Η Συμφωνία κυβέρνησης και «δανειστών» αποτελεί συνέχεια και ολοκλήρωση των Μνημονίων και επιπλέον εμπεριέχει ισχυρές πρόνοιες για την εκχώρηση του υπάρχοντος και μελλοντικού δημόσιου - εθνικού πλούτου της χώρας.

        Η θεωρία ότι «τουλάχιστον τα βάρη θα κατανεμηθούν με κοινωνικά δίκαιο τρόπο» αντίκειται στην ίδια την Συμφωνία αλλά και στις αρχές της ΟΝΕ και των γκαουλάιτερς των ΔΝΤ - ESMοι οποίοι θα εποπτεύουν την εφαρμογή της και στην ουσία θα κυβερνούν την χώρα. Τα λαϊκά - εργατικά στρώματα, η αγροτική και η μεσαία τάξη είναι αυτοί που πριν απ΄ όλους στοχοποιούνται.

       Με την Συμφωνία της 13^ης Ιουλίου η Ελλάδα τίθεται ολοκληρωτικά σε καθεστώς λευκής δικτατορίας και ξένης κατοχής και ο λαός της γίνεται ο πρώτος Ευρωπαϊκός λαός που προσάγεται στα «νέα κρεματόρια» της Γερμανοκρατίας.

Εκείνο το οποίο προέχει τις επόμενες ώρες είναι η Αριστερά να μην διατηρήσει την υπογραφή της κάτω από την άθλια αυτή προσαγωγή.

       Τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου και του «Ευρωμονόδρομου» έχουν εκπνεύσει προ πολλού στην συνείδηση του Ελληνικού λαού και μόνον η υπογραφή της  Αριστεράς θα μπορούσε να νομιμοποιήσει μια τέτοια εξέλιξη ανασταίνοντας ταυτόχρονα τα παραπάνω φαντάσματα και παραδίδοντάς τους την ιδεολογική ηγεμονία.

        Όσα διαδραματίσθηκαν στις Βρυξέλλες ενώπιον μιας εμβρόντητης διεθνούς κοινής γνώμης με την κυβέρνηση να παραμένει και να προσυπογράφει γεννούν μείζονα ερωτήματα.

       Προκαλεί έκπληξη το πώς μια ηγεσία η οποία  παρά την εσφαλμένη αντίληψή της  για τον ρόλο του ΕΥΡΩ και  των «εταίρων», διεξήγαγε το δημοψήφισμα - θρίαμβο του «61% με τράπεζες κλειστές» βρέθηκε την επομένη να μην προχωράει σε καμία από τις δοκιμασμένες διεθνώς πολιτικές άμυνας στον αναμενόμενο εκβιασμό των «δανειστών», να συναινεί και να παραδίδεται άνευ όρων στο όνομα του «ανήκουμε στην Δύση και στην Ευρωκρατία».

Να υπογράφει την «ελεγχόμενη χρεοκοπία», η οποία με βεβαιότητα θα οδηγήσει σε μια επ΄ αόριστο παράταση του “capitalcontrol” και σε υπονόμευση των καταθέσεων, για να… σωθούν τάχα οι τράπεζες από την «άτακτη χρεοκοπία» την οποία επί ένα εξάμηνο δεν μπορούσε να επιτύχει ο Σόιμπλε και οι συν΄ αυτώ.

       Το πλήγμα είναι βαρύ και οι εξελίξεις χρειάζεται αναλυτικά να εκτιμηθούν και να βγουν τα αναγκαία συμπεράσματα. Χρειάζεται επειγόντως να ανασυνταχθεί το συνεπές Αντιμνημονιακό κίνημα.

Ωστόσο, παρά το βαρύ πλήγμα υπάρχει και μια θετική έκπληξη.

       Το φρόνημα και η ενότητα του λαού δεν έχουν καμφθεί και αυτό είναι το σπουδαιότερο όλων. Το προηγούμενο γεγονός δίνει μια τελευταία ευκαιρία στην κυβέρνηση να απαγκιστρωθεί από την Συμφωνία, να «μηδενίσει το κοντέρ» των αλλεπάλληλων λαθών του εξαμήνου και να επανατοποθετήσει συνολικά την στρατηγική της κάνοντας μια νέα αρχή.

       Σε μια χώρα με πραγματική πτώση του ΑΕΠ πάνω από 28% τα τελευταία πέντε χρόνια και πραγματική ανεργία πάνω από 30% είναι ευνόητο ότι το πακέτο των βαθιά αντιαναπτυξιακών και εξίσου μονεταριστικών και αντιλαϊκών μέτρων που συμφωνήθηκε με την  Ε. Ένωση και συνιστά την ολική επαναφορά των Μνημονίων σύντομα θα καταλήξει σε αυτό που υποτίθεται πως επιχειρεί να αποτρέψει: Στην τελική χρεοκοπία της χώρας!

      Η διαφορά της προηγούμενης χρεοκοπίας από την άτακτη χρεοκοπία  με την οποία μας απειλούν εάν επιλέξουμε το ΟΧΙ όπως απαίτησε με συντριπτικά ποσοστά πριν πέντε μόλις ημέρες ο λαός αψηφώντας ένα όργιο πιέσεων και εκβιασμών βρίσκεται στο ότι θα πρόκειται για μια «ελεγχόμενη από την Ευρωζώνη και το ΕΥΡΩ χρεοκοπία».

     Θα πρόκειται για μια μόνιμη χρεοκοπία που θα συνοδεύεται και από την υπαγωγή και τον εγκλεισμό της χώρας στην ομάδα των οικονομικά υπανάπτυκτων χωρών που δημιουργεί η Ε. Ένωση για να «στεγάσει» τις πρώην Ανατολικές χώρες (χώρες της Κεντρικής Ευρώπης).

     Δεν είναι επομένως όσοι αντιτίθενται στον μονόδρομο της Ευρωζώνης αυτοί που ζητούν την απομάκρυνση απ΄ την Ευρώπη. Από την Ευρώπη ζητούν να μας απομακρύνουν όλοι όσοι στο όνομα της «Ευρωπαϊκής Ιδέας» πασχίζουν να μας οδηγήσουν στον στόχο των μισθών και των συντάξεων των 350 ΕΥΡΩ και στο αντίστοιχο επίπεδο Οικονομίας.  

       Από το 2010, με την διαρκή απειλή της «άτακτης χρεοκοπίας» μέσω της διακοπής παροχής ρευστότητας, η Γερμανία ηγούμενη του Ευρωπαϊκού Βορρά σύρει την Ελλάδα από Μνημόνιο σε Μνημόνιο.

Την οδηγεί βήμα βήμα στην μετατροπή σε σύγχρονο προτεκτοράτο και αποικία εντός των Ευρωπαϊκών ορίων μέσα από μια μη αναστρέψιμη χρεοκοπία, η οποία, αν λάβει κανείς υπόψη του τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και Τουρκίας για αλλαγή των συνόρων στην περιοχή εύκολα μπορεί να μετεξελιχθεί και σε νέα εθνική καταστροφή.

       Καθοριστικό ρόλο στην προώθηση των τεσσάρων ως τώρα Μνημονίων και στο εξελισσόμενο πογκρόμ κατά του ελληνικού λαού έχει παίξει η βοήθεια που προσφέρθηκε από την ελληνική άρχουσα τάξη και το πολιτικό καθεστώς των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

      Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να προσθέσει - έστω υπό καθεστώς εκβιασμού - έναν ακόμη κρίκο, τον τελευταίο, στον βρόγχο γύρω από τον ελληνικό λαό. Άλλωστε είναι γνωστό ότι τα νέα υφεσιακά μέτρα πολύ σύντομα θα επιφέρουν νέα έλλειψη ρευστότητας λόγω του περαιτέρω παγώματος της Οικονομίας με επακόλουθη νέα μείωση των εσόδων του κράτους και κατ΄ επέκταση νέο «αδιέξοδο» και νέο κύκλο εκβιασμών από τους «δανειστές».

       Η πορεία αυτή η οποία διαιωνίζεται με την νέα Συμφωνία δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν υπάρχουν περιθώρια για επανάληψη του λάθους της Συμφωνίας της 20^ης Φεβρουαρίου. Χρειάζεται να επανεκτιμηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ η όλη κατάσταση και να παρθούν τώρα - έστω και αργά - οι αποφάσεις αλλαγής της ακολουθούμενης στρατηγικής που δεν πάρθηκαν τότε:

-Χρειάζεται άμεση προετοιμασία πολιτικού σχεδίου απαλλαγής από το ασήκωτο φορτίο του εν΄ πολλοίς πλασματικού και σε ένα μεγάλο βαθμό ήδη αποπληρωμένου χρέους.

-Χρειάζεται προετοιμασία για την απαλλαγή από τον διαρκή εκβιασμό της έλλειψης ρευστότητας που παράγουν και θα εξακολουθούν να παράγουν οι μηχανισμοί της Ε. Ένωσης (ELA, ΕΚΤ, ESMκ.ά.) ακόμη και μετά από μια νέα Συμφωνία.

-Χρειάζεται άμεσος έλεγχος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να γίνει καμία ουσιαστική συζήτηση για  επανεκκίνηση της Οικονομίας, και χρειάζεται παράλληλα να συλληφθεί και να δημευθεί ο παράνομος πλούτος που αποθησαυρίσθηκε από την ελληνική άρχουσα τάξη και το διεφθαρμένο πολιτικό καθεστώς της τελευταίας 20-ετίας.

-Χρειάζεται η αποκατάσταση των στοιχειωδών δημοκρατικών κανόνων πληροφόρησης που έχουν καταργηθεί από την λευκή τρομοκρατία και την καταιγίδα παραπληροφόρησης μεγάλων Μ.Μ.Ε.

       Χρειάζεται τέλος στην θέση της υπάρχουσας «εθνικής συνεννόησης» και των διαπραγματεύσεων κορυφών με την Δεξιά της ΝΔ και την νέο-Δεξιά των ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού να τεθεί η μεγάλη «λαϊκή ενότητα» που εμφανίσθηκε στο δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου και φάνηκε ικανή να εγγυηθεί την δημοκρατική άμυνα στην επίθεση εναντίον κάθε σχεδίου εξόδου από τα σημερινά αδιέξοδα.

Γραφείο τύπου

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, στοιχιζόμαστε  με το μεγάλο ΟΧΙ του λαού της 5^ης Ιουλίου 2015  ενάντια στα μέτρα καταβύθισης  μισθών, συντάξεων , εισοδημάτων και προνοιακών παροχών. Συμμεριζόμαστε  τη μεγάλη αγωνία των πολιτών για την   καταρράκωση της Εθνικής οικονομίας και της Άμυνας, για τις πολιτικές της υποτέλειας,  για την καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, του τουρισμού, της φαρμακοβιομηχανίας. Και ταυτόχρονα προβληματιζόμαστε  για το βαθμό   τρομοκράτησης  και παραπλάνησης  εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας , που ψήφισαν ΝΑΙ παρά τη λεηλασία  που  υπέστησαν και υφίστανται.

Μέσα στις  συνθήκες ενός παρατεταμένου  αντιδημοκρατικού εκβιασμού από τους ιθύνοντες  της ευρωζώνης, διαπιστώνουμε ότι πολλές από τις  ερμηνείες του ΟΧΙ  είναι στην ουσία παρερμηνείες  που  εκφράζουν   τη διάθεση χαλιναγώγησης του  αγωνιστικού αντιμνημονιακού πνεύματος. Εμείς αντίθετα ζητάμε  αυτή η δυναμική να διατηρηθεί, να μην εκφυλιστεί σε ατέρμονες τεχνικές συζητήσεις, να μην εγκλωβιστεί μέσα στο λάκκο των λεόντων που ήδη βιώνει ο λαός .

Η απελευθέρωση της χώρας  περνάει αναγκαστικά  από ρήξεις με τις  έξωθεν και έσωθεν αντιδράσεις των μνημονιακών παραγόντων. Περνάει από την απόρριψη κάθε «προγράμματος» ή τρίτου μνημονίου,  από την αντιπαράθεση με την  υποτιθέμενη  κοινοτική αλληλεγγύη και τον υποτιθέμενο «πολιτικό πολιτισμό»  της Ευρωζώνης. Από τον αγώνα εναντίον αυτών που τορπιλίζουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Η κυβέρνηση έχει  ηθικό, πολιτικό και νομικό δικαίωμα και υποχρέωση,να αντιμετωπίσει την κατάσταση  της πιστωτικής ασφυξίας  και του στυγερού εκβιασμού που υφίσταται μακριά και αντίθετα στη λογική του ευρωζωνικού μονόδρομου.

Σε αυτή τη κατεύθυνση θα είμαστε στο πλευρό της, μαζί με  το λαϊκό κίνημα και όλες τις δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις της χώρας. Σε   ένα ΟΧΙ διαρκείας, χωρίς  όρια και  παρερμηνείες  !

Υπογράφουν με αλφαβητική σειρά :

Αθανασόπουλος Αλέξης, Πολ. Συμ. ΔΗΚΚΙ

Αλεξοπούλου Έλενα, Δημοτική Σύμβουλος Παλαιού Φαλήρου

Αποσκίτης Λεωνίδας, δημοσιογράφος-συγγραφέας

Ασπρογέρακας Άκης, Αρχιτέκτων, Οικολόγοι Ριζοσπάστες

Γκούσκος Τζανής, συγγραφέας-οικονομολόγος

Δανόπουλος Περικλής, Κίνημα πλατειών

Ζαρωτιάδης Γρηγόρης, Πανεπιστημιακός, Σοσιαλιστική  Προοπτική

Ζαχείλας Νίκος, υποψήφιος ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ τον Ιούνιο του 2012

Καραμπάτσος Αθανάσιος, γιατρός

Καρούμπας Γιώργος, πολιτισμολόγος

Κότσιας Σπύρος, Σοσιαλιστική Προοπτική

Κρητικός Βαγγέλης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Δανειοληπτών

Λιούσης Νίκος, οικονομολόγος

Mαντάς Παναγιώτης, Γραμματέας του ΔΗΚΚΙ

Μπλάνας  Θεόδωρος, μηχανικός, Σοσιαλιστική Προοπτική

Μπούτρης Γιώργος, Οικονομολόγος

Πανάγος Παναγιώτης,  Πρόεδρος κοινωνικού συνεταιρισμού

Παπαγιαννόπουλος Γιώργος, Σοσιαλιστική Ανασύνθεση

Παπαμιχαήλ Γιάννης, Ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου

Ραυτόπουλος Γεώργιος, πρώην Πρόεδρος ΓΣΕΕ

Σαρηγιαννίδου Ευγενία, Ψυχολόγος

Στεφανής Νίκος, ακτιβιστής κοινωνικών κινημάτων

Σχίζας Γιάννης, διαχειριστής ιστότοπων,  Οικολόγοι Ριζοσπάστες

Τζουμανίκα Χρυσούλα, Συνδικαλίστρια ΠΟΕΔΗΝ

Τουμανίδης Παύλος, ΔΗΚΚΙ

    Μετά το συντριπτικό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5^ης Ιουλίου που εκφράσθηκε με τρόπο αντάξιο των δημοκρατικών - πατριωτικών παραδόσεων αυτού του τόπου η Γερμανία μαζί με τις άλλες ηγέτιδες δυνάμεις της Ε. Ένωσης όχι μόνο δεν παίρνουν υπόψη τους την εκπεφρασμένη βούληση του ελληνικού λαού αλλά ξεδιπλώνουν όλη την επιθετικότητά τους. Σπεύδουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα για να ολοκληρώσουν και να «κλειδώσουν» το καθεστώς της αποικιοκρατίας, της βίαιης ταξικής καταλήστευσης και της ξένης κατοχής της προηγούμενης πενταετίας.

    Παραβιάζοντας ευθέως κι΄ αυτούς ακόμη τους κανόνες της Ε. Ένωσης που οι ίδιοι έχουν θέσει και αρνούμενοι κάθε έννοια συνεργασίας, κάθε ψήγμα αλληλεγγύης μεταξύ υποτιθέμενων εταίρων, προχωρούν στην τελική επίθεση:

    Με ένα νέο πραξικόπημα επιμένουν να  «κουρεύουν» τα ομόλογα των ελληνικών τραπεζών και να  παγώνουν την παροχή ρευστότητας μέσω του ELA!

    Προσπαθούν με την πλάγια μέθοδο της έλλειψης ρευστότητας μέσα σε λίγες ημέρες ή σε λίγες εβδομάδες να στραγγαλίσουν τεχνητά την ελληνική Οικονομία ολοκληρώνοντας τα σχέδιά τους για «χρεοκοπία εντός της Ευρωζώνης» είτε άμεσα (Γερμανία) είτε έμμεσα με εκβιασμό για ένα 3^οΜνημόνιο που πολύ σύντομα, μέσω ενός πιο  «ελεγχόμενου» τρόπου, θα φέρει τα ίδια αποτελέσματα (Γαλλία). Αυτό άλλωστε - όπως αποδείχθηκε – επεδίωξαν και καθ΄ όλο το διάστημα των πεντάμηνων διαπραγματεύσεων. Δεν διαπραγματεύονταν. Κέρδιζαν μόνο χρόνο για να εξαντλήσουμε τα περιθώρια ρευστότητας και τα αποθέματα της χώρας.

    Οι ξένοι επικυρίαρχοι κορυφώνουν πλέον τις ενέργειές τους για να επιτύχουν ότι  επεδίωκαν από το 2010 με το 1^ο  Μνημόνιο και ό,τι κατάφεραν να φέρουν έως την «τελική ευθεία» με το γνωστό «μέιλ Χαρδούβελλη» το οποίο ανέτρεψε στις 25^ης Ιανουαρίου ο ελληνικός λαός καθώς και με την παρελκυστική - εκβιαστική τακτική τους στις διαπραγματεύσεις, για την οποία πήραν την απάντηση στο δημοψήφισμα της προηγούμενης Κυριακής.

Ωστόσο η έκταση και η δυναμική που πήρε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα αποδεικνύει πως ο λαός, σε τούτες τις κρίσιμες για το μέλλον στιγμές, δεν βρίσκεται ιδεολογικά και πολιτισμικά «ανοχύρωτος» και γι'αυτό και η χώρα δεν θα μείνει ανοχύρωτη απέναντι σε έναν πόλεμο και μια εισβολή. Δεν θα ηττηθεί από την τεχνητή έλλειψη ρευστότητας που επιβάλλουν οι νεοαποικιοκράτες «δανειστές».

    Χθες  μπορεί να ήταν λίγο νωρίς, αύριο όμως σίγουρα θα είναι αργά. Το μεγάλο ΟΧΙ της 5^ης Ιουλίου αποκαλύπτει ότι ο λαός μπορεί! ‘όταν του προσφέρονται ξεκάθαρες επιλογές.

    Χρειάζονται επειγόντως κατάλληλες πολιτικές πρωτοβουλίες που να απαντάνε έμπρακτα στον εκβιασμό της έλλειψης ρευστότητας. Να εξουδετερώνουν έναν εκβιασμό ο οποίος, σε πείσμα των κάθε λογής εναπομενόντων ζηλωτών της διεθνώς χρεοκοπημένης Ευρωπαϊκής μεγάλης ιδέας, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί την Αχίλλειο πτέρνα της Ελλάδας και του λαού της.Αποτελεί Αχίλλειο πτέρνα των εισβολέων και των εγχώριων συνεργατών τους.

   Αυτοί μας κάνουν διαρκή πόλεμο. Προχωρούν τώρα προς την τελική τους επίθεση. Εμείς δεν μπορούμε να μένουμε άλλο μόνο στον διάλογο. Ας μην εξαντλήσουμε άλλο τις δυνάμεις μας. Με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα το δίλημμα Υποταγή ή Άμυνα μεταφράζεται σε Χρεοκοπία ή Άμυνα και στο δίλημμα αυτό ο λαός έχει απαντήσει από την Κυριακή.

   Χρειάζεται άμεση Άμυνα.

   Χρειάζεται άμεση προετοιμασία και εφαρμογή,- έστω στις 12.05΄-,  ενός πολιτικοοικονομικού «planB΄» ικανού να απαντήσει στην «τελική επίθεση» και να αναστρέψει την όλη πορεία της χώρας.

Γραφείο τύπου

     Φίλες, φίλοι  Συντρόφισσες, Σύντροφοι.

    Παρασκευή 3 Ιουλίου και ώρα 7:30 μ.μ. στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ  να δώσουμε μαζικό ταξικό αγωνιστικό παρόν στην Συγκέντρωση για το «ΟΧΙ» όπου θα μιλήσει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

    ΟΛΟΙ Παρόντες στο Σύνταγμα, προσυγκέντρωση

‘Οθωνος και Αμαλίας για να φωνάξουμε ένα βροντερό ΟΧΙ.

           Μετά την συγκλονιστική  συγκέντρωση στο Σύνταγμα που έδειξε πως ο ελληνικός λαός κινείται στη ρότα ενός βροντερού ΟΧΙ που θα φέρει σε δύσκολη θέση όχι τον ίδιο αλλά τους «δανειστές» και θα αναστρέψει την πορεία της κατάρρευσης: Εντείνονται από το πρωί νέες πολύμορφες πιέσεις από το εξωτερικό αλλά και από το εσωτερικό με σκοπό η Ελλάδα να κάνει πίσω κυριολεκτικά στις 12.05΄!

Επανέρχεται ξαναζεσταμένη η σούπα  Γιούνκερ  με ψαλιδισμένα ορισμένα πολύ ακραία σημεία του (κόψιμο ΕΚΑΣ, ΦΠΑ 23% στα ξενοδοχεία) και με γαρνίρισμα τζάμπα υποσχέσεις για  μελλοντική «απομείωση του χρέους».

          Αν είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει τραπεζίτης - δανειστής που  να θέλει ειλικρινά την απομείωση του χρέους όταν την ίδια στιγμή γυρεύει να σου πάρει ό,τι μπορείς να βγάλεις (πρωτογενή πλεονάσματα) και ό,τι άλλο διαθέτεις (ΔΕΚΟ)!

Ακόμη κι  αν κάποιος αφελώς  αποδεχθεί την συνέχιση του Μνημονίου (πράγμα που σημαίνει  κατάρρευση της ελληνικής Οικονομίας σε 6 -12 μήνες) έναντι μιας υπόσχεσης για το «χρέος» θα αποδεικνυόταν αμέσως   τελείως αφερέγγυος γιατί θα έτρεχε να εφαρμόσει ισοσκελισμένους Προϋπολογισμούς και να πιάσει απλησίαστα πρωτογενή πλεονάσματα.

         Εδώ ο Σαμαράς με  λυσσώδη επίθεση κατά της ελληνικής Οικονομίας κατάφερε  το 2014 πλεόνασμα μόλις 0,5% του ΑΕΠ (αν πιστέψουμε την καθόλα αφερέγγυα ΕΛΣΤΑΤ). Είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να μαζέψει 1% για το 2015 και άλλα τόσα για το 2016; ή θα πιστέψουμε ότι αυτά θα συγκεντρωθούν με ταξικά δίκαιο τρόπο όταν οι υπέρτατες αξίες του Μάαστριχ και της ΟΝΕ που διαπνέουν την πρόταση Γιούνκερ,  έχουν ήδη φροντίσει να συγκεντρώνονται από  τη  διαρκή σύνθλιψη της εργατικής τάξης και των μεσαίων στρωμάτων (αυξήσεις στον ΦΠΑ, διατήρηση ΕΝΦΙΑ,  κατάργηση του αφορολόγητου των 12.000 ΕΥΡΩ και του φόρου «αλληλεγγύης», νέοι προς τα κάτω αναμορφωμένοι Προϋπολογισμοί κ.λ.π.).

         Σε αυτόν τον μύλο, στον μύλο της Ευρωπαϊκής μεγάλης ιδέας η οποία μας έχει φέρει σε σημείο να αποδεχόμαστε τη συνέχιση των δαπανών για πανάκριβους εξοπλισμούς και την ίδια στιγμή να αποδεχόμαστε την κατάργηση των ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ (καύσιμα κ.λ.π.) για αποτρεπτικές ενέργειες στην εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, κανένας δημοκράτης και πατριώτης, κανένας άνθρωπος καλής πίστης δεν πρόκειται να ρίξει νερό.

        Ας στενοχωρηθούν ο κ. Γιούνκερ και τα «ιερά τέρατα»  Γερμανοκρατίας και τραπεζικής διεθνούς :  Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο, ούτε θα γίνει το Νέο Μαυροβούνιο της Βαλκανικής. Αν η Γερμανία ζήλωσε την δόξα άλλων και απαιτεί μια δική της αποικία  επί Ευρωπαϊκού εδάφους, δεν μπορεί να έχει και την δική μας συγκατάθεση ! Δεν μπορεί να μας ζητούν να αυτοκτονήσουμε για να… γλιτώσουμε την ταλαιπωρία του εκτελεστικού αποσπάσματος !

        Ας στεναχωρηθούν επίσης και οι υπέρμαχοι  της «Ευρωπαϊκής ιδέας» που διαπερνούν ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό φάσμα και θεωρούν πως η ελληνική και η παγκόσμια ιστορία αρχίζουν και τελειώνουν στις πολιτικά ευτελισμένες και ταξικά αντιδραστικές συνθήκες του Μάαστριχ, του Άμστερνταμ, και της Λισαβώνας και στα Δ.Σ. της Μπούντεσμπανκ και της ΕΚΤ.

        Ο ελληνικός λαός έχει ξεκινήσει την πορεία του προς το τελεσίδικο ΟΧΙ και δεν θα γυρίσει πίσω.

        Ανακοίνωση της διοικούσας επιτροπής του ΔΗΚΚΙ

«Μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς»

                                              Κ. Καβάφης.

ΟΙ «ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ» ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ! Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΣΤΩ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ - ΝΑ ΠΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ.

Τις κρίσιμες αυτές ώρες ο λαός  επιβεβαιώνει  για πολλοστή φορά τη δολιότητα και το ιμπεριαλιστικό μένος των ηγέτιδων δυνάμεων της Ε. Ένωσης και των τραπεζιτών και τον προσχηματικό  χαρακτήρα των «διαπραγματεύσεών» τους.

Δεν επιβάλλουν μόνο έναν άθλιο, πρωτάκουστο για χώρα ευρισκόμενη εντός των «γεωπολιτικών ορίων» της Δύσης, Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Πρόθεσή τους αποδείχθηκε πως ήταν με την παρελκυστική τακτική των μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων αφενός να μας εξαντλήσουν, αφετέρου να φθάσουν ακόμη και στην προκλητική εισαγωγή προς συζήτηση εξευτελιστικών όρων και προτάσεων ώστε να επισημοποιήσουν σε βάρος της χώρας μας ένα καθεστώς Γερμανικής Επιτροπείας και ιδιότυπης ξένης κατοχής.

Η ελληνική αντιπροσωπεία, ακόμα και μετά από την κατάθεση των 46 + 8 σελίδων αντιπροτάσεών της που στην ουσία ανοίγουν τον δρόμο για ένα αβάσταχτο και αδιέξοδο νέο Μεσοπρόθεσμο (Β΄ εξάμ. 2015 - 2018), εμπαίζεται κυριολεκτικά.

Οι πραγματικές «διαπραγματεύσεις» γίνονται με τους γύπες της υποτέλειας και του ευρωραγιαδισμού (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΣΕΒ κ.λ.π.) που περιφέρονται αυτές τις μέρες στις Βρυξέλλες, και έχουν ως ατζέντα ποιο κυβερνητικό σχήμα θα εφαρμόσει με επιτυχία το νέο Μεσοπρόθεσμο, γιατί οι «δανειστές» γνωρίζουν πως μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν θα μπορούσε να επιτύχει κάτι τέτοιο.

Άλλωστε οι «θεσμοί», λειτουργώντας σαν γνήσιοι ιμπεριαλιστές της εποχής της αποικιοκρατίας, με τις τελευταίες προτάσεις που κατέθεσαν δεν σεβάστηκαν ούτε το «αγαπημένο παιδί» της ελληνικής άρχουσας τάξης το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο ζητώντας τον περιορισμό των φοροαπαλλαγών του. Με το δεδομένο αυτό πιστεύει κανείς πως μπορεί χωρίς να δεχθούν πίεση από τα δικά μας διαπραγματευτικά - πολιτικά μέσα να σεβαστούν την ελληνική λαϊκή ετυμηγορία, ή, να εκτιμήσουν την «καλή διαγωγή» της ελληνικής αντιπροσωπείας;

Δυστυχώς, με την στρατηγική του «πάση θυσία στο ΕΥΡΩ» αλλά και με το «πάση θυσία συμφωνία» και επακόλουθα με την αποφυγή κάθε «μονομερούς ενέργειας» και την αδικαιολόγητη καταβολή των 7δις χωρίς να έχουμε πάρει ούτε ένα σεντ από τις δόσεις, παραιτηθήκαμε «οικεία βουλήσει» και εκ΄ των προτέρων από πολύ ισχυρά διαπραγματευτικά μέσα.

Παγιδευτήκαμε σε ένα Αλκατράζ υποθηκευμένων διαπραγματεύσεων – συνεχών υποχωρήσεων, όπου η μία υποχώρηση συνεπαγόταν την επομένη, μένοντας να επενδύουμε στο τέλος στην… εκτίμηση των καλών μας προθέσεων από τους «δανειστές».

Αντιμετωπίσαμε χωρίς βάθος και με όρους τρέχουσας πολιτικής τακτικής και συγκυρίας μια υπόθεση που δεν ξεκινά το 2010 με την υπογραφή του Μνημονίου αλλά το 2001 με την ένταξή μας στην ΟΝΕ και ακόμη πιο πίσω το 1991 με την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Φυσικά ο άλλος δρόμος είναι δύσκολος και κυρίως μας βρίσκει χωρίς προετοιμασία, χωρίς planB΄.

Υπάρχει όμως μια σταθερή και σίγουρη εκτίμηση στην οποία εύκολα μπορεί να καταλήξει κανείς διαβάζοντας τα κείμενα των διαπραγματεύσεων:

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣΙΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ των 46 + 8 ΣΕΛ. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΧΙ. ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ:

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΗΤΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

ΔΗΚΚΙ :

Σχετικά με τις προτάσεις μείωσης των ελληνικών αμυντικών δαπανών

19.6.15

Πρόσφατα ο Πρόεδρος της Κομισιόν κ. Ζαν Κλωντ Γιούνκερ είχε την καλωσύνη  να ασχοληθεί με τη χώρα μας συμβουλεύοντας    μείωση των ελληνικών στρατιωτικών δαπανών , που όπως είναι γνωστό υπερβαίνουν ποσοστιαία τις αντίστοιχες των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε . Η «συμβουλή» αυτή θα ήταν προφανώς ενδιαφέρουσα, εάν προηγουμένως είχε διασφαλισθεί η  εθελοντική απόσυρση των  Γερμανών και Γάλλων προμηθευτών οπλικών συστημάτων προς την Ελλάδα, ενώ επίσης είχαν δοθεί αξιόπιστες εγγυήσεις για  τα ελληνικά σύνορα και την ασφάλεια της χώρας.

 Όμως  η Ελλάδα δεν είναι Λουξεμβούργο και  οι  Έλληνες πολίτες  δεν μπορούν να παραιτηθούν από  τα ίδια επίπεδα ασφαλείας  που εισπράττουν οι πολίτες  των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, ιδιαίτερα μάλιστα σε μια περίοδο εντεινόμενων αβεβαιοτήτων και αμφισβητήσεων στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Οι πατριώτες και δημοκράτες αυτής της χώρας θέλουν προφανώς μικρότερο κόστος για τις αμυντικές δαπάνες και αποδέχονται την επανεξέτασή τους,  όμως δεν μπορούν να αποδεχτούν τη  μείωση της ελληνικής αμυντικής ικανότητας, την έκθεση της χώρας σε κινδύνους  και τον διαρκή  ετεροκαθορισμό  της  από ξένα κέντρα.

Πολύ φοβόμαστε ότι η λογιστική του κ. Γιούνκερ και άλλων «καλοθελητών», σε συνδυασμό με τις εκτός τόπου και χρόνου συνηγορίες διαφόρων «ειρηνόφιλων», οδηγεί τη χώρα σε μακροχρόνιες ανασφάλειες και ενδοτικότητα όσον αφορά τη διαχείριση των μεγάλων εθνικών μας θεμάτων.

   Αφού πρώτα συνεχίσαμε να αποδεχόμαστε τους δανειστές ως επικυρίαρχους στην χώρα μας θέτοντας υπό την έγκρισή τους όχι τις προτάσεις μας επί του (εν΄ πολλοίς πλασματικού και σε μεγάλο βαθμό ήδη αποπληρωμένου «χρέους») αλλά την κάθε λεπτομέρεια της δημοσιονομικής μας πολιτικής και αφού διαδοχικά εγκαταλείψαμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και τις «κόκκινες γραμμές» εισπράττουμε τώρα τα επίχειρα:

   Αντιπροσωπεία «πρώτων τη τάξη» ελλήνων Υπουργών μετέβη στις Βρυξέλλες για να συναντήσει υπαλλήλους της Κομισιόν και του ΔΝΤ και οι τελευταίοι της «έκλεισαν την πόρτα». Προηγουμένως είχαν απαιτήσει και πέτυχαν την αντικατάσταση από την διαπραγμάτευση του έλληνα ΥΠΟΙΚ! Ύστερα από αυτά η Κυβέρνηση βγήκε πρώτη να ζητήσει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

   Αρκεί να σταθεί κανείς στην σημειολογία των προηγούμενων για να διαπιστώσει με τον πιο ασφαλή πολιτικά τρόπο το που έχει περιέλθει η διαδικασία διαπραγμάτευσης, το ποιος έχει το «πάνω χέρι» και το που κινδυνεύει να καταλήξει. Το πόσο κινδυνεύουν να διευρυνθούν οι υποχωρήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα από την ελληνική πλευρά. Υφεσιακά μέτρα νέα και παλαιά (κρίσιμες αυξήσεις στον ΦΠΑ, μαζική απελευθέρωση επαγγελμάτων, άρση εμποδίων στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και της κατάργησης του αφορολόγητου των 12.000 ΕΥΡΩ, παραμονή των σημερινών κατώτερων μισθών, κ.ά.), μέτρα ισοδύναμα σε ένταση με νέο Μνημόνιο, βρίσκονται «προ των πυλών». Μέτρα, ορισμένα εκ΄ των οποίων είναι από μόνα τους υπεραρκετά για να προάγουν την εσωτερική υποτίμηση την γενικευμένη φτωχοποίηση και τελικά την πορεία καθοδικού σπιράλ της ελληνικής Οικονομίας.

   Και τούτο παρότι το τελευταίο διάστημα, και εν΄ μέσω του δυσμενούς κλίματος που καλλιεργούν οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης απέναντι στην χώρα μας, τόσο από τις δηλώσεις ισχυρών χρηματιστικών κέντρων των ΗΠΑ (MORGANSTANLEYκ.ά.) όσο και από τις δηλώσεις αντίστοιχων παραγόντων της Ε. Ένωσης (Μ. Ντράγκι κ.ά.) έγινε ακόμη περισσότερο εμφανές ότι οι «αγορές» δεν αντέχουν την απειλή του Grexit. Φαίνεται όμως ότι θεωρούν ταυτόχρονα την ελληνική Κυβέρνηση δεδομένη. Η μέχρι τώρα στρατηγική του «πάση θυσία συμφωνία» και του «πάση θυσία παραμονή στο ΕΥΡΩ» αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να φέρει.

   Αφού πρώτα, με την προηγούμενη γραμμή πλεύσης παραιτηθήκαμε από την δυνατότητα που μας δινόταν από το εκλογικό αποτέλεσμα και από το αναφαίρετο δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας να φέρουμε για ψήφιση στην Βουλή προεκλογικές δεσμεύσεις προκαθορίζοντας έτσι την τροπή των πραγμάτων, αφού επί ένα πεντάμηνο διστάσαμε να υποβάλλουμε αίτημα δανειοδότησης από την Ρωσία και τους BRICSόπως μας είχε επίσημα ζητηθεί (δηλώσεις μετά την συνάντηση Τσίπρα - Πούτιν) και αφού παρά την μη καταβολή της τρέχουσας δόσης του δανείου καταβάλαμε στους δανειστές οικονομικά αποθέματα ύψους 7δις εισπράττουμε τώρα το «κλείσιμο της πόρτας» ακόμη και από τα τεχνικά κλιμάκια. Εισπράττουμε μέχρι και προτάσεις για κατάργηση του ΕΚΑΣ και εμμονές στις μειώσεις των επικουρικών συντάξεων από τους δανειστές με την προφανή σκοπιμότητα να διασφαλίσουν και να διευρύνουν περαιτέρω τα υπόλοιπα.

   Ωστόσο το 2015 δεν είναι 2010 ή 2012, δεν υπάρχουν πλέον άλλες αντοχές ούτε στον λαό ούτε στην ελληνική Οικονομία. Από την κατάρρευση προτιμάμε την ρήξη και την Ανατροπή του αρρωστημένου καθεστώτος των Μνημονίων, της ΟΝΕ, και συνολικά της κατοχοποίησης – διάλυσης της χώρας. Ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός και η κυβέρνηση έχει την ιστορική ευθύνη και την λαϊκή εντολή να τον ακολουθήσει.

Πότε ακούστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας να πραγματοποιείται η απελευθέρωση μέσω της μπαγαποντιάς; Ποτέ. Η λευτεριά δεν κερδίζεται με ξόρκια, αλλά με αγώνες και θύματα!
Μα ούτε είχαμε το δικαίωμα να κολλήσουμε μια ατιμωτική σφραγίδα, μια σφραγίδα αίσχους, στο κούτελο των επερχομένων γενεών, των παιδιών μας και των εγγονιών μας, ότι κατάγονται από γενιά ευνούχων, που δέχονται να πεθαίνουν στα πεζοδρόμια από τον ατιμωτικότερο των θανάτων, από την πείνα, παρά να πεθαίνουν με το όπλο στο χέρι, παλεύοντας για τη λευτεριά.
Τι θα έπρεπε να προτιμούσαμε; Το πρώτο ή το δεύτερο; Όχι! Χίλιες φορές όχι!
Καλύτερα να γινότανε το παν ένα μπουρλότο, παρά να υποταχθούμε στους καταχτητές.