης υπήρξε ο ανιδιοτελης αγωνιστής της εθνικής ανεξαρτησίας, της οικολογίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών κινημάτων. Η προσφορά του στους κοινωνικούς αγώνες υπήρξε μεγάλη, άοκνη, συνεχής και μαχητική. Με τα κείμενά του και το λόγο του συνέβαλε αποφασίστικά ωστε ο πατριωτικός -  αρστερός χώρος να βρει σημεία συγκλισης.

Στην οικογένειά του και τους οικείους του εκφράζουμε τα συλληπητήριά μας και να είναι για όλους μας φωτεινό παράδειγμα ανιδειοτέλειας και προσφοράς.

Φίλε Μπάμπη καλό ταξίδι.

                                                                                                                                                                               ΔΗΚΚΙ Κ.Ε

                                                                                                                                                                             27 Νοεμβρίου 2014

Το ΔΗΚΚΙ εκφράζει την βαθιά του θλίψη για τον αδόκητο χαμό του συντρόφου Μπάμπη Δεληνταδάκη. Ο σύντροφος Μπάμπης Δεληνταδάκης υπήρξε ο ανιδιοτελης αγωνιστής της εθνικής ανεξαρτησίας, της οικολογίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών κινημάτων. Η προσφορά του στους κοινωνικούς αγώνες υπήρξε μεγάλη, άοκνη, συνεχής και μαχητική. Με τα κείμενά του και το λόγο του συνέβαλε αποφασίστικά ωστε ο πατριωτικός -  αρστερός χώρος να βρει σημεία συγκλισης.

Στην οικογένειά του και τους οικείους του εκφράζουμε τα συλληπητήριά μας και να είναι για όλους μας φωτεινό παράδειγμα ανιδειοτέλειας και προσφοράς.

Φίλε Μπάμπη καλό ταξίδι.

                                                                                                                                                                               ΔΗΚΚΙ Κ.Ε

                                                                                                                                                                             27 Νοεμβρίου 2014

Το ΔΗΚΚΙ εκφράζει την βαθιά του θλίψη για τον αδόκητο χαμό του συντρόφου Μπάμπη Δεληνταδάκη. Ο σύντροφος Μπάμπης Δεληνταδάκης υπήρξε ο ανιδιοτελης αγωνιστής της εθνικής ανεξαρτησίας, της οικολογίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών κινημάτων. Η προσφορά του στους κοινωνικούς αγώνες υπήρξε μεγάλη, άοκνη, συνεχής και μαχητική. Με τα κείμενά του και το λόγο του συνέβαλε αποφασίστικά ωστε ο πατριωτικός -  αρστερός χώρος να βρει σημεία συγκλισης.

Στην οικογένειά του και τους οικείους του εκφράζουμε τα συλληπητήριά μας και να είναι για όλους μας φωτεινό παράδειγμα ανιδειοτέλειας και προσφοράς.

Φίλε Μπάμπη καλό ταξίδι.

                                                                                                                                                                               ΔΗΚΚΙ Κ.Ε

                                                                                                                                                                             27 Νοεμβρίου 2014

Το ΔΗΚΚΙ εκφράζει την βαθιά του θλίψη για τον αδόκητο χαμό του συντρόφου Μπάμπη Δεληνταδάκη. Ο σύντροφος Μπάμπης Δεληνταδάκης υπήρξε ο ανιδιοτελης αγωνιστής της εθνικής ανεξαρτησίας, της οικολογίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών κινημάτων. Η προσφορά του στους κοινωνικούς αγώνες υπήρξε μεγάλη, άοκνη, συνεχής και μαχητική. Με τα κείμενά του και το λόγο του συνέβαλε αποφασίστικά ωστε ο πατριωτικός -  αρστερός χώρος να βρει σημεία συγκλισης.

Στην οικογένειά του και τους οικείους του εκφράζουμε τα συλληπητήριά μας και να είναι για όλους μας φωτεινό παράδειγμα ανιδειοτέλειας και προσφοράς.

Φίλε Μπάμπη καλό ταξίδι.

                                                                                                                                                                               ΔΗΚΚΙ Κ.Ε

Παρακολουθήστε το video πατώντας το σύνδεσμο δεξιά: